«کسی از کشته شدن زن و کودک خشنود نیست»
علی لاریجانی در یادداشتی پیرامون تحولات اخیر فلسطین و واکنشها به آن در کانال تلگرامی خود نوشت:
«روزهای اخیر غزه و فلسطین اشغالی جنبههای مختلفی دارد که نیاز به شرح و بسط دارد هر لحظه ابعاد تازهای از اتفاقات و واکنشهای این منطقه و کشورهای دیگر روشن میشود مهم است که ریشههای این حادثه را بشناسیم و این اتفاق تبدیل به تجربهای برای آینده شود.
دیدم دیروز و پریروز هم رئیس جمهور آمریکا و هم رهبران دو کشور اروپایی اسرائیل را تشویق میکنند که ادامه بدهد و ما کمک میکنیم کشتی میفرستیم، مهمات میفرستیم، مبادا مهماتشان تمام شود. هیچ کاری برای جلوگیری از رفتار اسرائیل نمیکنند.
خب این تناقض دارد اگر شما از کشتهشدن زن و بچه و شهروند عادی ناراحتید پس چرا بیشتر تسلیح میکنید؟ پس معلوم است هدفی دارند که میخواهند محقق کنند.
در دورههای گذشته نظریات مختلفی مطرح شد. به خاطر دارم رهبر معظم انقلاب در یک کنفرانس بینالمللی این موضوع را مطرح کردند که مسئله فلسطین باید براساس یک نظام دمکراتیک حل بشود بگذارید یک رأیگیری بشود، یک رفراندمی شود ببینیم مردم نظرشان چیست هر چه مردم گفتند همان عمل شود. خب شما این را نپذیرفتید حتی شما به صلح اسلو متعهد شدید اما آن را هم انجام ندادید طرحهای دیگر هم همینطور چند تا طرح صلح مطرح شد شما عمل نکردید؟
کسی از کشته شدن زن و کودک خشنود نیست ولی این حملات را باید در متنی که آنجا برقرار است دید نه اینکه در جای دیگری نشست و قضاوت کرد.
امیدواریم إنشاءالله مسئله به گونهای حل شود که اجحاف بزرگی که در حق این ملت مظلوم شده است به نحو اساسی حل و فصل شود.»
واکنش احمد زیدآبادی:
نابودی اسرائیل یا رفراندوم؟
علی لاریجانی در متنی، سیاست جمهوری اسلامی برای حل مسئلۀ فلسطین را برگزاری رفراندوم اعلام کرده است.
راستش من که بیش از 35 سال است سیاست جمهوری اسلامی را در مورد مسئلۀ فلسطین روز به روز دنبال میکنم، هنوز نمیدانم سیاست واقعی جمهوری اسلامی در این باره چیست؟
اگر کسی مثل من بگوید که سیاست جمهوری اسلامی نابودی اسرائیل است، بلافاصله فریاد دیپلماتهای ایرانی بلند میشود که نخیر! سیاست جمهوری اسلامی برگزاری رفراندوم است! و اگر متأثر از آنها بگویم که سیاست رسمی جمهوری اسلامی در برابر فلسطین، برگزاری رفراندوم است، نیروهای حکومتی از هر سو اعتراض میکنند که نخیر! سیاست جمهوری اسلامی نابودی اسرائیل است!
بالاخره مقامهای جمهوری اسلامی باید به افکار عمومی به طور واضح بگویند که سیاستشان در این باره دقیقاً چیست؟ اگر سیاستشان برگزاری رفراندوم در آن سرزمین است پس یک بار و برای همیشه، بحث نابودی اسرائیل را کنار بگذارند و شرایط و چگونگی و راهکار و مجری رفراندوم مورد نظرشان را برای مردم و جامعۀ بینالمللی تشریح کنند. اما اگر سیاستشان نابودی اسرائیل است، دیگر چرا همین که قافیه تنگ میآید، بلافاصله خود را مدافع رفراندوم معرفی میکنند؟
آخه این سیاست است یا ریاکاری؟
***
جای تردید بود؟
آیا در این واقعیت تردیدی وجود داشت که اسرائیل پس از حملهای آنچنانی، با خونسردی کامل، نوارغزه را به کلی منهدم میکند؟
برای من که جای هیچ تردیدی وجود نداشت و برای همین هم دائم تأکید میکردم که جنگ مسلحانه علیه اسرائیل نتیجۀ عکس به بار میآورد و بر رنج و محنت فلسطینیها میافزاید.
اما آنانکه این نوع حرفها را به نفع "صهیونیستها" تفسیر میکردند و با شلیک هر گلولهای به سمت اسرائیلیها فریاد هلهله و شادی سر میدادند، اکنون پاسخ دهند که در مقابل انهدام نوار غزه و مصائب ساکنانش، مشخصاً در حال انجام چه کاری هستند؟ جز اینکه تصاویر ویرانهها و اجساد و زنان بی پناه و درمانده و کودکان زخمدیده را در شبکههای اجتماعی به اشتراک بگذارند و فریاد "واحقوق بشرا" سر دهند؟