در مطلبی از «شان کافلان» خبرنگار سلطنتی بی بی سی زیر عنوان «چارلز چگونه پادشاهی خواهد بود» نکات جالبی مطرح شده که می تواند مورد توجه علاقمندان به حفظ محیط زیست و میراث فرهنگی و هنر و ادبیات در انگلیس و البته در کشورهایی باشد که به دست آوردهای نوین جهانی؛ در ارتباط با این موضوع ها، پایبند هستند. و در عین حال می تواند این را ثابت کند که اگردر حکومتی دموکراسی و آزادی حرف اول را بزند، حتی اگر قرن ها تابع سنت هایی کهن بوده باشد،باز نمی تواند ازتاثیر دست آوردهای نوین گریزی داشته باشد؛ و حتی اگر پسری هفتاد و سه ساله بر تخت پادشاهی مادری بنشیند که هفتاد سال در حفظ سنت های کهن چندصدساله سرزمین اش به شدت ایستادگی کرده، باز می تواند نگاهی( نه اگر مخالف)، که متفاوت از مادر داشته باشد.
می دانیم که در قوانین انگلیس آمده که «سلطنت یک مقام تشریفاتی ست و شاه یا ملکه از فعالیت های سیاسی و هر گونه دخالت یا تصمیم گیری در امور کشوری منع شده اند» اما اگر این منع بودن از سیاست گرفته تا تصمیم گیری در امور کشوری، شامل افراد خانواده سلطنتی هم می شود، ولی آن ها را از حق آزادی بیان یا آزادی درمورد زندگی خصوصی خودشان منع نکرده است. با این که این نوع کارها نوعی سنت شکنی شناخته می شود و هر نوع سنت شکنی می تواند تایید یا تکذیبی پر سر و صدا در مطبوعات آزاد این کشورها داشته باشد.
شاه جدید تا وقتی ولیعهد بود، در حد توان خود سنت شکنی کرده است، از به هم زدن ازدواج تحمیل شده از سوی مادر گرفته، تا ازدواج با زنی شوهر کرده، و چند سال از خود بزرگتر و تا اظهار نظر در مورد مسایل مختلف اجتماعی و فرهنگی و اصراری (زبانی و نه البته اجرایی) در نشاندن نظریات خود به کرسی.
در این مطلب «چارلز چگونه پادشاهی خواهد بود» پرسش های جالبی مطرح شده مثل: «پس از سلطنت شگفت‌انگیز الیزابت دوم، می‌توان انتظار داشت پسرش چه نوع سلطنتی در پیش داشته باشد و چگونه شاهزاده‌ای که عادت داشت در مورد مسایل بحث‌برانگیز اظهار نظر کند، خواهد توانست با لزوم بی‌طرفی کامل مقام سلطنت کنار بیاید؟... آن هم وقتی که در مقام پادشاه، دیگر گذرنامه یا گواهینامه رانندگی شخصی و همچنین نظرات خاص خود را نخواهد داشت؛ به تعبیری، هویت پادشاه جانشین هویت فرد می‌شود.»
پروفسور «ورنون بوگدانور»، کارشناس برجسته قانون اساسی اما معتقد است «چارلز از همان ابتدا بر این واقعیت وقوف داشته که با رسیدن به سلطنت، باید شیوه و منش خود را تغییر دهد زیرا مردم بریتانیا پادشاهی نمی‌خواهند که برای به کرسی نشاندن نظراتش دست به مبارزه بزند». اما با این حال پرفسور بوگدانور پیش بینی می کند که در دوره جدید حمایت سلطنتی بیشتری از فرهنگ، هنر، و موسیقی به عمل آید یا به گفته او «بریتانیا شاهد شکسپیر بیشتر و اسب سواری کمتری» خواهد بود.
یا «سر لوید دورفمن» که سال هاست در «سازمان خیریه پرنس تراست» با چارلز کار کرده پیش بینی می کند که چارلز همچنان به مسایلی مانند بحران تغییرات آب و هوایی و یا اهمیت کشاورزی ارگانیک، متعهد خواهد بود.
در واقع شاه جدید، در سال های اخیر در ارتباط با موضوعات مختلف، چون «حفظ میراث فرهنگی و حفظ و تشویق مهارت های سنتی، و صنایع دستی کار کرده است. البته او همیشه نگران از بین رفتن سنت هاست با این اعتقاد که نباید «زمان را به عقب برگردانیم».
او همچنین از تغییرات آب و هوایی گرفته تا مسائل محیط زیست نظریاتی سازنده داشته است
در کنار این موضوع های مهم، کارشناسان می گویند که چارلز برای ایجاد «وحدت ملی» تلاش داشته تا با اقلیت های قومی و فرهنگی و گروه های محروم و حاشیه ای ارتباط برقرار کند
و البته چارلز ولیعهد همیشه و در هرموردی که نظر داده اصرار داشته که نظریاتش شخصی ست و نه سلطنتی. آیا پس از این چارلز پادشاه نیز همین گونه راحت نظر خواهد دارد (و با همین استدلال که نظرش شخصی ست و نه سلطنتی؟). آینده نشان خواهد داد. اما هر چه هست هر نظری که با دست آوردهای نوین جهانی خوانایی داشته باشد از سوی او و یا هر شخصیت جهانی دیگری می تواند کارایی داشته و به تغییرات عمده ای حتی در سراسر جهان بیانجامد. کما این که در ارتباط با اجلاس تغییرات آب و هوایی گلاسکو در سال گذشته، نظریات چارلز مورد تایید شخصیت های جهانی و رسانه های مختلف قرار گرفت.
شکوه میرزادگی
چارلز چگونه پادشاهی خواهد بود*
تعذیب، مسعود نقره کار
