
انانی که آغوششان برای "جذب حداکثری "باز است و فهم دارند که امروز روز تسویه حساب شخصی نیست و این خیزش متعلق به همه است و درصد انقلابی گریشان را با بازخواست دیگران و انتصابشان به غیر بالا نمیبرند.
حدود ده روز است ایران را ترک کرده ام و با جماعتی آشنا شده ام که خود را "اپوزوسیون "مینامند و سالهاس شغل خود را دشمنی با حکومت جائر و ظالم جمهوری اسلامی میدانند ، خیلی زود متوجه شدم چقدر جمهوری اسلامی خوشبخت است که چنین مخالفینی در مقابل خود دارد ، جماعتی که فقط خود را میبیند و هیچ کدام دیگری را قبول ندارد، جماعتی پر از مشکل شخصی با یکدیگر که بعد از گذشت چهل و چهار سال هنوز نتوانسته به رهبری مشترکی رای بدهد و جماعتی که هرکدام ساز خود را میزند و رسانه هایی که چشم دیدن هم را ندارند و همه وقت خود را صرف از بین بردن خودشان میکنن .
نمیدانم مرا نفوذی خطاب خواهید کرد یا هرانچه صلاح میدانید ولی کاش همه شما با خدم وحشمتان و اسمها و عناوین مختلفتان همت و عقل و بینش یک "دهه هشتادی "را داشتید و از سهم خواهی ها و خود خواهی ها و پرچم بازی هاتان دست میکشیدید و یک بار این جنم را از خودتان نشان میدادید که زیر یک چتر جمع شوید و یک صدا داشته باشید ، طلب کاری ها و تسویه حسابها را کنار بگذارید و یک نگاه داشته باشید ، از جوانهای کف خیابانهای ایران یاد بگیرید که امروز بیش از هر زمانی به یکی بودن محتاجیم و به یکی شدن .
خوب یا بد زیاد بلد نیستم مصلحت اندیش باشم و آنچه را که فکر میکنم به زبان میاورم شاید خوشتان نیاید ولی تا شما اینگونه اید ، نظام ظالم حاکم بر ایران شاد خواهد بود از داشتن همچین دشمنانی .