"فرانسوا دوسه" گفته است که خط عیلامی افقی اولین بار در سال ۱۹۰۱ در بازمانده‌های شوش در ایران کشف شد اما به مدت ۱۲۰ سال ناشناخته ماند و تا پیش از او هیچکس کلید رمز این خط ۴۴۰۰ ساله را نیافته بود. فرانسوا دوسه سپس گفته است: "تاکنون تصور می‌شد که قدیمی ترین نمونه‌های شناخته شدۀ خط به عصر بُرنز، یعنی به ۳۳۰۰ سال پیش از میلاد مسیح، در بین النهرین (عراق کنونی) تعلق داشته‌اند. اما رمزگشایی خط عیلامی افقی نشان می‌دهد که دست کم ۲۳۰۰ سال پیش از میلاد مسیح یک شیوۀ نگارش موازی در ایران وجود داشته که قدیمی ترین نمونۀ آن به ۳۳۰۰ سال پیش از میلاد مسیح یعنی همزمان با خط میخی در بین النهرین متعلق بوده است. "

مطالب بیشتر در سایت رادیو بین‌المللی فرانسه

باستان‌شناس فرانسوی سپس افزوده است: "امروز می‌توانم بگویم که خط ابتدا در بین النهرین کشف نشد که از آنجا به ایران آمده باشد. خط میخی در بین النهرین و خط عیلامی ایرانی معاصر یکدیگر بوده‌اند. بنابراین، خط میخی در بین النهرین خط مادر نبوده که خط عیلامی فرزند آن بوده باشد. هر دو خط همزمان متولد شدند. "

باستان شناس فرانسوی نخستین مرحله از کشفیات خود را در سال ۲۰۱۸ منتشر کرد. نتیجۀ کامل کشفیات او در سال ۲۰۲۱ منتشر خواهد شد. متنی که فرانسوا دوسه رمزگشایی کرده حکاکی است روی دو گلدان نقره‌ای معابد باستانی ایرانی که در سال‌های ۱۹۶۰ در مرودشت کشف شده است. او گفته است که کشف او نتایج مهمی در دست کم سه حوزه خواهد داشت: نخست در حوزۀ تاریخ ایران و سپس در حوزۀ توسعۀ نگارش و خط در ایران به طور خاص و در کل خاورمیانه به طور عام و بالاخره در حوزۀ تحول خود خط عیلامی.

"ماسیمو ویداله"، مورخ ایتالیایی در دانشگاه "پادووا"، با اشاره به کشف "فرانسوا دوسه"، گفته است که با موفقیت باستان‌شناس فرانسوی، "فرانسه بار دیگر برتری خود را در رمزگشایی خطوط و شیوه‌های نگارش باستانی حفظ کرد. "