اما دلیل خرید این هواپیماهای سوخت‌رسان پیشرفته بیش از آن که در راستای استفاده جهت حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران باشد در راستای تامین نیاز نیروی هوایی اسرائیل به یک هواپیمای مناسب جهت جایگزینی با ناوگان فرسوده هشت فروندی از بوئینگ‌های ۷۰۷ سوخت‌رسان در خدمت اسکادران ۱۲۰ این نیرو است که تنها چهار فروندشان به طور هم‌زمان عملیاتی هستند. با توجه به فرسودگی برخی از بوئینگ‌های ۷۰۷ سوخت‌رسان مورد نظر که البته در اسرائیل کِی سی-۷۰۷ ریم (KC-707 Re'em) نام دارند و به علت کمبود لوازم یدکی، تعداد این سوخت‌رسان‌های عملیاتی نیروی هوایی این کشور به طور قابل توجهی در سال‌های اخیر افت داشته است، امری که باعث وارد آمدن فشار مضاعفی بر چهار فروند عملیاتی باقیمانده شده است.

نیروی هوایی اسرائیل در حال حاضر ۳۲۷ فروند هواپیمای جنگنده در اختیار دارد متشکل از ۳۳ فروند جنگنده برتری هوایی اف-۱۵آ و سی و همچنین ۲۴ فروند نمونه آموزشی رزمی آن یعنی اف-۱۵بی و دی، ۲۵ فروند جنگنده بمب‌افکن ضربتی اف-۱۵آی (طراحی و ساخته شده با توانایی پرواز مستقیم تا مرکز ایران و بازگشت بدون سوختگیری هوایی)، ۷۷ فروند جنگنده همه منظوره اف-۱۶سی، ۴۸ فروند نمونه آموزشی رزمی آن یعنی اف-۱۶دی، ۹۶ فروند جنگنده ضربتی اف-۱۶آی و در نهایت ۲۴ فروند جنگنده همه‌منظوره رادارگریز اف-۳۵آی «ادیر» که قرار است در سال جاری هشت فروند دیگر از آن تحویل نیروی هوایی این کشور شود.

مطالب بیشتر در سایت ایندیپندنت فارسی

به طور قطع این نیرو با تنها چهار فروند هواپیمای سوخت‌رسان «کِی سی-۷۰۷» عملیاتی نمی‌تواند از این ناوگان عظیم از جنگنده‌ها که به طور هم‌زمان حدود ۷۰ درصد از آن‌ها یعنی ۲۲۹ فروند عملیاتی هستند، در جنگ‌ها و نبردهای عظیم پشتیبانی کند. لذا با تحویل فوری دو فروند هواپیمای کِی سی-۴۶آ به نیروی هوایی اسرائیل تا سال ۱۴۰۲ خورشیدی بخشی از این کاهش توانایی رزمی جبران خواهد شد. پس از تحویل نخستین دو فروند کِی سی-۴۶آ، شش فروند دیگر نیز سفارش داده خواهند شد تا به تریب جایگزین ناوگان هشت فروندی از کِی سی-۷۰۷های نیرو هوایی اسرائیل تا سال ۱۴۰۹ شوند.

چرا ادعای خرید کِی سی-۴۶آها جهت حمله به ایران کذب است؟

همان طور که در بالا ذکر شد، نیروی هوایی اسرائیل ۳۸ سال است که از هواپیماهای سوخت‌رسان جِت از مدل کِی سی-۷۰۷ جهت پشتیبانی از ماموریت هواپیماهای جنگنده بمب‌افکن خود استفاده می‌کند. بنابراین با خرید هواپیماهای کِی سی-۴۶آ توانایی جدید به این نیرو اضافه نمی‌شود بلکه بخشی از توانایی از دست رفته سوخت‌رسانی هوایی‌اش به علت عملیاتی بودن تنها چهار فروند کِی سی-۷۰۷ سوخت‌رسان بازیابی خواهد شد. به علت از رده خارج شدن نخستین کِی سی-۷۰۷ این نیرو (شماره ۱۴۰) در اسفند ۱۳۸۷، زمین‌گیری دو فروند دیگر (هواپیماهای شماره ۲۴۸ و ۲۵۰)، تحت تعمیر بودن دو فروند دیگر (شماره‌های ۲۶۰ و ۲۹۰) در حال حاضر تنها چهار فروند از این نوع هواپیماهای سوخت‌رسان در خدمت اسکادران ۱۲۰ نیروی هوایی اسرائیل باقی مانده‌اند.

