جنجال تازه بر سر ادبیات مقامات جمهوری اسلامی
مسئولان جمهوری اسلامی در استفاده از ادبیات سخیف از یکدیگر سبقت می‌گیرند
امیر سلطان‌زاده - ایندیپندنت فارسی
سخنان اخیر عزت‌الله ضرغامی، از فرماندهان سپاه و رئیس سابق صداوسیما، در مورد نحوه خریدن لباس زیر، واکنش‌های بسیاری را در فضای مجازی به دنبال داشته است. به نظر می‌رسد مسئولان جمهوری اسلامی بعد از چهار دهه هنوز نمی‌دانند که چگونه باید از تریبون‌های عمومی صحبت کنند و مردم را خطاب قرار دهند.
عزت‌الله ضرغامی که خود را به‌عنوان کاندید انتخابات ریاست‌جمهوری نیز معرفی کرده است، در مصاحبه‌ای گفته است: «هنگامی‌که به نمازجمعه می‌رفتم، از دست‌فروش‌ها اساسی خرید می‌کردم. چون لباس زیر را ارزان می‌فروختند و سایز بزرگ اندازه من داشتند، چمباتمه می‌زدم و پنج عدد سوا می‌کردم. اما از وقتی مسئول شدم، دیگر نتوانستم شورت مردانه بخرم. این موضوع برای من محدودیت شد؛ بنابراین از خانمم خواستم به بازار که می‌رود، اگر لباس زیر بزرگ دید، برای من بخرد.»
بیان چنین سخنانی از یک تریبون عمومی، تازه‌ترین نمونه‌ای است که نشان می‌دهد که مسئولان جمهوری اسلامی در سخن گفتن از چه ادبیاتی بهره می‌گیرند و چنین امری محدود به یک یا چند نفر نیست و بسیاری دیگر از مسئولان سیاسی و روحانیون نزدیک به حکومت و حتی رهبر جمهوری اسلامی نیز از چنین ادبیاتی استفاده می‌کنند.
مطالب بیشتر در سایت ایندیپندنت فارسی
چندی پیش حسن روحانی، رئیس‌جمهوری، در سخنانی با اشاره به احیای برجام گفت: «بعضی‌ها فکر‌هایی نکنند، بوی کباب نمی‌آید، خر داغ می‌کنند.»
پیش از او نیز، محمود احمدی‌نژاد، در سخنرانی دیگری گفته بود: «آمریکا بدونه اون ممه رو لولو برد.» این سخن احمدی‌نژاد در آن زمان در رسانه‌های بین‌المللی نیز بازتاب داشت. روزنامه اتریشی آستریا تودی در ترجمه این سخن نوشت: «ایران آمریکا را به حمله جنسیتی به زنان ایرانیان متهم کرده و عنوان کرده اینها در ایران متعلق به لولوها می‌باشد که موجوداتی تخیلی هستند.»
او در ادامه گفت: «آب را بریز همون جا که می سوزه.»
آیت‌الله جوادی آملی در گفتگویی که با محمدرضا عارف داشت، در اردیبهشت سال ٩٥ گفت: «کسی که بیگانه را راه می‌دهد دیوث سیاسی است، بیگانه را در حریم خود راه دادن و وارد حریم غیر شدن با غیرت سازگار نیست.»
حتی علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی نیز بارها از الفاظ زننده در سخنرانی‌های خود استفاده کرده است.
او در ۲۰ خرداد ۱۳۷۱ در اولین دیدار نمایندگان مجلس چهارم و در واکنش به اعتراضات مردمی آن سال در مشهد گفت: «یک قشر رذل اوباش چاقوکش که اقلیت معدودی هستند و دستگاه‌های انتظامی باید با اینها برخورد کنند. مثل علف هرزه، باید اینها را بکنند و درو کنند و دور بیندازند.»
خامنه‌ای همچنین در نمازجمعه ۱۴ خرداد ۱۳۸۹ در واکنش به جلوگیری اسرائیل از رسیدن کشتی کمک‌های بشردوستانه به غزه گفت: «صهیونیست‌ها ادعا می‌کنند که برای بازرسی یا جلوگیری از ورود به غزه، وارد کشتی‌ها شده‌اند که البته مثل سگ دروغ می‌گویند.»
ترویج چنین ادبیاتی احتمالا یکی از دلایلی است که موجب شده جامعه امروز ایران نسبت به استفاده از ادبیات سخیف بی‌پروا شده است. وقتی حاکمان به طور مستمر از تریبون‌های عمومی با چنین ادبیاتی سخنرانی می‌کنند، نمی‌توان از جامعه توقع داشت تا بهتر از حاکمان رفتار بکند. خصوصاً که کلیه تریبون‌های رسمی کشور به طور انحصاری در اختیار مسئولان جمهوری اسلامی است و فرصت برای افراد اندیشمند و دغدغه‌مندان فرهنگ عمومی فراهم نیست تا برای تغییر و بهبود آن تلاش کنند. به‌عبارت‌دیگر، شاید بتوان گفت که حتی برای بهبود شرایط فرهنگی نیز، نیازمند تغییر اساسی در وضعیت سیاسی کشور هستیم.
حرکت خجالت‌آور یک ایرانی که اشک مهدوی‌کیا را درآورد
تمام سخنان طنز مقام‌های جمهوری اسلامی در سال ۹۹
