یا مثلا یک بار حسن نزیه در کلن آلمان سخنرانی کرد و از مبارزات ۳۷ ساله خود با ما و شاه قصه و افسانه گفت.یکهو دانشجویی پرسید در این دوران مبارزه محکومیتی دارید؟ نزیه گفت نه. کجای دنیا و در کدام دمکراسی و یا جمهوری اجازه می دهند یکی ۳۷ سال مبارزه کند و قصد سرنگونی داشته باشد و ۱ روز هم رنگ زندان نبیند؟ تازه مشاور حقوقی سازمان های دولتی همان رژیم هم بود! عین شاپور بختیار، سنجابی و سیدجوادی از مظالم ساواک به دروغ می نالیدند ۲۴ساعت هم بازداشت نشده بودند! نزیه همان کسی است که در ۱۵ دی ماه ۱۳۵۷ با خمینی در فرانسه دیدار کرد و دستمزدش آن بود که چند ماه، در فاصله سال‌های ۱۳۵۷ تا ۱۳۵۸ در دولت موقت در جایگاه مدیرعامل و رئیس هیئت مدیره شرکت ملی نفت ایران بود . نتیجه اینکه، رژیم خمینی با همه دروغ پردازی و قصه سرایی و زمین و زمان را بهم بافتن، نتوانستند عاقبت یک نمونه از شکنجه های ادعایی را به مردم نشان دهند و ثابت کنند.

گرچه ساواک و کارمندان عالی رتبه اش در برابر این سیل اتهامات و شایعات بی اساس ، تبلیغات دروغین و حملات تبلیغاتی گروه های تروریستی اسلامی و مارکسیستی همیشه سکوت پیشه کردند و تمایلی به افشاگری نداشتند. اما پس از به قدرت رسیدن حکومت خلافت اسلامی ولایت فقیه، کل سازمان تبلیغات در اختیار این شارلاتان های تروریسم اسلامی قرار گرفت تا در راستای سیاست ولایت فقیه، در جهت تحریف حقایق گام بردارند . اما هرگز دربرابر خرابکاری و تروریسم خود، سخن نمی رانند.

"پس از زمان شریف امامی و شاپور بختیار ( که او مانند بازرگان، شیفته مصدق بود)، تروریست ها و خرابکاران دوره دیده در اردوگاه های تروریستی اجنبی، یا آزاد شدند و به خیابان ریختند و یا وارد کشور شدند و هر کسی هم ریش گذاشت و شد حزب اللهی. هر کسی پشت پرچم مجاهدین قرار گرفت و شد مجاهد و یا سراغ چریک های فدایی خلق رفتند و شدند فدایی. به همین سادگی هم کار دستشان داد. و گرنه به جز آن عده ای که به جرم قتل و کشتار و سرقت در زندان بودند و یا در خارج از کشور در کنفدراسیون بودند، چند نفری تروریست مجاهد در رده های پایین و یا تروریست چریک بود.والسلام و نامه تمام.... وقتی انقلاب خمینی پیروز شد، برای نزدیک شدنبه دستگاه، هر کسی سعی کرد برای خودش سابقه ای بسازد. همگی گروه های تروریستی هم سهم خودشان را می خواستند و چون اختلافی وجود نداشت، تقسیم مشاغل و مسئولیت ها روی این سوابق صورت می گرفت. این ها به دست و قلم خودشان، سابقه خودشان را نوشتند. بعد وقتی که ماه عسل تمام شد، بگیر و ببندها شروع شد و بعدها پرونده ها، رو شد. همان سهم خواهی و با افتخار خود را مجاهد و چریک و توده ای و .. نامیدن، پس از ماه عسل، باعث دردسرشان شد" [قصه ساواک، سیاوش بشیری، ص 422]

طرفه آنکه، مصدق السلطنه، پیشوای قابل ستایش همه این تروریست اسلامی بوده است. حتی مصدق در نامه ای به بازرگان از تاسیس نهضت آزادی، ابراز شادمانی کرده. که ناگهان، بازرگان با دریافت نامه در منزل صادق فیروزآبادی، به مقام رهبری ارتقا یافت. ( کتاب تاریخ معاصر ایران، ج اول، انتشارات نهضت آزادی، ص 5) همانجایی که نوشته شده : مهدی بازرگان در مرامنامه نهضت مثلا آزادی نوشت:"ما مسلمان، ایرانی، تابع قانون اساسی و مصدقی هستیم: ایرانی هستیم ولی نمی‌گوییم که هنر نزد ایرانیان است و بس!"...

