هيجده تير ديگری در دانشگاه اميرکبير، بيانيه شورای مرکزی دفتر تحکيم وحدت

حادثه ی روزهای گذشته در دانشگاه اميرکبير تداعی گر روزهای خونين تيرماه ۷۸ بود و صحن دانشگاه پلی تکنيک همچون کوی دانشگاه تهران جولانگاه نيروهای لباس شخصی گرديد. خشونت ورزان فرمان بريده که دانشگاه را مقتل انديشه ورزی می خواهند، کمر به حذف دانشجويان منتقد بسته اند و در اين راه از هر فضايی برای هجوم بی امان به دانشگاه بهره ی سوء خود را می جويند. يک روز به بهانه ی سخنرانی تئوريک و نظری مردی روحانی مسلک همچون دکتر محمد مجتهد شبستری که سالهاست رهرو انديشيدن در وادی کشف و شهود است و روزی ديگر به بهانه ی تدفين پيکر پاک شهيدانی که حافظان حريم کشور بودند و به بهای حراست از حرمت خاک ايران زمين در آستان خدا و ملت جانفشانی کردند. امروز دانشجويان، فرزندان ملت را، به اين بهانه وحشيانه مضروب می کنند و تن شريف شان را به بند می کشند.

خشونت ورزانی که يک روز سخنان دکتر هاشم آغاجری را دستاويز حملات سياسی خود قرار می دهند و روزی ديگر دانشگاه را ميدان تاخت و تاز خود می کنند تا رقيب سياسی خود را مرعوب و دانشگاه را متشنج کنند.
اگر تا ديروز مدعيان اصلاحات در برابر سرکوب فعالين دانشجويی سکوت نميکردند، خفاش شوم استبداد ديگر به خود اجازه نميداد که اين چنين بی پروا حکم ارتداد صادر کند و مخالفينش را به ترور و حذف فيزيکی تهديد کند، آنانی که ديروز در دفاع از دانشجويان دفتر تحکيم وحدت حتی از زير بار اظهار حمايتی حداقلی در مواضع شان خودداری ورزيدند، امروز خود در گرداب هجمه به عضو ارشدشان گرفتار آمده اند. دفتر تحکيم وحدت که حمايت بيدريغ از دکتر هاشم آغاجری در غائله سال ۸۱ را در کارنامه ی درخشان خود دارد و هزينه های گزافی را در آن مقطع در دفاع از اين استاد برجسته ی دانشگاه پرداخته، امروز نيز در دفاع از اصل مسلم "آزادی بيان" حمايت خود را از دکتر هاشم آغاجری و کليه ی اشخاص، علی الخصوص دانشگاهيان، در ابراز نظرات و عقايدشان اعلام می دارد.
نتايج انتخابات در جوامع مختلف يکی از مهمترين مظاهر عينيت يابی نظرات مردم آن جامعه نسبت به سياست های حاکم است. در جامعه ی ايران با توجه به غير دموکراتيک بودن ساختارهای مديريتی و کلان، انتخابات به "تنها امکان" عينيت يابی اعتراض گسترده ی مردم نسبت به شرايط موجود بدل می شود. خصوصا انتخابات رياست جمهوری مظهر چنين اعتراضی می تواند باشد. لذا دولت نهم با علم به اينکه در صورت باز شدن فضای نقادی در جامعه، بيش از پيش نقاب دروغينش مضحکه ی خاص و عام شده و امکان هرگونه "مهندسی کردن انتخابات" از مهندسين پر نفوذ سلب می شود اقدام به قلع و قمع کامل منتقدين کرده است. و در حالی که از بی اعتباری و اضمحلال توان مديريتی در حال احتضار است، در ماه های آخر عمر خود پنجه ی خونين به گلوی دانشگاه می فشارد و باکی از به هدر رفتن جان های شريف فرزندان اين ملت در تاريکنای سياه سلولهای زندان ندارد.