جهت حمله نیروی هوایی اسرائیل به تاسیسات هسته‌ای ایران در نطنز و فردو، جنگنده بمب‌افکن‌های ضربتی اف-۱۵آی رآم (F-15I Ra'am) به عنوان تنها جنگنده‌های قادر به حمل بمب‌های سنگرشکن و نفوذکننده به درون بتن محافظ مراکز غنی‌سازی اورانیوم نقش اصلی خواهند داشت در حالی که چنان که امکان سوخت‌رسانی فراهم شوند، جنگنده‌های رادارگریز اف-۳۵آی ادیر (F-35I Adir) به علت ناتوانی در حمل بمب‌های سنگرشکن تنها یک عملیات سرکوب پدافند هوایی (Suppression of Enemy Air Defense) جهت از کار انداختن شبکه راداری و پدافندی ارتش و سپاه اجرا خواهند کرد. در طول چنین عملیات عمقی جهت حمله به منطقه‌ای در نطنز یا نزدیکی آن، اف-۱۵آی‌ها یک‌بار سوختگیری در حین بازگشت و اف-۳۵آی‌ها به دوبار سوختگیری هوایی در حین عملیات پروازی‌شان نیاز خواهند داشت.

با توجه به آن که در حال حاضر هواپیماهای سوخت‌رسان کِی سی-۷۰۷ نیروی هوایی اسرائیل هنوز در خدمت هستند تحویل هواپیماهای کِی سی-۴۶آ تغییری در شرایط ایجاد نخواهد کرد. زیرا این سوخت‌رسان‌های جدید که ابعاد بزرگ‌تری هم دارند نیز همچون کِی سی-۷۰۷های قدیمی غیر رادارگریز بوده و به راحتی از سوی رادارهای هشدار زودهنگام و شناسایی نیروی هوایی عراق و همچنین نیروی پدافند هوایی ارتش و نیروی هوافضای سپاه پاسداران پیش از رسیدن جنگنده‌های اسرائیلی به حریم هوایی ایران کشف و شناسایی می‌شوند. امری که می‌تواند برای جان خلبانان اسرائیلی شرکت‌کننده در هرگونه حمله هوایی به ایران در حال حاضر خطرساز باشد.

سوخت‌رسان‌های جدید، هزینه‌های نیروی هوایی اسرائیل را کاهش می‌دهند

همان طور که در بالا ذکر شد با افزایش عمل ناوگان هواپیماهای سوخت‌رسان بوئینگ کِی سی-۷۰۷ نیروی هوایی اسرائیل هزینه‌های تعمیر و نگهداری آن‌ها به طور بسیار زیادی افزایش یافته است. حتی بدون در نظر گرفتن سن و کمبود قطعات، هر هواپیمای بوئینگ ۷۰۷ سری ۳۰۰بی نیازمند گذراندن سه رده تعمیرات دوره‌ای است که به ترتیب آ، سی و دی پس از هر ۹۰.۴۵۰ و ۱۴۰۰۰ ساعت پرواز است. تعمیر رده دی «کِی سی-۷۰۷»های نیروی هوایی اسرائیل نیاز به ۲۰ هزار نفر ساعت کار ۱۵۰ نفر نیروی فنی در شرکت صنایع هوافضای اسرائیل در فرودگاه بن گوریون تل آویو دارد که در گذشته شش ماه به طول می‌انجامید و امروزه تا ۱۸ ماه تکمیل آن زمان می‌برد.

در کِی سی-۴۶آ که براساس سکوی بوئینگ ۷۶۷-۲سی مسافربری ساخته شده است، هواپیما پس از هر شش هزار ساعت پرواز یا ۱۸ ماه به مرکز تعمیرات برای انجام سی-چک (C-Check) منتقل می‌شود. سازه هواپیما نیز هر سه هزار نشست و برخاست یا ۱۸ ماه نیز چک می‌شود که می‌تواند با سی-چک همراه شود. بوئینگ ۷۶۷ یا کِی سی-۴۶آ بر خلاف بوئینگ ۷۰۷ دی-چِک (D-Check) ندارد و بالاترین مرحله تعمیرات اساسی و دوره‌ای آن ۴سی است که پس از ۲۴ هزار ساعت پرواز یا ۷۲ ماه صورت می‌گیرد (هرکدام زودتر رسید) که اگر هواپیما دوازده هزار نشست و برخاست هم در این ۷۲ ماه داشته باشد، سازه آن نیز مورد بررسی واقع می‌شود. بنابراین با یک مقایسه ساده می‌شود دید که بوئینگ ۷۰۷ در هر ۴۵۰ ساعت پرواز برای انجام تعمیر دوره‌ای رده سی زمینگیر می‌شود در حالی که برای بوئینگ ۷۶۷-۲سی یا کِی سی-۴۶آ این مسئله هر شش هزار ساعت پرواز رخ می‌دهد!

علاوه بر هزینه‌های بسیار کم تعمیر و نگهداری کِی سی-۴۶آ، این هواپیما هزینه‌های عملیاتی بسیار کمتری نیز دارد، از قطعات تند مصرف بسیار ارزان‌تر گرفته تا میزان سوخت مصرفی بسیار کمتر. در هر ساعت پرواز، یک کِی سی-۷۰۷ حدود ۵۵۰۰ کیلوگرم سوخت مصرف می‌کند در حالی که یک کِی سی-۴۶آ در همین مدت زمان تنها ۴۵۰۰ کیلوگرم سوخت مصرف می‌کند! این مسئله در کنار میزان سوخت قابل حمل بسیار بیشتر در کِی سی-۴۶آ نه تنها مداومت پروازی آن را افزایش می‌دهد بلکه این هواپیما را قادر می‌کند تا به هواپیماهای بیشتری سوخت برساند و یا به دفعات بیشتری به یک یا دو فروند هواپیما در مقایسه با کی سی-۷۰۷های فرسوده سوخت بدهد.

