شب عاشورا خبر دو بار اعدام برای نوید افکاری - کشتی گیر ۲۷ ساله - را خواندم که بر اساس اعترافات زیر شکنجه تدوین شده است. خبری بس دردناک بود. می‌خواستم از غصه دق کنم و بمیرم. گفته شده است که بر سر وی کیسه پلاستیکی کشیده‌اند و تحت شکنجه وی مجبور به انتخاب بین مرگ و زندگی شده و در نهایت دست به اعتراف اجباری به کاری نکرده زده تا شاید فرجی شود و زندگی کند. امروز مادر وی خانم بهیه نامجو نیز بیان نموده است که هر سه فرزندش در زندان تحت شکنجه بودند و یکی از پسرانش دست به خودکشی در زندان زده است. این مادر فقط درخواست دادرسی عادلانه دارد و بس. آیا برای قاضی القضات کشوری که مدعی نسبت با امیرالمومنین علی علیه السلام است امکان دارد که با مراجعه به قلب و وجدانش و بدون ملاحظات سیاسی این سه برادر را فراخواند و خود با آنان به گفتگو بنشیند و حقایق را عریان دریابد؟ آیا شما خود را ملتزم به سیره امیر المومنین می‌دانید که وقتی مردم به سراغ وی رفتند تا پس از خلفای سه گانه حکومت را قبول کند و او فرمود که ارزش حکومت کردن کمتر از ارزش کفش پاره‌اش است مگر حقی را بر پا دارد یا باطلی را از میان بردارد؟ راستی آیا شما هم به عنوان یک قاضی القضات شیعه چنین نگاهی بر مسند ریاست قوه قضاییه دارید؟ آیا واقعا درصدد تحقق عدالت در سطح فرد و جامعه هستید؟ سیره امیرالمومنین آن است که «الغالب بالشرّ مغلوب» یعنی نمی‌توان از روش شر به خیر رسید. اگر برای شما بالاترین هدف، حفظ اسلام رحمانی است، چنین امری از راه تحقق حقوق انسانها و تأمین عدالت و رفع ظلم ممکن می‌شود. نجات جان یک انسان امری اولی است و اصالت دارد.

ریاست محترم قوه قضاییه! من خبر مربوط به شکنجه برادران افکاری را باور می‌کنم، چرا که خود شاهد بدنهای شکنجه شده زندانیان سیاسی در زندانهای ایران بودم. زمانی که نماینده مجلس ششم بودم با حضور نمایندگان دیگر، بارها از زندانهای مختلف کشور بازدید کردیم. در یک مورد یکی از زندانیان پشتش را به ما نشان داد و در پشت وی عدد ۱۸ حک شده بود وهنوز زخمهایش تازه بود. وی گفت که در تظاهرات سالگرد ۱۸ تیر وی را بازداشت کرده‌اند و در زیر زمینی که محل بازداشت شدگان بود وی شکنجه شده است. زندانیان دیگر نیز به کرات از شکنجه‌هایشان برای ما تعریف کرده‌اند. چه آنانی که در زندان ملاقات کردیم چه آنهایی که بعد از آزادی سراغ نمایندگان را گرفتند و پای سخنانشان نشستیم. من از اولین نمایندگان مجلس ششم بودم که فیلم شکنجه همسر سعید امامی بدستم رسید و با اندوه فراوان آن را مشاهده کردم. خبر شکنجه متهمان دانشمندان هسته‌ای را نیز شنیده‌ایم که حتی وزیر اطلاعات آن را تایید نمود و اکنون نیز اخبار متواتر در خصوص شکنجه مرتب به گوش می‌رسد.

جناب آقای رئیسی! شما در موقعیتی قرار گرفته‌اید که می‌توانید یکبار برای همیشه شکنجه سیستماتیک در ایران را بررسی نموده و راه حلی برای رفع آن ارایه کنید. چرا که بی تردید شکنجه هم خلاف شرع است و هم خلاف انسانیت و از همه مهمتر خلاف میثاق ملی ما قانون اساسی است. رفع این رفتار غیر قانونی می‌تواند بخشی از میراث مثبت شما بر ریاست شما بر قوه قضاییه باشد و مطمئن باشید که علاوه بر اینکه در نزد خداوند عادل سربلند خواهید بود بلکه در نزد این ملت مظلوم که تحت فشارهای مختلف می‌باشند، سرفراز خواهید شد و نامتان در تاریخ به عنوان قاضی القضات عادل به یادگار خواهد ماند. البته روشن است که زدودن شکنجه سیستماتیک محتاج برنامه، زمان و پیگیری قاطعانه مستمر شما است. اما اولین قدم می‌تواند قبول درخواست یک مادر برای برگزاری دادگاه عادلانه باشد که نگران اعدام فرزندانشان است.

جناب دکتر رئیسی! یادمان باشد که منشا تظاهرات آبان سال گذشته که گفته شده برادران افکاری نیز در آن تظاهرات شرکت کرده‌اند، بی تدبیری دولت در اجرای مصوبه رؤسای سه قوه در افزایش قیمت بنزین بوده است. مردم به افزایش قیمت اعتراض کردند و در خبرها آمد بسیاری بی گناه کشته شدند و سیستم امنیتی برای اینکه متهمانی را پیدا کند و جرم را بر گردن آنان بیندازد، بسیاری را تحت شکنجه قرار داده است. در این میان آیا آقای رییس قوه قضائیه به داد مردم بی گناه خواهد رسید و ستمی برطرف خواهد شد؟

درخواست مشخص من از جنابعالی این است که دستور توقف اعدام را فورا صادر کنید و شخصا با برادران افکاری ملاقات کنید و سخنان آنان را در یک فضای بی هراس بشنوید که به حق و عدالت نزدیکتر است. این سنت قطعی اسلامی است که اگر گناهکاری بدون مجازات رها شود، بهتر است از آن که بی گناهی مجازات شود.

با احترام

دکتر فاطمه حقیقت جو