۱- در جایی که از شما دعوت نکرده اند سخن نگویید.

۲- به شخصیت تان بیش از مطلبی که می خواهید بگویید اهمیت بدهید. در جایی که شخصیت تان را زیر دست و پای افراد عامی قرار دهید، سخنان چون دُر و گوهر شما تبدیل به خزف خواهد شد.

۳- به وقت مردم احترام بگذارید. شما مشهور، شما معروف، شما صاحب فضل و معلومات، شما در جایی که تصویرتان دیده نمی شود، حرف تان بیش از ۵ دقیقه، و اگر خیلی سخنان تان و شیوه ی گفتارتان خیلی استثنایی باشد، حرف تان بیش از ۱۰ دقیقه، فهمیده نخواهد شد.

۴- بیش از محتوا، به نوع گفتن و میزان اثر گذاری آن توجه کنید. اهل سخن خبره، بیشتر از آن که به محتوای سخنان شان بیندیشند، به میزان تاثیر سخنان خود می اندیشند. حرف چرند، اگر به طور موثر گفته شود، تاثیر و ماندگاری اش به مراتب بیش از حرف ارزشمندی ست که ولنگارانه بیان می شود.

۵- خیلی زشت است که شخص آن قدر پرگویی کند و رشته به رشته ی کلام بیاویزد که گردانندگان اتاق، با نفس های عمیق و ایجاد سر و صداهای کاذب و بله گفتن های پی در پی، بخواهند به آدم حالی کنند که صحبت دیگر بس است. خودتان به اندازه سخن بگویید تا نرسد آن لحظه که خدای نکرده گرداننده ی بیست ساله و کم سواد اتاق، به شمای ۶۰ ساله و با سواد و مشهور، بگوید لطفا حرف تان را خلاصه کنید و یا این که لطف کنید حرف های تان را جمع بندی کنید.

۶- زشت تر آن است که شخصیتی چون جناب عالی یا سرکار عالی، با عتاب و خطاب به گرداننده نهیب بزنید که شما «سی ثانیه» اجازه بده، صحبت ام تموم میشه! و این سی ثانیه بشود پنج دقیقه و ده دقیقه و «و»های میان جملات پایان ناپذیر شما، تبدیل به سیخی بشوند که در گوش و مغز شنونده فرو می روند!

۷- حرف های شما البته «بسیار بسیار بسیار مهم» است. آن قدر مهم که باید وقت دیگران را در اختیار بگیرید و حق دیگران را ضایع کنید و حرف مهم خودتان را به سمع مخاطبان برسانید. نه! حرف مهم شما، نهایتا نیم ساعت بعد از جلسه فراموش خواهد شد، یا به خاطر بد گفته شدن یا بی موقع گفته شدن یا همراه با ده مورد مربوط و نامربوط گفته شدن، اصلا شنیده نخواهد شد.

۸- شما برای هر حرفی که اشخاص می زنند جواب دارید و می خواهید و فکر می کنید که حق دارید جواب طرف را بلافاصله بدهید. این کار زشت است. زشت تر از تاثیر حرف بدی که طرف مقابل شما ممکن است به شما یا در باره ی سخنان شما بزند.

۹- یک چیز را مطمئن باشید: اتاق های کلاب هاوس تمام نخواهد شد و شما در روزها و هفته ها و ماه های آتی می توانید در اتاق های دیگر گفت و گو کنید. نترسید که حرف تان را در اتاق الف و یک ساعت وقتی که دارند نمی توانید بزنید. بگذارید حرف تان را در روزهای بعدی در اتاق های ب و پ و ت و ث بزنید! این قدر هول نباشید! دنیا فردا به پایان نمی رسد!

۱۰- و مهم ترین نکته، حاضران در جلسه گفت و گوی خودتان را آدم حساب کنید. همچنین گردانندگان اتاق ها را. محترمانه رفتار کنید تا احترام تان به طور واقعی و نه به خاطر اسم و رسمی که دارید حفظ شود.

حال تو خواه از سخن ام پند گیر و خواه ملال....