کانال تلگرام نویسنده
هنگامی که بحرانی مانند کمبود آب و اعتراض‌های اجتماعی مربوط به چگونگی توزیع عادلانۀ آن پیش می‌آید، موضوع چندان ساده و بسیط و یکپارچه نیست که بتوان قضاوتی قاطع و یکدست در بارۀ کلیت آن کرد.
در این موارد، جزئیات پیچیده و ظریفِ بسیاری وجود دارد که باید از یکدیگر جدا و تک تک به طور مجزا مورد داوری قرار گیرند.
طبعاً مردم هر یک از استان‌های برخوردار از حوضه‌های آبی مشترک، مطالبات مخصوص خود را در این زمینه دارند و برای دستیابی به خواست‌های خود از طرق مختلف کوشش م کنند. از همین رو مطالبات مردم یک استان ممکن است با مطالبات مردم استان دیگر همخوانی نداشته باشد، یا نفع یکی به زیان دیگری تمام شود.
به همین دلیل در این بحث‌ها، جزئیات بی‌نهایت مهم است. برای مثال، مردم هر یک از استان‌های چهارمحال بختیاری و خوزستان و اصفهان ممکن است در پاره‌ای خواست‌های خود محق باشند و در پاره‌ای دیگر نباشند.
برای داوری منصفانه در این باره، وجود یک طرحِ دقیقِ توسعۀ ملی و متوازن و عادلانه و منطبق با مقتضیاتِ زیست بوم و حفظِ پایدار منابع آب، ضروری است تا بتوان بر مبنای آن، مطالبات منطقی و غیرمنطقی را از یکدیگر باز شناخت و در هر مورد مشخص داوری منصفانه‌ای کرد.
اصل تدوین چنین برنامه‌ای بر دوش دولت‌هاست، اما وقتی برنامۀ دولت‌ها به جای آنکه مشکل‌گشا باشد خود سبب‌ساز مشکل شده است، توضیح منطقی به افکار عمومی در این باره به دوش کارشناسان این حوزه است. کارشناسان هم که اغلب‌شان ظاهراً پا در کفش سیاستمداران کرده‌اند و "پوپولیسم" را به بیان نظرات روشن ترجیح می‌دهند!
