صادق زیباکلام - اعلام جرم اخیر دادستانی محترم علیه اینجانب، ایبسا در تاریخ بهثبت برسد که مسئولین برای ساکتساختن صدای منتقدین، به چه بهانههایی که متوسل نمیشدند. صداوسیما در چندین برنامه، هر چه از دهانشان برمیآمد، نثارم کردند و دیشب هم دادستان محترم علیهام اعلام جرم نمودند. اما اصل موضوع چه بود؟
بعد از حادثۀ کرمان، "VOA" با بنده و آقای دکتر سعید قاسمینژاد، یک گفتوگوی نیمساعته انجام دادند. آن برنامه اساساً ارتباطی به اسرائیل و فلسطینیها نداشت. مجری پرسیدند که بسیاری از ایرانیان خود ج.ا را مسئول میدانند؛ درحالیکه ج.ا آمریکا و اسرائیل را مقصر میداند. آقای قاسمینژاد گفتند بیشتر از ج.ا، مسئولیت متوجه گروههای اسلامگرا میباشد. من در پاسخ گفتم که نه ج.ا و نه آمریکا یا اسرائیل، پشت این کار نبودند. گفتم نظر ایرانیانی که نظام را مقصر میدانند، بیشتر از روی مخالفتشان میباشد. ادعای ج.ا هم درست نیست و ناشی از دشمنی با آمریکا و اسرائیل است. اسرائیل در ترورهایش افراد معینی را میزند و افراد بیگناه را هدف قرار نمیدهد. نمیآید مردم بیگناهی که در کرمان جمع شدهاند را هدف قرار دهد. لغت «بیگناه» در این جمله تبدیل بهیک ابزاری در دست نظام شده بهمنظور حمله و تخریب من. البته بهتر بود من بهجای لغت «بیگناه»، اصطلاح بهتری بهکار میبردم. اما مشخص است که موضوع گفتوگو، «انفجار کرمان» است و نه «رفتار اسرائیل در نوار غزه».
من از ۷ اکتبر یکدوجین پست گذاردهام و در آنها، عملکرد اسرائیل در نوار غزه را «کشتار»، «جنایت» و «نسلکشی» خواندهام. از سکوت دولتهای غربی انتقاد کردهام و بهاشکال مختلف، اسرائیل و عملکردش در نوار غزه را محکوم کردهام. اتفاقاً «واکنش مخالفین نظام» بهترین داور در مورد من و اسرائیل میباشد. آنها من را بهواسطۀ آن پستها متهم به عربگرایی (بهواسطۀ طرفداری از فلسطینیها)، حمایت از تروریسم (بهواسطۀ اقدامات فلسطینیها در اسرائیل در ۷ اکتبر) و بالأخره گناه کبیرۀ غیر قابل بخششم، «نقشم در انقلاب سال ۵۷» مورد حمله قرار دادهاند. من اتفاقاً از معدود شخصیتهای مستقل در داخل و خارج از کشور بودهام که علیه اسرائیل و عملکردش در نوار غزه، برخلاف بسیاری از چهرههای مخالف نظام، که نگران محبوبیتشان در میان مخالفین هستند، سکوت نکردهام.
متأسفانه بهتدریج رسیدهایم بهجایی که اگر کسی نه حتی علیه آنچه که نظام «انجام داده»، بلکه علیه آنچه «میاندیشد» هم کلامی بگوید، متهم به «تبلیغ علیه نظام» و «تشویش اذهان عمومی» میشود. ما سال ۵۷ بهدنبال چه بودیم و امروز بهکجا رسیدهایم؟