حضور جهانی بازيگران ايرانی؛ فرصت يا تهديد؟ نظرات همايون ارشادی، داود رشيدی و عليرضا سجادی، فارس

خبرگزاری فارس: حضور اخير بازيگران ايرانی در فيلم‌های هاليوودی اين پرسش را پيش می‌کشد که آيا اين حضور بيشتر جنبه فرصت‌دارد يا تهديد؟


به گزارش خبرگزاری فارس، حضور بازيگران سينمای ايران در فيلم‌‌های هاليوودی، در يکی دو سال اخير شکلی متفاوت به خود گرفته است به‌طوری که اگر در ۳۰‌سال اخير، همکاری کم‌تعداد و گاه و بيگاه بازيگران ايرانی در فيلم‌های اروپايی و آمريکايی، محدود به بازيگران مهاجر و مقيم در کشورهای بيگانه بود، امروز با فعاليت «همايون ارشادی» و «گلشيفته فراهانی» در فيلم‌های هاليوودی، به نظر می‌رسد که در اين عرصه، اتفاقی تازه در حال رخ دادن باشد.

بنابراين گزارش، بعد از انتشار خبر حضور «همايون ارشادی» بازيگر ۶۰ ساله ايرانی در فيلم «بادبادک باز» ساخته «مارک فوستر» در پاييز سال گذشته، از ابتدای امسال و در مقطعی که «گلشيفته فراهانی» بازيگر جوان سينمای ايران در سفر خارج از کشور به سر می‌برد، اين شايعه به گوش رسيد که او برای بازی در نقش يک دختر عرب در فيلم تازه «ريدلی اسکات»‌ با اين فيلم قرارداد بسته است. ابتدا اين خبر به طور غير رسمی از سوی نزديکان وی تأييد شد. اما بعد از چند ماه و با رسيدن زمان اکران اين فيلم و پخش مواد تبليغی آن، اين حضور تازه، روال خبری خود را به صورت رسمی ابتدا در رسانه‌های اينترنتی و سپس در مطبوعات طی کرد.
به گفته «مختار شکری‌پور» يکی از دوستان بهمن قبادی، در فيلم «نيوه مانگ» مدير انتخاب بازيگران فيلم جديد «ريدلی اسکات» که با عنوان «مجموعه دروغ‌ها» ساخته شده با ديدن فيلم سينمايی «نيوه مانگ» اقدام به انتخاب «گلشيفته فراهانی» در اين فيلم کرده است.
وی می‌گويد: «جيم جارموش» که «نيوه مانگ» را در جشنواره «سن‌سباستين» ديده بود، در صحبتی که با مدير انتخاب بازيگران فيلم جديد «ريدلی اسکات» داشته، از توانايی‌ها و بازی خوب «گلشيفته فراهانی» در اين فيلم تمجيد می‌کند و وی که در جستجوی بازيگری با ويژگی‌های خاص نقش موردنظر فيلم بوده، به استفاده از اين بازيگر جوان ايرانی راغب می‌شود.
«گلشيفته فراهانی» در اين فيلم ايفاگر نقش دوم زن فيلم است.
به گزارش فارس، می‌توان گفت سينمای غرب، بعد از توجه به فيلم‌ها و فيلمسازان ايرانی در سال‌های پس از انقلاب، اين بار، استفاده از بازيگران سينمای ايران را در برنامه خود قرار داده‌اند که شايد توجه به «رضا ناجی»‌ در جشنواره فيلم برلين را هم بتوان در اين راستا مورد ارزيابی قرار داد.
برخی ‌تحليل‌ها در اين ميان حضور بازيگران سينما را راهی برای بين‌المللی شدن هنرمندان سينمای ما قلمداد کرد‌ه‌اند و آن را به فال نيک می‌گيرند، اما از سوی ديگر نمی‌توان از کنار اين موضوع از زاويه تفاوت‌های فرهنگی جامعه ما و جوامع غربی بدون توجه عبور کرد.
خبرگزاری فارس اين موضوع را با برخی از سينماگران ايرانی در ميان گذاشته است.