همان طور که در بالا ذکر شد علاوه بر تعمیر و نگهداری کم‌هزینه و آسان‌تر و همچنین هزینه‌های عملیاتی و مصرف سوخت کمتر، کِی سی-۴۶آ در مقایسه با کِی سی-۷۰۷ هم می‌تواند سوخت و بار بیشتری حمل کند و هم مداومت پروازی و برد بیشتری دارد که به علت دو موتوره بودن آن در برابر کِی سی-۷۰۷ چهار موتوره است. حداکثر سوخت و باری که یک کی سی-۴۶آ می‌تواند حمل کند معادل ۱۲۵ تن و ۷۸۱ کیلوگرم است (شامل ۹۴ تن و ۱۹۸ کیلوگرم سوخت قابل انتقال به جنگنده‌ها و ۲۹ تن و ۴۸۴ کیلوگرم بار) این در حالی است که این میزان در کی سی-۷۰۷ معادل۸۴ تن و ۹۰۹ کیلوگرم است که از این میزان ۴۱ تن سوخت قابل انتقال است. با حداکثر سوخت و بار قابل حمل، یک کی سی-۷۰۷ بردی معادل با ۶۹۲۰ کیلومتر دارد در حالی که این میزان در کی سی-۴۶آ تقریبا دو برابر است!

بازنشستگی کِی سی-۷۰۷های فرسوده

تاریخ تحویل دو فروند کی سی ۴۶آ سفارش داده شده نیروی هوایی اسرائیل دقیقا مشخص نیست اما اگر نیروی هوایی ایالات متحده حاضر به انتقال دو فروند از پگاسوس‌های خود به نیروی هوایی اسرائیل باشد، این امر تا پایان سال جاری میلادی صورت خواهد پذیرفت و پس از آن یک سال دیگر به طول خواهد انجامید تا خدمه پروازی و زمینی این هواپیماها توانایی عملیاتی کامل را برای شرکت در ماموریت‌های رزمی پیدا کنند. بنابراین در صورت تامین فوری این دو فروند، نیروی هوایی اسرائیل قادر خواهد بود تا پایان سال ۲۰۲۳ یا ۱۴۰۲ از آن‌ها در ماموریت‌های رزمی استفاده کند.

با تحویل این دو فروند به طور قطع سه فروند از کی سی-۷۰۷های موجود نیروی هوایی اسرائیل یعنی ۲۴۸.۲۵۰ و ۲۹۰ که به ترتیب از سال‌های ۱۹۸۳.۱۹۸۴ و ۱۹۸۲ میلادی در خدمت این نیرو هستند، از رده خارج خواهند شد و پنج فروند کی سی-۷۰۷ که در سال‌های ۱۹۹۳ الی ۱۹۹۹ و همچنین سال ۲۰۱۱ وارد خدمت نیروی هوایی اسرائیل شدند تا سال ۲۰۳۰ یا ۱۴۰۹ به خدمت در اسکادران ۱۲۰ نیروی هوایی اسرائیل ادامه خواهند داد.

یکی از کی سی-۷۰۷های اسرائیل هواپیمای شماره ۲۹۵ است که جدیدترین و آخرین بوئینگ ۷۰۷ی بود که شرکت صنایع هوافضای اسرائیل به هواپیمای سوخت‌رسان تبدیل کرد. این هواپیما پیش‌تر تشریفاتی بود و مورد استفاده رئیس جمهورهای پیشین مصر چون انور سادات و حسنی مبارک بود و در سال ۱۳۹۰ از طرف وزارت دفاع اسرائیل خریداری شد. دیگر کی سی-۷۰۷های دیگر نیروی هوایی اسرائیل که پیش‌تر کاربرد تشریفاتی داشته‌اند، هواپیماهای شماره ۲۹۰ و ۲۷۵ هستند که به ترتیب پیش‌تر مورد استفاده پادشاه مراکش و امیر قطر بودند و پس از بازنشستگی در سال ۱۹۹۹ از سوی شرکت صنایع هوافضای اسرائیل برای تبدیل به هواپیماهای سوخت‌رسان خریداری می‌شوند.

لازم به ذکر است نیروی هوایی ارتش ایران از هواپیماهای سوخت‌رسان بوئینگ ۷۰۷-۳جِی۹سی در کنار هواپیماهای سوخت‌رسان سنگین بوئینگ ۷۴۷-۱۳۱اِف (کی سی-۷۴۷) استفاده می‌کند. در حال حاضر تنها دو فروند کِی سی-۷۰۷ در کنار یک فروند کی سی-۷۴۷ به طور عملیاتی در خدمت نیروی هوایی ایران باقی‌ مانده‌اند و هیچ جایگزینی به علت تحریم‌های تسلیحاتی وضع شده علیه ایران برای آنها قابل تصور نیست.