اعتراضات سراسری آبان‌ماه ۹۸ در ایران در واکنش به افزایش ناگهانی قیمت بنزین در چندین شهر در سراسر کشور رخ داد. وزیر کشور ایران شنبه شب در مصاحبه خود اذعان کرده است که «بیش از صد شهرستان» در این اعتراضات شرکت داشتند.

اعتراضات با سرکوب خونین نیروهای نظامی و امنیتی روبه‌رو شد.

خبرگزاری رویترز به نقل از منابع خود اعلام کرده است که در جریان سرکوب این اعتراضات حدود ۱۵۰۰ نفر کشته شده‌اند.

در حالی که دولتی‌ها و کاندیداهای ریاست جمهوری کشتار خونین آبان ۹۸ را وجه‌المصالحه خود قرار داده‌اند، ده‌ها نفر از بازماندگان این واقعه خواهان تحریم انتخابات شده‌اند.

در همین رابطه، محبوبه رمضانی، مادر پژمان قلی‌پور، از کشته‌شدگان اعتراض‌های آبان ۹۸ که در سن ۱۸ سالگی و در سومین روز اعتراض‌ها، با شلیک گلوله جان خود را از دست داد، گفته است: «این آقایان در این ۱۸ ماه کجا بودند، از چه چیز بچه‌های آبان می‌ترسید. من دادخواه حقم هستم، جوان ۱۸ ساله من را کشتید، چرا خشمگین نباشم؟ صدایمان به هیچ جا نمی‌رسد.»

فرزانه انصاری‌فر، از بازداشت‌شدگان اعتراض‌های آبان ۹۸ و خواهر فرزاد انصاری‌فر که در جریان این اعتراض‌ها در بهبهان کشته شد، نیز با حضور در کلاب هاوس، ضمن شرح وضعیت خود و خانواده‌اش، در دادخواهی آنچه بر آنها گذشته است، گفت: «پدرم پیگیر کشته‌شدن برادرم شد اما کسی پاسخ نداد و ما را اغتشاشگر نامیدند، می‌گویند برای آرامش به پای صندوق رأی بروید، ما وقتی در کشور خودمان حق اعتراض نداریم، چرا باید پای صندوق رأی برویم؟ ما وقتی حق انتخاب نداریم، یعنی حق رأی هم نداریم.»

در ماه‌های گذشته، گروه‌های مختلف مردم، فعالان و کنشگران سیاسی و خانواده‌های کشته‌شدگان با پیوستن به کارزار عدم مشارکت در انتخابات ریاست‌جمهوری پیش رو، در فضای مجازی با برگزاری چالش‌ها و جلسات متعدد، مردم را به عدم حضور در انتخابات و مشروعیت‌بخشی به‌نظام جمهوری اسلامی ایران دعوت کرده‌اند.