حوادث زندگی نامداری باعث شد بسیاری از مطبوعات زرد و برخی روزنامه ها با او مصاحبه کنند و او در بسیاری از مصاحبه های خود بر چادری بودن و اینکه چادر حجاب برتر است، تاکید می کرد، او نقش همان دختر جوان انقلابی را بازی می کرد که مطلوب حاکمیت است. موضوعی که با واکنش های منفی بسیاری از زنان و مردان ایرانی که مخالف حجاب اجباری هستند، روبرو می شد. مشخصا اقدامات و زندگی نامداری مدتی در میان مردم از یک سو حمایت و از سوی دیگر تنفر را بر می انگیخت.

روزنامه وطن امروز، نزدیک به اصولگرایان تندرو، روز ۱۳ دی ۱۳۹۳ مصاحبه ای با آزاده نامداری منتشر کرد با عکس بزرگ نامداری در صفحه اول و تیتر «خدا را شکر چادری ام»، نامداری در این مصاحبه گفته بود: «خانواده‌ام چادری بودند، نمی‌توانم بگویم از روی احساسات چادری شدم، همه چادری بودند، من هم چادری شدم. در موقعیت‌هایی از اینکه چادری‌ام احساس خوشحالی می‌کردم. می‌گفتم چقدر خوب! ببینید! اصلا نمی‌خواهم بگویم کسی که چادری نیست، قابل احترام نیست، اصلا منظورم این نیست. آدم‌ها به خاطر ویژگی‌های انسانی‌شان قابل احترام هستند اما واقعا این جمله را بارها به دوستانم گفته‌ام که حرمت‌هایی برای خانم چادری وجود دارد و من این حرمت‌ها را دوست داشتم و هر چه بزرگ‌تر شدم احساس کردم باید خدا را شکر کنم که در آن محیط مردانه‌ای که کار می‌کنم چادری هستم.»

پایبند نبودن به «هیچ مسلکی» بالاخص آن سبک زندگی که آن را تبلیغ می‌کنند و نامداری در پست اینستاگرامی‌اش درباره همسر پیشین خود بر آن انگشت گذاشت، همان چیزی بود که کمی بعد به نوعی زندگی خود او را هم بار دیگر به حاشیه کشاند.

انتشار تصاویر بدون حجاب نامداری در اواسط سال ۱۳۹۶ پرده از زندگی دوگانه او برداشت و واکنش‌های گسترده‌ای را در شبکه‌های مجازی به همراه داشت. این تصاویر او را بدون پوشش سر در یک مکان عمومی (پارک) در شهری در سوئیس در حال مصرف نوشیدنی الکلی نشان می‌داد. نامداری ویدیوی کوتاهی از خود با چادر منتشر کرد و مدعی شد، فردی که فیلم‌ها و عکس‌ها را از او ثبت کرده است، وارد حریم خصوصی او شده و او در میان محارمش تنها لحظه‌ای روسری از سرش افتاده است.

نامداری پس از انتشار این عکس‌ها در صدا و سیما ممنوع‌التصویر شد، خود او در مصاحبه‌ای گفت که صدا و سیما به او دیگر پیشنهاد اجرا نداده‌است.

اکنون با مرگ نامداری که بر اساس شواهد موجود خودکشی به نظر می‌رسد بار دیگر بحث‌های اخلاقی در رسانه‌ها و شبکه های اجتماعی در مورد حریم خصوصی و این زندگانی دوگانه بالا گرفته است.

استعفا یا فرار

داستان شینا شیرانی، مجری شبکه پرس تی وی، که زیر نظر نهادهای امنیتی کار می‌کرد، پرده دیگری از زندگی دو گانه کسانی بود که با عبور از سخت‌ترین آزمون‌های گزینش وارد ویترین تلویزیون جمهوری اسلامی می‌شوند، تا مبلغ سیاست‌های حاکمیت باشند و نه تنها خود را جوانانی انقلابی جلوه بدهند بلکه برای بقیه جوانان انقلابی برنامه و خبر بسازند.

شینا شیرانی در بهمن ۱۳۹۴ در فایل گفتگویی که توسط روز آنلاین منتشر شد افشا کرد که توسط دو مدیر پرس تی وی مورد آزار جنسی قرار گرفته است، شیرانی پس از خروج از ایران با بسیاری از رسانه‌ها مصاحبه کرد گذشته از اینکه او در این مصاحبه‌ها حجاب نداشت، شرح چگونگی آزار جنسی او در رسانه‌ای که دایم در حال تبلیغ «پاکدامنی» است، بسیار خبرساز شد.

پرس تی‌وی، تلویزیون انگلیسی‌زبان و برون مرزی جمهوری اسلامی ایران اعلام کرد که دو مدیر این شبکه در پی اتهام آزار جنسی به یک مجری زن تعلیق شده‌اند. شینا شیرانی نیز در گفت‌وگو با مسیح علی‌نژاد از مشکلاتی که برای او به وجود آمده بود پرده برداشت و گفت اخراج مدیرانی که او آنها را به آزار جنسی متهم کرده، مشکلی را حل نمی‌کند.

«دیگر نمی‌توانم...»