بارها تروریست‌های اسلامی جمله‌ای را تکرار می‌کنند که گویا. " بازرگان در دادگاه نظامی (از ۳۰ مهر تا ۱۶ دی ۱۳۴۲) می‌گوید "ما آخرین گروهی هستیم که با زبان قانون با شما صحبت می‌کنیم" و با این سخن جعلی، ظاهرا وی در دادگاه اتمام حجت کرده است. همیشه از سیاست جنجالی مصدق السلطنه پیروی کرده اند تا هم در بوق‌های تبلیغاتی و رسانه‌ای، برای ارگان‌ تروریستی خود تبلیغ کنند و هم بهانه ای برای اهانت به شاه بیابند!...اما همان سخن جعلی منتسب به بازرگان، به معنی "دست به اسحله بردن و برنامه تروریسم اسلامی خمینی را پیاده کردن؛ است و از بطن نهضت آزادی، نهاد تروریستی مجاهدین خلق، درست شده بود! از راه دیگر وارد می شویم، یعنی عملیات تروریستی را می آغازیم! که کرد.

بماند که خود نهضت آزادی در بطن خود سازمان مجاهدین خلق را پرورد و خود ابراهیم یزدی (در ش ۴۵۲ ،روزنامه مردمسالاری) می گوید جزوه اول چگونه اغتشاش و آشوب برپاکردن را او نوشته و به مجاهدین خلق داده و اشاره‌ای دارد که با فداییان اسلام و نواب صفوی هم چه مراوداتی داشته اند از آن زمانی که جنازه رضا شاه را به ایران آوردند و می خواستند در خیابان شهر به آتش اش کشند. خلخالی هم بعدها از قصدش برای آتش زدن جنازه رضا شاه در تلویزیون داد سخن داشت. نهضت آزادی ادعای ملی گرایی داشت اما آشکارا تاریخ 2500 ساله کشور را نفی می کرد. از ایه های قران خرج می کرد و از مارکسیسم سود می جست.

چهره اصلی نهضت آزادی، مهدی بازرگان بود. نخستين فعاليت سياسی مهدی بازرگان، تشکيل انجمن‌های اسلامی و تاسيس اولين نمازخانه در دانشگاه تهران بود و کودکانه به آن افتخار میکرد. نهضت آزادی را اولين حزب اسلامی تاريخ ايران نامید. آزادی و برابری انقلاب فرانسه را مقابل اسلام کشک دانست. بازرگان به استاد دانشگاهی اش فخر می فروخت اما شیفته کانون اسلامی بود و انجمن تبلیغات اسلامی و کانون اسلام، جنبش مسلمان مبارز و نهضت خداپرست و...که هیچ کدام ربطی به علم و اندیشه و تکنولوژی نداشته و ندارند. نواب صفوی تروریست را تجلیل کرد و شهید خواند. بازرگان ، با فدائیان اسلام برآمده از حوزه علمیه مُلاهای شیعه، دمخور بود و حتی با نواب صفوی - طبق خاطرات سحابی - دیدار داشت تا شاید نقشه ترور زاهدی، عملی شود! مجاهدین خلق را در یادنامه نهضت آزادی ( 1362)، جریان اسلامی نامیدند و اعضایش را اعضای فعال نهضت آزادی خواندند. حتی به رابطه و پیوند و ارتباط بین بازرگان - سحابی- یزدی- چمران با نواب صفوی و رهبران فدائیان اسلام اشاره کردند . (یادنامه نهضت آزادی ، 1362 ، صفحه 18 به بعد)

بنابراین، به غیر از رهبر خونخواره خلافت اسلامی ولایت فقیه، خامنه ای، که مدافع شخص نواب صفوی است،( شخصی که تنها هنرش قتل احمد کسروی است) مهدی بازرگان هم شیفته این تروریست اسلامی بود.