پنجم اسفند ماه مراسم خاکسپاری شهدا در دانشگاه صنعتی اميرکبير با اعتراض خودجوش بخشی از دانشجويان اين دانشگاه به دليل احتمال بهره برداری سياسی از اين عمل، روبرو شد. دانشجويان منتقد مورد هجوم و ضرب و شتم وحشيانه ی برخی افراد و گروه های فشار خارج دانشگاه قرار گرفتند. و ده ها دانشجو هنگام خروج از دانشگاه بازداشت شدند. با اينکه از تعداد اوليه ی ۷۰ نفر بازداشتی، طی روزهای گذشته تقريبا اين تعداد به تمامی آزاد شده اند با اين حال دست کم ۸ دانشجوی ديگر اميرکبير در بازداشت به سر می برند. از آن جمله ۴ دانشجويی هستند که طی مراسم بزرگداشت مهندس بازرگان که به دليل فشارهای امنيتی ساعاتی قبل از مراسم لغو شد بازداشت شدند.
طنز تلخ ماجرا آنجاست که عباس حکيم زاده، عضو شورای مرکزی دفتر تحکيم وحدت، مهدی مشايخی، نريمان مصطفوی و احمد قصابان که همگی از اعضای سابق و فعلی انجمن دانشگاه اميرکبير هستند، يک روز پس از مراسم تدفين، در حالی در منازلشان بازداشت شدند که نه تنها در روز تدفين شهدا در دانشگاه حضور نداشتند بلکه از جانب حراست دانشگاه ممنوع الورود شده بودند.
دفتر تحکيم وحدت ضمن اعتراض شديد نسبت به اينگونه وقايع و هتک حرمت دانشجويان و ايجاد جو متشنج در دانشگاه بوسيله ی ضرب و شتم دانشجويان و نيز بازداشت عباس حکيم زاده، عضو شورای مرکزی دفتر تحکيم، اعلام می دارد که اين اتحاديه مدت ها پيش از اين مواضع خود را در قبال چنين تحرکاتی در دانشگاه اعلام داشته بود و همچنان معتقد است که تدفين پيکر شهدا در دانشگاه موجب بهره برداری سياسی شده است و اين روند ادامه خواهد داشت. لذا اعتراض يا استقبال از چنين مراسمی را درخور قضاوت مستقيم خود دانشجويان دانشگاه دانسته و سطح معرفت عمومی دانشجويان در مواجهه با چنين مسائلی را مطلوب ارزيابی می کند. خشونت سرکوب گران در مواجهه با دانشجويان معترض در حاليکه در ضرب و شتم متعرض دختران شده اند جای تأسف دارد. افرادی که سال پيش دست کشيدن استاد هشتاد ساله ی دانشگاه به موی دختر دانشجو را هتک حرمت دانسته و دانشگاه را سياه پوش و استاد را اخراج کردند، چگونه امروز هنگام هجوم به دانشجويان از کشيدن موی دختران ابايی ندارند؟ چگونه جماعتی که خود را متولی دفن شهدا در دانشگاه می دانند خودسوزی جانباز جنگ تحميلی را با سکوت نظاره می کنند و به قهر روزهای عمر جوانان اين مملکت را در زندان ها می ستانند؟
دفتر تحکيم وحدت ادامه بازداشت دانشجويان دانشگاه اميرکبير، و همچنين شبنم مدد زاده دانشجوی دانشگاه تربيت معلم، که هفته ی پيش بازداشت شده است و نيز تداوم فشار بر انجمن های اسلامی برای اعلام خروج از طيف علامه ی دفتر تحکيم وحدت را به شدت محکوم کرده و در راستای سرکوب کامل فضای دانشگاه در آستانه ی انتخابات ارزيابی می کند. جای آن است که اصلاح طلبان مدعی با سکوت خود در بزم سرکوب گران و زندانبانان شريک نشوند که همه بر جريده ی تاريخ ثبت است و دانشجويان همين روزها به قضاوت خواهند نشست.

دفتر تحکيم وحدت
نهم اسفند هشتاد و هفت