پاسداران در بندر آساب در اريتره، اوليويه روژه، راديو بين المللی فرانسه

به قلم : اوليويه روژه (Olivier Rogez) گزارشگر اختصاصی راديوی بين المللی فرانسه و هفته نامۀ نوول ابسرواتور(Nouvel Observateur)

واحدهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ايران با کشتی ها و تجهيزات خود از ماه دسامبر سال ٢٠٠٨در بندر آساب (Assab) در اريتره در ساحل دريای سرخ مستقر شده اند

رژيم تهران با برخورداری از پشتيبانی سودان و اريتره سرگرم استقرار و پيش راندن نيروهای خود در خليج عدن، نقطه ای برخوردار از اهميت استراتژيک بسيار درسر راه نفت جهان، است. اين کار ايجاد يک محور ضدغربی درمنطقه ای است که هم اکنون نيز به خاطر حضور دزدان دريائی سوماليائی به حد کافی منطقه ای مشنج است.

از چند ماه پيش، واحد های سپاه پاسداران در اريتره لنگر انداخته اند. به گفتۀ منابع متعدد غربی، نه تنها کشتی های آنان بلکه يک زيردريائی سپاه نيز در آب های اريتره در بندر آساب حضور دارد. اين نقطۀ استراتژيک دردريای سرخ، در فاصله ای کوتاه از تنگۀ باب المندب در مدخل خليج عدن قراردارد. بيست و پنج درصد از نفت مورد نياز جهان و ده درصد از کل مبادلات تجاری دنيا از اين منطقه عبور می کند. به نظر می رسد که ايرانيان بندر آساب را "باری به هرجهت" انتخاب نکرده اند.

در صورت بروز مناقشه ای بين ايران و غرب در ارتباط با برنامۀ هسته ای اين کشور، تهران می تواند به يک "جهاد دريائی" عليه غرب دست بزند. ظاهراً کنترل تنگه ها، از آن سوی شبه جزيرۀ عربستان، برای جمهوری اسلامی ايران- که در سال گذشته تهديد به بستن تنگۀ هرمز کرده بود- به يک اولويت تبديل شده است. از اين رو، همزمان با تلاش واحد های دريائی کشورهای غربی برای بيرون راندن دزدان دريائی سوماليائی از خليج عدن، جمهوری اسلامی در فاصلۀ چند کيلومتری آن سرگرم استقرار نيروهای خويش است.

دريای سرخ و اقيانوس هند در حال حاضر يکی از "تحت نظرترين" مناطق دنياست. سازمان پيمان آتلانتيک شمالی (ناتو)، اروپا، ناوگان پنجم آمريکا، روسيه وچين از جمله کشورها و سازمان هائی هستند که برای مبارزه با دزدان دريائی به اين منطقه نيرو فرستاده اند. از اين رو ميتوان گفت که رسيدن پاسداران ايرانی به ساحل اريتره از نظرها مخفی نمانده است. به ويژه از آنرو که درچند ده کيلومتری آساب، در جيبوتی فرانسويان و آمريکائيان هريک دارای پايگاهی نظامی هستند وحضور نظامی آمريکا در اين کشور در سال های اخير به شدت افزايش يافته است. امروزه بخشی از ستاد افريقائی امريکائيان و فعاليت های ضد تروريسم آنان در آنجا مستقر است. در صورت آغاز يک مناقشه، ناتو می تواند از پايگاه های مستقر در جيبوتی استفاده کند. اتحاد منطقه ای برای مقابله با غربی ها مساله ای که نظاميان و کارشناسان غربی را تحريک کرده و بر می انگيزد اين است که ايرانی ها وارد کدام بازی شده اند.

منابع متعدد نظامی و غيرنظامی می گويند سپاه پاسداران موشک های ميان برد را به اين منطقه منتقل کرده است.

درايران، سپاه پاسداران به بهای محروم کردن ارتش جمهوری اسلامی، زرادخانۀ موشکی کشور را به انحصار خود در اورده است. يک کارشناس که نمی خواهد هويتش فاش شود می گويد: "موشک ها در آساب هستند اما به صورت قطعات جداشده ازهم". موشک های ايران شيعه در صورت استقرار (در اين منطقه) می تواند عربستان سنی و اسرائيل را هدف قرار دهد. اين تهديد و خطر از سوی اسرائيل به حد کافی جدی گرفته شده و موجب نگرانی تل اويو است.

بنا بر اطلاعات ما، دولت اسرائيل اين مطلب را اعلام کرده است که در صورت سوار کردن و استقرار اين موشک ها، دست روی دست نخواهد گذاشت. اسرائيل در ماه فوریۀ گذشته با بمباران سه کاروان حامل سلاح برای نوارغزه در صحرای سودان ظرفيت و توانائی خود را در"دست به اقدام زدن" به معرض نمايش گذارده است. منشأ اين سلاح ها اريتره بوده و می بايست پس از عبور از سودان و مصردرنوارغزه به دست حماس برسد. يک منبع مصری به نوبۀ خود از غرق يک کشتی متعلق به جمهوری اسلامی به وسيلۀ هواپيماهای بدون سرنشين اسرائيلی ها سخن می گويد".

اتحاد سودان، ايران و اريتره برای مقابله با غرب
سودان، ايران و اريتره برای مقابله با غرب اتحادی به وجود آورده اند از زمان صدور حکم بازداشت عمر البشير- رئيس جمهوری سودان- از سوی دادگاه کيفری بين المللی، اين کشور نوميدانه در جستجوی متحدان جديد است. اسمره، پايتخت اريتره، نخستين پايتختی بود که پس از صدور اين حکم پذيرای عمرالبشير شد. اريتره که از سودان هم منزوی تر است به نوبۀ خود در تلاش برای مقابله با دشمن سوگند خوردۀ خود اتيوپی است. اريتره از سال ها پيش به ويژه از اسلامگرايان افراطی سومالی و جدائی خواهان "اوگادن" پشتيبانی می کند. اوگادن منطقه ای در اتيوپی است که ساکنانش را سوماليائی ها تشکيل می دهند. واشنگتن که در سياست منطقه ای خود در اين منطقه از جهان از اتيوپی پشتيبانی می کند و بر آن بوده است که اين کشور را به ژاندارم اين منطقه تبديل کند، اريتره را به تلاش برای بی ثبات کردن "شاخ افريقا" متهم می کند. با وجود اين نه سودان، که زمانی از متحدان نزديک رهبران سعودی بود، ونه اريتره که مردمش مسيحی هستند دارای قرابت و همانندی ايدئولوژيک با ايران نمی باشند. تنها انگيزه و منطق تشکيل محور سودان- ايران- اريتره مقابله با تلاش های فرضی قدرت های غربی برای برهم زدن ثبات داخلی کشورهای عضو اين محور است.;ايرانيان که تا اين لحظه دست دوستی دراز شده از سوی دولت اوباما را باور نکرده اند کماکان سياست "بازدارندگی فراگير" خود را دنبال می کنند. در اين بازی، برخی تلاش می کنند پا را از حدی معين فراتر نگذارند. از اين همين روست که سودان حاضر نشده است حضور موشک های ايرانيان را در خاک خود بپذيرد.