وقتی از آمریکا و اروپا گرفته تا آسیا و خاورمیانه، روند افزایشی بیماری وجود داشت، نسبت به آغاز این روند در ایران هشدار داده می شد و بارها عنوان می شد که شاخص‌ های موجود ابتلا و بستری و مرگ و رنگ ‌بندی شهرها به علت فقدان انجام بیماریابی فعال و کاهش تست در بین جمعیت عمومی در اماکن پرتراکم و پرخطر و محل های تردد مسافران و مبادی ورودی مسافرتی به کشور می تواند غیرعلمی باشد که تنها دستاورد آن گمراهی جمعیت کشور و خیال باطل پایان پاندمی خواهد بود. عادی انگاری بیماری امروز در شرایطی است که حتی میزان استفاده از ماسک در محیط های باز و سربسته به ترتیب به صفر و به سختی به 10 درصد می رسد. حتی جمعیت کشور دیگر زیر بار تزریق واکسن های تقویتی و یادآور نمی روند و عملاً واکسیناسیون جامعه هدف، متوقف یا به طرز عجیبی، کند شده است. به همین منظور، تولید واکسن‌ های کرونا در ایران متوقف شده است و تولیدکنندگان واکسن بیان داشته اند که دولت نه تنها مطالبات خود به شرکت ها را پرداخت نمی کند، بلکه هیچ حمایتی از تولید واکسن داخلی به عمل نمی آورد، و در نتیجه دلیلی وجود ندارد وقتی مصرف وجود ندارد، تولید صورت گیرد.

توجه به کرونا از زمانی که دولت بر طبل عادی سازی بیماری و خروج ایران از پاندمی کوبید، کمرنگ و حتی در جامعه به دست فراموشی سپرده شد. حال، اطلاعات میدانی حاکی است که نقض پروتکل های بهداشتی از قبیل استفاده از ماسک و انجام تهویه و حفظ فاصله گذاری در محیط های بسته تا آنجا پیش رفته است که بدون علم به این مسئله که علیرغم کاهش قدرت و شدت کشندگی ویروس کرونا نباید عوارض طولانی مدت بیماری را دست کم گرفت، کارمندان و کارکنان در بخش دولتی و خصوصی در محل های کار تشویق به برداشتن ماسک ها می شوند و اظهار داشته می شود که برای پیدایش ایمنی جمعی، از قید و بند بیماری باید رهایی پیدا کرد و ماسک ها را دور انداخت. با این تفاسیر، در چند روز گذشته، موارد ابتلا به بیماری و تعداد بیماران بستری افزایش پیدا کرده است و هرچند اکثر مواردی که مشاهده می شود خفیف هستند، باید سویه هایی از ویروس که می توانند بار دیگر آمار مرگ و میر را افزایش دهند، در نظر گرفت. در شرایطی که «کرونا زیر صفر» تکیه کلام مجموعه دولت و رسانه های همسو را تشکیل داده است، سویه ‌ای که در حال حاضر شیوع پیدا کرده است اومیکرون و زیرسویه هایBA.4 و BA.5 می باشد، که هر چند این انواع سویه های کرونا، از شدت بیماری ‌زایی بالایی برخودار نیستند، چین طی ماه های گذشته به دلیل عوارض طولانی مدت بیماری و آثار بعدی بیماری بر سلامتی عمومی انسان ها پس از بهبودی، در قرنطینه های سفت و سخت و شدیدی فرو رفت. مخلص کلام اینکه، روند افزایشی ابتلا و بستری کووید در ایران در روزهای آینده و بروز پیک های متعدد بیماری در ماه های شهریور و مهر و سپس در پاییز و زمستان دور از انتظار نیست، و به دلیل تلاطم بازار دارویی و تجهیزات پزشکی و بیمارستانی کشور به جهت حذف ارز ترجیحی و آزادسازی قیمت ها، نباید شرایط کشور را عادی تلقی کرد، چراکه هم اینک شلوغی داروخانه ‌های کشور به دلیل کمبود دارو یا طغیان دوباره کووید، می توان روزهای سختی را پیش روی بیماران تصور نمود که می تواند تا مرز فروپاشی ساختار بهداشت و درمان کشور پیش رود.

محمدرضا محبوب فر - کارشناس حوزه سلامت و بحران های محیطی