نمی شود راه‌حل برنامۀ اتمی ایران را به جنگ یا مماشات با حکومت ایران محدود کرد. اگر غرب و مشخصاً رئیس جمهوری پیشین آمریکا، باراک اوباما، دست کم از زمان جنبش سبز به جای مماشات با رژیم ایران از جنبش اعتراضی مردم ایران پشتیبانی می کردند، شاید امروز در وضعیت کاملاً متفاوتی می بودیم. در حال حاضر نیز یک جنبش اعتراضی قدرتمند در ایران وجود دارد که خواستار پایان یافتن جمهوری اسلامی و جایگزین کردن آن توسط یک نظام سیاسی است که بتواند حقوق و آزادی های اساسی مردم ایران را تأمین و از نابود شدن محیط زیست آنان جلوگیری کند. آیا قدرت های غربی از وجود چنین جنبشی در ایران بی اطلاع هستند؟ گمان نمی‌کنم.

تنها طرفی که می تواند ماهیت صلح آمیز برنامۀ اتمی ایران را تضمین و ثابت کند نه کشورهای غربی هستند نه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، بلکه خود جمهوری اسلامی ایران است. اگر جمهوری اسلامی ایران ریگی به کفش ندارد باید در عمل ثابت کند که در پی سلاح اتمی نیست. حکومت اسلامی ایران غنی سازی اورانیوم را با غلظت شصت درصد انجام می‌دهد و صریحاً می‌گوید که قصد دارد غنی‌سازی اورانیوم را حتی با غلظت نود درصد انجام بدهد، اما، در عین حال مدعی است که برنامۀ اتمی این کشور صلح‌آمیز است. کشورهای غربی به خوبی از این تناقض آگاه هستند. اما، آنان مایلند سیاست مماشات را با حکومت ایران پی بگیرند.

نمی شود راه‌حل برنامۀ اتمی ایران را به جنگ یا مماشات با حکومت ایران محدود کرد. اگر غرب و مشخصاً رئیس جمهوری پیشین آمریکا، باراک اوباما، دست کم از زمان جنبش سبز به جای مماشات با رژیم ایران از جنبش اعتراضی مردم ایران پشتیبانی می کردند، شاید امروز در وضعیت کاملاً متفاوتی می بودیم. در حال حاضر نیز یک جنبش اعتراضی قدرتمند در ایران وجود دارد که خواستار پایان یافتن جمهوری اسلامی و جایگزین کردن آن توسط یک نظام سیاسی است که بتواند حقوق و آزادی های اساسی مردم ایران را تأمین و از نابود شدن محیط زیست آنان جلوگیری کند. آیا قدرت های غربی از وجود چنین جنبشی در ایران بی اطلاع هستند؟ گمان نمی‌کنم. درست است که جمهوری اسلامی ایران درهای خود را به روی بسیاری بسته است. اما، سفارتخانه‌های خارجی در ایران خیلی بهتر از ما اوضاع ایران را از نزدیک رصد می کنند.

خلاصه می کنم، برای مهار برنامۀ اتمی حکومت ایران راه سومی وجود دارد : به جای جنگ یا مماشات با جمهوری اسلامی، راه سوم حمایت از جنبش اعتراضی مردم ایران است. و اگر غرب این حمایت را می کرد شاید مذاکره با رژیم اسلامی بیست سال به درازا نمی‌کشید.