! بعد از دیدار با ابراهیم یزدی، عزت اله سحابی را هم دیدم. اتفاقا جمله ای غلط را در گفت و گویم به رخ یزدی و بعدها سحابی کشیدم. آنکه به دروغ می گویند " بازرگان دنبال مسالمت و منطق بود!" اتفاقا قبل از تروریست بازی مسعود رجوی و ... با تروریست دیگری مانند نواب صفوی دیدار داشت و قصد ترور تیمسار سپهبد فضل الله زاهدی را داشت. سحابی، صادق تر از یزدی بود. علنا گفت که طرح ها، ّاصول و برنامه‌های شاه در جهت مصالح و منافع گشور ایران بود و ماها نمی فهمیدیم! البته در کتاب خاطرات اش بعدها همان ها را بطور مفصل بازگفت. اهل محاکمه ذهنی، دهن بین، هوچی و جنجالی نبود. پیرمردی اهل احترام بود گرچه اختلاف نظر داشتیم!

جالب اینکه ، طالقانی تنها حامی فدائیان اسلام بود. از اواخر زمان مصدق با فدائیان اسلام آشنا شدم و با آن‌ها ارتباط پیدا کردم. نواب در زندان دوره مصدق / رفتار بسیار بدی که در زندان با این‌ها می‌شد . من و بازرگان به خانه‌ای رفتیم و نواب صفوی هم به اتفاق خلیل طهماسبی آمد. درباره کودتاچی‌ها و سپهبد زاهدی و وابستگی ایران به انگلیس و آمریکا و فساد اخلاقی و فحشای رایج صحبت شد. دیدیم که طرفین تفاهم زیادی دارند. آخر سر نواب رو به بازرگان کرد و گفت، تکلیف خودمان را فهمیدیم شما باید به ما کمکی بکنید. ما یکی از افراد خود را به شما معرفی میکنیم. شما به طریقی او را در باغ قیطریه به عنوان باغبان یا کارگر وارد و مشغول به کار بکنید و بقیه کار با ما (منظور ترور زاهدی بود). درآن موقع زاهدی نخست‌وزیر کودتا در باغ قیطریه مستقر بود. این ملاقات در آذر ۱۳۳۲ بود. دیدم طالقانی اشک می‌ریزند و شروع کرد به گریه کردن. بعد گفت که وضع نواب و یارانش خیلی خطرناک شده؛اگر رژیم آنهارا دستگیر کند زنده نخواهد گذارد! به منزل طالقانی رفتم.دیدم که نواب، خلیل طهماسبی، سیدمحمد واحدی، محمدمهدی عبدخدایی و پنج نفر دیگر از یاران نواب نشسته‌، قرآن میخوانند! [ نیم‌قرن خاطره و تجربه، خاطرات عزت‌الله سحابی، جلد اول، نشر فرهنگ صبا، ۱۳۸۶]

بنابراین ، نهضت مثلا آزادی، فردی فاسد در راس آن قرار داشت که شب ها قران می خواند، روزها چریک می پروراند و عصرها به تروریسم می اندیشید. بازرگان برای مصدق السلطنه و جبهه ملی فریاد زنده باد می کشید اما لحظه ای با آنان همکاری نکرد. اول با شریعتمداری بیعت کرد اما چون جبهه ملی به سمت شریعتمداری رفت و باد هم به کشتی خمینی خورد، با او بیعت کردند، دنباله رو سرسخت خمینی جلاد شدند! مرجع تقلیدش خواندند . در ظاهر با کمونیسم مخالف بودند اما مارکسیست ها را در صورت لزوم، قهرمان مسلمان معرفی می کردند. سال 1357 هم به مصدقی دیگر، خیانت کرد تا دولت مستعجل او فروپاشی کند ! (شاپور بختیار)

