اخیرا، همزمان با قطع اینترنت در ایران و برخوردها و خشونت‌ها‌ی حکومت اسلامی با مردمان بی پناه، سفارت این حکومت در لندن علیه رسانه‌های «ایران اینترنشنال، بی بی سی فارسی، و من و تو» به «سازمان نظارت بر شبکه‌های تصویری» شکایت برده و این رسانه‌ها را متهم به «تحریف مغرضانه تحولات اخیر ایران و دعوت به خشونت» کرده است.
من به عنوان یک ژورنالیست می‌توانم شهادت بدهم آن چه که رسانه‌های فارسی زبان خارج کشور، به ویژه تلویزیون اینترنشنال، در چندین روز گذشته انجام داده‌اند، یکی از درخشان ترین شیوه‌های ژورنالیسم آزاد و مسئول، در ارتباط با مردمانی بوده که مورد بدترین نوع خشونت و خفه کردن صدایشان از سوی یک حکومت انسان ستیز بوده‌اند.
در طی روزهای گذشته تقریبا بیشتر خبرها، گزارش‌ها، و گفتگوهای تلویزیون اینترنشنال، و بی بی سی فارسی را (که من به دلایلی هیچ روی موافقی با بسیاری از روش‌های آن در قبال حق طلبی مردمان ایران ندارم) دیده‌ام، و می‌توانم این را هم بگویم که شیوه‌ی برخورد این رسانه‌ها بسیار حرفه‌ای و براساس تعاریفی بوده که در کشورهای دموکراتیک متداول است.
به این ترتیب می‌توان گفت که این حکومت آزادی کشِ انسان ستیز، علاوه بر این که دیوارهایی آهنین به دور ایران کشیده و مردمان ایران را با بیشترین و بدترین آزارها و کمبودها زندانی و خاموش کرده است، تحمل آزادی و آزادگی ایرانیان خارج کشور و رسانه‌های فارسی زبان را که به وظیفه انسانی و حرفه‌ای خود پایبند هستند را نیز ندارد.
در چهل سال گذشته آن‌ها تا دستشان رسیدبه حذف فیزیکی آزادی خواهان ایرانی در خارج پرداختند و اکنون در صدد خاموش کردن صدای آزادی خواهی خارج کشوری‌ها هستند.
این نوع برخوردها ما ایرانیان خارج کشور را، که از موهبت آزادی در کشورهای دمکراتیک برخورداریم، موظف می‌کند تا در مقابل این نوع عملیات ایستادگی کرده و با هر شیوه‌ای که برایمان ممکن است به پشتیبانی و تقویت صدای «آزادی برای ایران» ادامه دهیم.