***

داود رشيدی: بازيگر ايرانی بايد در فيلم خارجی هم هويت و شأن ايرانی خود را حفظ کند

داود رشيدی رئيس انجمن بازيگران سينمای ايران در گفت و گو با خبرنگار سينمايی فارس گفت: خيلی خوشحالم که يک بازيگر ايرانی توانسته در فيلمی در سطح جهانی بازی کند، اما اميدوارم او در بازی کردن از ياد نبرد که يک ايرانی است و بايد هويت و شأن ايرانی بودن خود را حفظ کند.
وی در ادامه افزود: بحث تدوين قوانين در مورد حضور بازيگران در کشورهای خارجی وجود دارد که با اين قضيه موافق نيستم چون بازيگری يک هنر خلاق و آزاد است و نمی‌توان به شکل دستوری به آن نگريست، بلکه خود هنرمند بايد به اين مسائل توجه کند.
رشيدی گفت: من مطمئنم که هنرمندان ايرانی، در هميشه و همه حال شأن و جايگاه خود را حفظ خواهند کرد.

***

همايون ارشادی: ازنظر تکنيک، بازيگران ما شايد در رده‌های اول بازيگری دنيا باشند

«همايون ارشادی» در گفت‌و‌گو با خبرنگار سينمايی فارس اظهار داشت: در همکاری با پروژه‌های بين‌المللی، شاخصه‌هايی مانند فضا ،محيط ،کارگردان و بازيگرانی که تجربه‌های متفاوتی دارند، مقداری برای بازيگران ايرانی متفاوت است وگرنه به لحاظ تکنيک، بازيگران ما شايد در رده‌های اول بازيگری دنيا باشند و فقط فرصت برايشان به‌وجود نيامده و يا اين که به دليل مشکل زبان نتوانسته باشند در خارج از ايران فيلم بازی کنند.
بازيگر فيلم «بادبادک‌باز» ادامه داد: در هر صورت برای بازيگر تجربه کار در پروژه‌های خارجی بد نيست، فوتباليست‌های ما هم در تيم‌های خارجی بازی می کنند و تجربه کسب می‌کنند و دوباره بازمی‌گردند و در تيم ملی بازی می‌کنند.

***

عليرضا سجادپور: فراهانی و ارشادی برای خودشان آئين‌نامه نانوشته دارند

«عليرضا سجادپور» سينماگر و کارشناس سينمايی در گفت‌وگو با خبرنگار سينمايی فارس گفت: سينمای ايران به صورت بالقوه می‌تواند يکی از ده سينمای برتر جهان باشد چون از نظر سخت‌افزاری، نرم افزاری و به خصوص مضمون و محتوا قابليت‌های بسيار زيادی در اين سينما است اما به دليل ضعف‌های اين سينما که مهمترين آن ضعف مديريتی است اين اتفاق تا به حال نيفتاده است.
وی ادامه داد: البته يکی از راه‌های قدرتمند شدن اين سينما بين‌المللی شدن ‌آن است اما اين امر به مفهوم حضور چند بازيگر در چند فيلم خارجی نيست بلکه بايد سينمای ايران با اشتراک قوی در توليدات جهانی راه خود را به سوی بين‌المللی شدن هموار کند.
وی افزود: اين همکاری می‌تواند در درجه اول با کشورهای خاورميانه آغاز شود و در ادامه پس از همکاری با کشورهای آسيايی و شمال آفريقا که مشترکات فرهنگی زيادی با آنها داريم دامنه آن به سينمای اروپا و‌آمريکا هم کشيده شود.
وی در ادامه در مورد حضور گلشيفته فراهانی و همايون ارشادی در فيلم‌های خارجی گفت اين دو بازيگر در فضای فرهنگی ايران رشد و نمو کرده‌اند و حضور دارند مطمئنم آنها رعايت مسائل اوليه را می‌کنند و برای خودشان آئين‌نامه نانوشته‌ای در اين مورد دارند، اما اصولا مسأله بازی بازيگران ايرانی در فيلم‌های خارجی در اين حد اهميت ندارد که بخواهد منجر به تدوين آئين‌نامه شود بلکه بهتر است حضور فعال و مشارکتی سينمای ايران در کشورهای خارجی در درجه اول اهميت باشد و در کنار آن مسائلی مانند بازی بازيگران در خارج از کشور مورد بررسی قرار گيرد.