ایشان از سال ۱۳۴۲ مرتبا تمام هوش و حواسش در جلب نظر نسل جوان خام و پرشور برای مبارزه انقلابی بوده. با افکار موهوم و خرافات تشویق انان به مبارزه رادیکالی را در نظر داشته و بی تاب در فروپاشی مملکت و تسریع انقلاب بوده. از جمله تماسها با نمایندگان مجلس و تهدید آنها به چاقو زنی و .... البته [بنا به روزنامه های اواخر شهریور ۱۳۵۸ ]بنی صدر به بازرگان گفت : تو اصلا نظام نداری بابا!، در حقوق بشر و این خرده فرمایش ها گیر کردی... علی رغم اینکه همان بنی صدر که [در مصاحبه ویدئویی] معتقدست در زندان های ساواک با خرس به دختر مردم تجاوز کرده اند!، بازرگان هم در روز اول انقلاب به نیوریورک تایمز گفت: "مگر چه می خواستیم، جز همین حکومت پیامبر و علی که الان درست شده بر اساس قرآن؟."

این مدعی لیبرال دمکرات مخالف حق رای زنان و انقلاب سفید بود. پدر روحانی تروریست های مجاهدین خلق. اسم بازرگان منحط الفکر و مخبط روشنفکر است ؟ بفرمائید چه خدمتی به ایران کرده؟ وقتی با پول مملکت به فرانسه رفت ؛ آمد و برگشت و گفت آب کُر پاکه! و بعدها شد پدر روحانی تروریست های مجاهدین خلق.

گاه ماموران نهضت آزادی در رسانه های فارسی لندن، به دروغ می گویند که بازرگان می خواست قانون مشروطه از چنگ آخوند در امان باشد! اما عقب ماندگی و تحجر فکری مهدی بازرگان و شیوه دستبوسی او از خمینی خونریز و نوکری ولایت فقیه برای بازرگانی با سرنوشت ایران و پدر روحانی و فکری گروه تروریستی مجاهدین خلق بودن؛ درسی پر ارزش برای نسل جوان است. او کسی است که بانی اعتصاب ها ۱۳۵۷ برای ویرانی صنعت نفت ایران بود. و بنابه روایت یحیی صادق وزیری، همه اعتصابات شرکت نفت و تهدید جانی وزرای کابینه بختیار هم زیر نظر همین مهندس تروریست دستبوس خمینی بود . یا در نیویورک تایمز، ۱۵ بهمن ۱۳۵۷ بازرگان، سخنی چرند و جفنگ گفت: حکومت خمینی مانند حکومت امام علی است!

از زمان دستگیری سران سازمان تروریستی مجاهدین خلق تا بهمن 1357، یک گروه افراطی مارکسیستی - تروریستی" پیکار" از بطن آن متولد شد و مجاهدین خلق جز سرقت مسلحانه، تروریسم، انفجار بمب، حمله به موسسات اقتصادی و بازرگانی، بانک زنی و راهزنی، ترور شخصیت های خارجی و داخلی، جاسوسی، عملیات تبهکاری و ضد ملی و ... چیزی در کارنامه ندارد. حتی به ترور سرهنگ هاوکینز ( ماه ژوئن 1973 - 13 خرداد 1352) و یا ژنرال پرایس و... فخر می فروشد و آن عملیات تروریستی را جزو افتخارات خود معرفی می کند.

و پیدایش سازمان تروریستی مجاهدین خلق به این خاطر بود که راه موفقیت شان در مبارزه با شاه، مبارزه مسلحانه ( بخوانید عملیات تروریستی) بود. به تفصیل، در لابلای شعارهای بی ربط و سخنان بی در و پیکر، در کتاب " شرح تاسیس و تاریخچه وقایع سازمان مجاهدین خلق ایران از سال 1344 تا 1350 ( انتشارات سازمان مجاهدین، چاپ تهران، تیر 1358، ص 16)" نوشته اند که با روش سیاسی نمیتوان مبارزه کرد و بی سلاح نمی توان جنگید! ابراهیم یزدی معتقد بود که "فقط محو و مجذوب سقوط شاه بودیم و در مثلث بیروت و قاهره و بغداد کارمان پرورش چریک بود".

