زنان افغانی در اعتراض به قانون جديد خانواده در مقابل يک حوزه علميه در کابل تجمع می کنند، کانون زنان ايرانی

کانون زنان ايرانی :گروهی از زنان افغانی در اعتراض به قانون جديد خانواده ی اهل تشيع چهارشنبه همين هفته در مقابل حوزه علميه خاتم النبيين در کابل تجمع می کنند.

جمعی از زنان افغان با صدور اطلاعيه ای با از دعوت زنان برای حضور در اين تجمع گفته اند :" در اين روزها هزاران حنجره از هر گوشه ای از جهان، برعليه تبعيض و بنيادگرايی فرياد می زنند. تبعيض و بنيادگرايی در قانونی که بر زندگی ما و شما، زندگی من و توو زندگی فرزندان مان سايه می اندازد.

اگر شما هم به تصويب اين قانون معترضيد و مايليد اعتراض خود را به گوش مسوولان برسانيد، پس با ما همراه شويد."

متن کامل بيانيه زنان افغان با عنوان چرا سکوت کنيم ،به اين شرح است :

چرا... سکوت.... کنيم؟

به همۀ آنانی که به آزادی و به انسان باور دارند

به اين مينديشيم که زنيم يا مرد ، به اين مينديشيم که از کدام کيش و آيينيم.، به اين بينديشيم که همه انسانيم. مگر می شود انسان بود و در برابر تبعيض سکوت کرد؟ مگر می شود به انسانيت باور داشت ولی آزادی انسان را به هر بهانه ای انکار کرد؟ در اين روزها هزاران حنجره از هر گوشه ای از جهان، برعليه تبعيض و بنيادگرايی فرياد می زنند. تبعيض و بنيادگرايی در قانونی که بر زندگی ما و شما، زندگی من و توو زندگی فرزندان مان سايه می اندازد. برخورداری از قانون و زندگی در سایۀ آن، با اطمينان به عادلانه و قابل اجرا بودنش، حق هر انسانی است، صرف نظر از نژاد، زبان و مذهبش. اما قانون احوال شخصیۀ اهل تشيع که اخيرا توسط تعدادی ازمدعيان وکالت و کفالت شيعيان، تدوين و سپس توسط پارلمان تصويب و به وسيلۀ رييس جمهور افغانستان نيز توشيح گرديده است ، در مخالفت با هر تفکر انسانی، اخلاقی و در مغايرت با قانون اساسی افغانستان و تمامی موازين حقوق بشری در جهان است. قانونی که در نفس خود می توانست مدافع و حامی زندگی بخشی از جامعه باشد، در عمل به قانونی ضد انسانی و اسلامی تبديل گرديد. قانونی که هويت و موجوديت نيمی از اجتماع را نفی کرده و او را از داشتن هر گونه حق مالکيتی، حتی بر جسم خويش محروم می سازد. قانونی که حتی بر خصوصی ترين عرصه های زندگی انسان ها تاخته و در مورد جزيی ترين مسايل فردی اشخاص تصميم می گيرد. کاری که در هيچ دين و آيينی پذيرفته شده نيست و با هيچ منطق اخلاقی و انسانی قابل توجيه نمی باشد. ما از عالمان و دانشمندان دينی خود انتظار داريم تا با توجه به نياز های عصر و زمان ما، قوانينی وضع نمايند که حامی و پشتيبان حقوق زنان (حق تحصيل، انتخاب همسر، حضانت فرزند، ارث، اشتغال و....) در خانواده باشد. ما زنان می خواهيم تا وقت و انرژی خود را صَرف ساختن جامعۀ خود سازيم نه صَرف آرايش برای لذت بردن مردان.

ماده ۱۳۲ فقره ۴

" بر زن واجب است در صورت تمايل مرد به استمتاعات جنسی از او تمکين کند "

ماده ۱۳۲ فقره سوم

بند (۴): تمکين آمادگی زوجه برای تمتعات جنسی متعارف زوج و بيرون نرفتن از منزل در صورت عدم عسر و حرج بدون اذن زوج می باشد و عدم رعايت هريک از آنها از طرف زوجه سبب نشوز است.

ماده ۱۸۰:

"هرگاه زوجه شاغل باشد، اجرت کارش متعلق به خود او است، مگر اينکه اذن زوج مشروط به ادای بخشی از پرداخت مصارف خانواده باشد."

ماده ۱۳۲ فقره سوم

هرگاه زوج خواهان آرايش زوجه گردد، زوجه مکلف به آن می باشد.

اين ها تنها چند مورد از ماده های اين قانون است، که طالبان نيز از آن حمايت کرده اند. همانانی که در جهان به عنوان نماد خشونت و بنيادگرايی و تبعيض شناخته می شدند.

اگر شما هم به تصويب اين قانون معترضيد و مايليد اعتراض خود را به گوش مسوولان برسانيد، پس با ما همراه شويد.

جمعی از زنان افغان