به گفته تامپسون این اتفاق باعث شد که ماری با فریاد بگوید "لعنت بر اسمم، جایگاهم و ثروتم! لعنت مخصوصا بر جنسیتم! چون اگر پسر بودم آن‌ها مانع کارم نمی‌شدند!"

ماری بناپارت پیش از بیست سالگی و در کوران بیداری جنسی رابطه‌ای نامشروع با یکی از دستیاران متاهل پدرش داشت، چیزی که به افتضاح، اخاذی و تحقیر او منجر شد.

پدرش تصمیم گرفت که ماری را به مردی معرفی کند که دوست داشت دامادش شود: شاهزاده جورج یونان و دانمارک (۱۸۶۹-۱۹۵۷) که ۱۳ سال از ماری بزرگتر بود.

ماری با این ازدواج موافقت کرد و آن‌ها روز ۱۲ دسامبر ۱۹۰۷ در آتن با یکدیگر وصلت کردند.

آن‌ها صاحب دو فرزند به نام‌های شاهدخت اوژنی و شاهزاده پیتر داشتند، اما ازدواجشان اصلا شاد نبود.

با وجود این که آن‌ها به مدت ۵۰ سال با یکدیگر زندگی کردند، ماری خیلی سریع متوجه شد که شوهرش بیش از هر کس دیگری با عموی خود یعنی شاهزاده والدمار دانمارک پیوند احساسی دارد.

ماری که دیگر تصمیم گرفته بود روابط عاشقانه خودش را داشته باشد و به خاطر نداشتن میل جنسی احساس نگرانی می‌کرد برای فرار از سختی‌های زندگی به مطالعه روی آورد.

پژوهش درباره امیال جنسی زنان

ولع فکری و علاقه به درک ذات میل جنسی و لذت زنانه به ماری برای ادامه این راه انگیزه می‌داد.

او در سال ۱۹۲۴ با نام مستعار ای. ای. ناریانی مقاله‌ای تحت عنوان "یادداشت‌هایی بر دلایل کالبدشناختی بی‌میلی جنسی در زنان" منتشر کرد.

کیم والن، استاد عصب‌درون‌ریزشناسی رفتاری در دانشگاه اموری در آمریکا، می‌گوید که "او به خاطر اینکه هرگز هنگام دخول به اوج لذت جنسی نرسیده بود بسیار ناراحت بود."

به گفته آقای والن "او حاضر نبود بپذیرد که زنان تنها از طریق تحریک مستقیم کلیتوریس می‌توانند به لذت جنسی برسند."

ماری فکر می‌کرد که اگر زنی نتواند هنگام دخول به اوج لذت جنسی برسد حتما مشکل کالبدشناختی دارد. این شد که دست به نظریه‌پردازی زد: هر چه فاصله کلیتوریس و واژن کمتر باشد، احتمال اینکه زن از دخول جنسی لذت ببرد نیز بیشتر است.

او برای اثبات نظریه خود اندام بیش از ۲۴۰ زن پاریسی را در دهه ۱۹۲۰ اندازه گرفت.

آقای والن که به همراه دکتر الیزابت لوید آثار ماری بناپارت را مطالعه کرده است می‌گوید که طبق مقالات او "جمع‌آوری این اطلاعات قاعده‌مند نبود و بیشتر جنبه شهودی داشت و وقتی زنی پیش پزشکش می‌رفت جمع می‌شد."

به گفته این دو کارشناس "او نمونه‌ها را بر اساس فاصله بین کلیتوریس و دهانه واژن به سه گروه تقسیم کرد، اما توضیحی درباره معیار تعیین این دسته‌ها موجود نیست."

به گفته دکتر لوید "بناپارت فرضیه جالبی داشت. این نظریه که زنان ساخت متفاوتی دارند و به همین خاطر واکنش‌های متفاوتی هم به رابطه جنسی نشان می‌دهند از ابداعات او است."

اما به گفته این کارشناس نظریه او "همه چیز را به کالبدشناسی زن موکول می‌کرد و مسائل دیگر مانند بلوغ روانی زنان را نادیده می‌گرفت که در آن دوره با تعابیری منفی نظیر بی‌میلی جنسی یا اختلالات روانی به آن‌ها اشاره می‌شد."