6 سال پس از بنیان‌گذاری سازمان تروریستی الفتح فلسطین (در سال ۱۹۵۹ توسط یاسر عرفات با هدف آزادی فلسطین از سیطره اسرائیل از طریق مبارزات مسلحانه تروریستی)، در ایران، در سال ۱۵ شهریور ۱۳۴۴(۶ سپتامبر ۱۹۶۵) سازمان تروریستی مجاهدین خلق تاسیس شد. عوامل نفوذی کمونیست ها در ایران و نیز به همراه برخی مذهبی سنتی ( مانند بازرگان و سحابی و طالقانی) این ملغمه مارکسیسم اسلامی-انقلابی را درست کردند. البته بعدها سازمان های تروریستی مانند گروه فلسطین[1] و گروه پیکار هم منشعب از مجاهدین خلق بود ند که هر کدام توسط ساواک، کشف و متلاشی شدند.

چهار جهت اصلی اندیشه و تفکر موسسان این نهاد تروریستی در چهارچوب اسلام، مارکسیسم، نهضت آزادی، جبهه ملی بود و نگاه ایدئولوژی و جزم باورانه هم به قضایا داشتند. خود سازمان در ص 20 همان "شرح تاسیس" به تجربه های مبارزه مسلحانه در ایران اشاره کرده اند و نوشته اند: جنبش جنگل به رهبری میرزا کوچک جنگلی! و مجاهدین خلق با این شامورتی بازی به مردم ایران نمی گویند که میرزا جنگلی یک کمونیست تجزیه طلب و عروسک دست مسکو بود و کارش، هیچ ارتباطی به مصالح و منافع ملی ایران و ملی گرایی نداشت و باید ممنون اقدام به موقع رضاشاه بود که هر متجاسری را به سزای اعمالش می رسانید و عاقبت روز جمعه ۱۱ آذر ۱۳۰۰، این عنصر حکومت شوروی و آخوند متحجرو تجزیه طلب از پای درآمد و سر یخ زده اش را هم بریدند تا عاقبت تجزیه طلب را به نمایش بگذارند.

سازمان تروریستی مجاهدین خلق اعلام می کند که پس از 5 سال بحث بی ثمر و ایدئولوژیک، این تشکیلات کم بنیه، خود را به اردوگاه های تروریستی الفتح فلسطین رساندند و خودشان در ص 48 همان "شرح تاسیس" نوشته اند: بررسی آگاهانه داشته اند که به فلسطین بروند! ... در ادامه در ص 53 همان منبع می نویسند که در فروردین 1349، با جعل سند و شناسنامه جعلی به طور قاچاقی و غیرقانونی با لنج به دوبی و ابوظبی می روند و با نماینده فتح دیدار می کنند. حتی در این مسیر بود که 3 بار هواپیماربایی[2] هم کردند! ( تیر، شهریور و دی ۱۳۴۹)و بعدها اخبار مربوط به بانک زنی، آدمکشی، سرقت مسلحانه، تروریسم، آدم ربایی و ... در رسانه ها منتشر شدند.

بماند که تروریست های مجاهدین خلق با توصیه نهضت آزادی و بازرگان و نفوذ طالقانی، از بازاریان تهران و شهرها و محافل مذهبی، پول قابل توجهی دریافت کنند تا در راه تاسیس حکومت اسلامی تروریستی صرف شود. البته کمک رسانی بازاری های طرفدار جبهه ملی و نهضت آزادی و هواخواهان محافل مذهبی، بی دریغ اقدام می کردند ( بشیری، ص 460-461)