اما در صدا و سیمای حکومتی کسانی نیز بودند که از روی تصمیم و نه به اجبار به این زندگی دوگانه ادامه ندادند و در نقطه عطفی همه چیز را رها کردند. هر چند گسست این دسته بیشتر سر و شکل سیاسی داشت، اما انعکاس آن در زندگی‌های خصوصی آنان که در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشته می‌شود هم دیده می‌شود.

قاسم افشار، از گویندگان باسابقه خبر شبکه یک صدا و سیما که از ابتدای انقلاب ۱۳۵۷ گوینده اصلی اخبار سیاسی در این سازمان بود، پس از انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸ و سرکوب گسترده معترضان، دیگر در اخبار تلویزیون ایران ظاهر نشد. خبرگزاری ایسنا به نقل از صفحه شخصی خبرنگاری به نام روزبه علمداری نوشت که او از افشار پرسیده که آیا درست است بعد از انتخابات ۸۸ و آن اتفاقات، از صدا و سیما بیرون آمدید؟ و افشار به صراحت تأیید کرده که کلا کار را ول کرده است.

سرکوب اعتراضات آبان ۱۳۹۸ نیز باعث استعفای دو مجری زن شد. صبا راد (مجری برنامه به خانه برمی‌گردیم) و زهرا خاتمی راد (مجری تصویر زندگی و برنامه خانواده) پس از اتفاقات آبان اعلام کردند، دیگر با صدا و سیما کار نمی‌کنند و این موضوع را تلویحا در شبکه های اجتماعی نیز مطرح کردند.

صبا راد در پست اینستاگرامی خود نوشت: «این روزها می‌خواهیم دلمان گرم شود نه سرمان... ضمن تشکر از حمایت‌های بی‌وقفه شما مردم عزیز در تمام سال‌های فعالیتم، از این طریق اعلام می‌کنم پس از ۲۱ سال کار در رادیو و تلویزیون، قادر به ادامه فعالیت در رسانه نیستم. دیگر نمی‌توانم...»

زهرا خاتمی راد نیز در اینستاگرام نوشت: «مردم سلام، ممنونم که تا امروز منو به عنوان مجری پذیرفتید دیگه هرگز به تلویزیون باز نخواهم گشت حلال کنید».

صبا راد پس از استعفا ویدئویی از آوازخواندن خود در کنار همسرش منتشر کرد که با حملات شدید رسانه‌های اصولگرا روبرو شد.

گلاره جباری مجری قدیمی که چند سال پیش از سال ۹۸ استعفا داده بود نیز به کشتار و سرکوب مردم واکنش نشان داد و در موضعی علنی تر در صفحه اینستاگرامش نوشت: «برای من باور کشتن هموطنانم خیلی سخت بود. مرا ببخشید که دیر باور کردم و ببخشید که ۱۳ سال در تلویزیون ایران به شما دروغ گفتم. این شغل را چند سالی است کنار گذاشته‌ام و دیگر هیچوقت به تلویزیون برنمی‌گردم.»

در این میان کسانی هم بودند که از روی آنتن سیمای جمهوری اسلامی مستقیم روی آنتن شبکه‌هایی رفتند که جمهوری اسلامی آنها را «معاند» می‌خواند. از مزدک میرزایی خبرنگار ورزشی گرفته تا احمد صمدی، نیلوفر پورابراهیم و نیلوفر مولایی که همگی به تلویزیون «ایران اینترنشنال» پیوستند.

رهبر جمهوری اسلامی مدتهاست که در سخنانش از جوانان انقلابی سخن می‌گوید. او در اردیبهشت ماه ۱۳۹۹ در نشستی تصویری با مجموعه‌ای از جوانان دانشجو و تشکل‌های دانشگاهی گفت: «معنای دولت جوان و حزب‌اللهی یک دولت پای کار، آماده و با نشاط است که علاج مشکلات است و می‌تواند کشور را از راه‌های دشوار عبور دهد.» این حکومت با «جوانان مومن انقلابی» ممکن می‌گردد.

ظاهرا آیت الله خامنه ای به دنبال سربازانی می‌گردد که سی و اندی سال پیش، هنگامی که او به رهبری رسید در گهواره بودند. اما جهت‌گیری‌های ایدئولوژیک و تبلیغاتی آموزشی چه در مدارس و چه در رسانه های عمومی تنها به بحرانی هویتی در میان جوانان انقلابی منجر شده است. جمهوری اسلامی در طول چهل سال تلاش کرده دینداری مطلوب خود را تحمیل کند اما نشانه‌ها حاکی از عدم موفقیت این پروژه عریض و طویل است.

اصحاب رسانه در خانه‌ای شیشه‌ای زندگی می‌کنند و زندگی شخصی و اجتماعی آنها کم و بیش در دید انظار است، مروری بر زندگی مجریان و خبرنگاران صدا و سیما که چه در پوشش و چه در سخنان خود مبلغان جوان انقلابی هستند، نشان می دهد که ظاهرا بحران هویت و زندگی دوگانه جوانان انقلابی حتی از بقیه اقشار جامعه شدیدتر است، این آینه تمام‌نمایی از شکل زیست «انقلابیون»ی است که رهبر جمهوری اسلامی به آنان چشم دوخته.