یا هنگامی که مجاهدین خلق ( که از بطن نهضت آزادی و جبهه ملی متولد شد) در ۱۸ آبان ۱۳۴۹ هواپیمای ایرباس خط دبی و تهران را ربودند و به عراق رفتند شخص یاسر عرفات بود که رباینده ها را نجات داد آنهم بنا به هماهنگی نهضت آزادی. چه رابطه‌ی عاشقانه ای بین الجزایر و فلسطینی ها و یاسر عرفات و جماعت نهضت مثلا آزادی و مجاهدین خلق می تواند باشد؟

مسعود رجوی بارها و بارها از مُلایی مانند طالقانی - شیخ تروریست ها - را ، پدر می نامید! طبق گفته سید محمود دعایی (ش 317 روزنامه جمهوری اسلامی 16 تیر 1359) طالقانی نامه ای در دفاع از هواپیمارباهای مجاهدین خلق به خمینی می نویسد تا برای آزادی آنها از زندان بعث اقدام بکنند و خمینی از مبارزه مسلحانه مخفی این گروه اسلامی مطلع بوده!. سید جلال الدین مدنی در تاریخ سیاسی معاصر ایران ( پاورقی ص 218، ج 2، نشر دفتر انتشارات اسلامی، جامعه مدرسین حوزه قم) از زبان هاشمی رفسنجانی می نویسد: "ما روحانیون از فعالیت مجاهدین خوشحال بودیم که تشکیلاتی دارند. بخاطر کمک به آنها، نامه ای به امام نوشتم! به وسیله سحابی فرستادم که در پاریس نامه لو رفت و ما را دستگیر کردند".

بارها و بارها این سازمان همه فن حریف، خود را بخوبی معرفی کرده است. بعدها هم البته این سازمان تروریست اسلامی، جمعیت دفاع از آزادی و حقوق بشر را ساخته و پرداخته کرد. و در بیانیه ای خواستار آزادی زندانیان سیاسی بودند که جانشان در خطر است ( 11 آبان 1356 ؛ منبع : دفتر 2 اسناد نهضت آزادی، اسفند 1362).اما براستی آزادی و حقوق بشر چه افرادی به خطر افتاده بود؟ شیخ علی جنتی، سید علی خامنه ای، صادق خلخالی، ناصر مکارم شیرازی، شیخ مخمد یزدی و ...

متاسفانه امروز هم بزرگترین دانشگاه کشور به اسم فرد وابسته به مجاهدین خلق است . شریف کسی بود که درون گروه سال ۵۴ به قتل رسید. اینکه مرحله اول اسلامی بودند و بعدها منحرف شدند، سخنی بی معناست. یا نخست وزیر مملکت هم یک مجاهدین خلقی بود، محمد علی رجایی. که سالهای ۴۰ از نهضت آزادی به مجاهدین خلق پیوسته بود. . امروزه هم مثلا افراد نهضت آزادی برای تروریست های بمب گذار ، اشک می ریزد!... مانند : متاسفانه هسته اول مجاهدین خلق توسط ساواک به شهادت می رسند! [خشت خام - گفتگو با محمد توسلی ؛ Aug 13, 2020] انگار که یک آزادی میخواستند برای خرابکاری، تروریسم، آشوب و توحش بیشتر میخواستند کل ایران را بمب گذاری کنند و به آتش بکشند از سعه صدر شاه در عفو قاتلش حرف نمیزنند. مشهوراست که محمدالبصری رهبر جناح انقلابی مراکش در آغاز فروردین ۱۳۵۸ در تهران به روزنامه ها گفت اولین باری نیست که با مجاهدین خلق ایران رابطه و تماس داریم. از ۱۹۷۰ در اردگاه های چریکی فلسطینی ها و دیگر جاهای اروپا این مراودات بوده و هست.

حالا در کنار ترورهای مشهور و مکتوب شده، پاسبان یا نگهبان کشی هم در بین این حضرات، مرسوم بوده. مثلا سروان نوذری در ۱۴ اسفند ۵۴ سرپرست گارد تامین امنیت دانشگاه آریامهر به ضرب گلوله کشته شد و شبانه اعلام کردند که مرحله دیگری از مبارزات خلق طی شد. یا در ۳۱ اردیبهشت ۴۵ سرهنگ شفیفر و ترنر را به دست (یک جانی قهار) وحید افراخته، ترور می کنند و ۲ کیف همراه انان را هم در فرانسه به سفارت شوروی تحویل می دهند. هر کدام از سازمان های تروریستی برای جلب افکار عمومی دست به ترور می زدند. خرداد ۵۳، شرکت جنرال الکتریک را منفجر می‌سازند. یا در ۲۳ خرداد ۵۱ با ورود نیکسون به تهران، بمب گذاری کردند و اتومبیل ژنرال هارولد را در خیابان دولت ، چهارراه قنات منفجر کردند و دو پایش قطع شد و یک مادر و دختر رهگذر هم کشته شدند. و

بعدها در ۱۳ آبان ۱۳۹۲ در رسانه شایع کردند که گویا مهدی بازرگان، در بحران گروگانگیری و در نهم آذرماه 1358، نامه ای به شاه فقید نوشته که در آن نامه آمده بوده " بياييد يك ژست عالي تاريخي و در عين حال ساده انجام دهيد: اعلام مراجعت به ايران براي حضور و دفاع خود در محاكمه بنماييد!." در عین جنون و سبکسری ،آن را عاقلانه ترين و خوش عاقبت ترين راه حل نامده بود . بماند که اطرافیان بازرگان - مانند قطب زاده - بارها و بارها دست به هر فتنه ای زدند که شاه فقید را ترور کنند و یا او را به ایران بکشانند تا وی را مانند داعش اعدام کنند و خلقی واله و حیران شوند از نمایش تروریسم اسلامی حضرات!

در پایان باید پرسید که آیا حیدراوغلی، میرزا کوچک، پیشه وری و ارانی فرهنگ آزادی داشتند؟ آیا جانیان اسلامی مانند بازرگان، منتظری، نواب، خلخالی صلاحیت حرف زدن از آزادی دارند؟ آیا رهبران جمهوری اسلامی هم مانند خمینی و خامنه ای ، می توانند دم از انسانیت و آزادی بزنند؟

بسیاری از گروه های افراطی اسلامی، تروریستی ، مارکسیستی، آشوبگر از بطن و شکم این نهضت مثلا آزادی متولد شد و یکی از راهگشایان ورود ابلیس در تاریخ 1357 بود. بعد از جنایات حزب توده و فدائیان اسلام، شاید هزاران صفحه بتوان درباره عملیات تروریستی مسلحانه و ویرانگرانه این نهاد قشری، بی مسئولیت ، واپس گرا ، عوامفریب و تروریست اسلامی نوشت. یک منجلاب و سوپرمارکت سیاسی که هنوز بسیاری از زوایای آن، پنهان مانده است... بسیاری از ترورها و خرابکاری ها بر مجوزهای شرعی و فتوای علمای اسلام اتکا داشت!

انگار کسی نباید ازاین سازمان مدعی ملی گرایی هم پرسشگری می کرد که این کدام شرع ویرانگر، عقب مانده و ضد وطنی است که باید پذیرفت؟ کدام عالم (!) فاسد و فاقد شخصیت و هویت اسلام، چنین کمر به نابودی ایران و ایرانی بسته است و این همه عقده گشایی بی ربط نسبت به شاه و وطن در چیست؟

تمام علت و دلیل شروع عملیات تروریستی نهضت آزادی در 2 چیز خلاصه می شود: حبس و تبعید خمینی.... محاکمه و محکومیت سران نهضت آزادی. در کجای جهان تروریست را مجکوم نمی کنند؟ حال با این همه شامورتی بازی شان پاسخ نمی دهند که خمینی جز سیه روزی و بدبختی چه سودی برای ایران و ایرانی داشت؟ این سران نهضت مثلا آزادی جز جاده صاف کنی اهریمن ، چه نفعی برای ایران داشتند؟ پاسخ، همان هیچ بزرگ است!