"ندا"ی سی و پنج ميليون زن ايرانی، شکوه ميرزادگی

به راستی اين توجه گسترده مردم جهان به ندا از چيست؟ آيا اگر ندا چون يکی از زنان و دخترانی که در خيابان های جهان به دست ولگردان کشته می شوند و عکس های فجيع صحنه مرگشان، در رسانه ای منتشر می شود، جان خود را از دست داده بود اين گونه واکنش مردم جهان را برمی انگيخت؟ حتی، آيا اگر ندا در يکی از زندان های کشورهای ديکتاتور زده به دست مامورانی شکنجه و اعدام می شد و عکس مرگ و اعدام و حتی شکنجه او را جايی منتشر می کردند (که می کنند) اين واکنش را برمی انگيخت؟

تبليغات خبرنامه گويا	advertisement@gooya.com

اين روزها در کوچه و خيابان، در اداره و مدرسه و در جمع های مردم آمريکا اگر سخنی از ايران شود، حتما ابراز تاسف و تاثری هم برای «ندا» و اشاره ای به قتل به شدت فجيع او می شود. برای مردمی که هاليوود را دارند، با انبوهی از فيلم هايی با صحنه هايی تاثرانگيز، و رسانه هايی آزاد دارند برای پخش دايم تصويرهای جنگ، تظاهرات، تيراندازی و کشتار، اين ابراز تاثر شايد عجيب به نظر بيايد. اما می بينيم که تقريباً در هيچ کجا از جهان، حتی در کشورهايی که با پول های مرحمتی حکومت ايران تغذيه می کنند، نيست که در رسانه ای نام و عکسی از ندا آقاسلطان نباشد؛ دختر جوانی که به دست ماموران حکومت ايران کشته شد.

به راستی اين توجه گسترده ی مردم جهان به ندا از چيست؟ آيا اگر ندا چون يکی از زنان و دخترانی که در خيابان های جهان به دست ولگردان کشته می شوند و عکس های فجيع صحنه ی مرگشان، در رسانه ای منتشر می شود، جان خود را از دست داده بود اين گونه واکنش مردم جهان را برمی انگيخت؟ حتی، آيا اگر ندا در يکی از زندان های کشورهای ديکتاتور زده به دست مامورانی شکنجه و اعدام می شد و عکس مرگ و اعدام و حتی شکنجه ی او را جايی منتشر می کردند (که می کنند) اين واکنش را برمی انگيخت؟ يا اگر ندا يکی از کسانی بود که در جنگ های وحشيانه ی مختلفی که در گوشه و کنار دنيا ادامه دارند کشته می شد چنين واکنشی را برمی انگيخت؟

بله، همه ی آن قتل ها البته که واکنش برانگيخته و برمی انگيزند، چرا که همه ی آن ها می توانند وحدان های بيدار و قلب های انساندوست مردم متمدن جهان را به درد آورند؛ ولی چرا اين يکی چنين همگانی و گسترده توجه و تاثر برانگيخته است؟

به نظر من، آن چه که ندا را از همه ی زنان قربانی و قربانيان ديگر کشورهای ديکتاتوری ممتاز و مجزا می کند آن است که او يک تن نيست، نمادی است از ۳۵ ميليون زن، که در کشوری سخت زن ستيز، به خاطر آزادی جان باخته است. مرگ ندا مرگ احتمالی سی و پنج ميليون زنی را به نمايش می گذارد که سی سال است «تو سری» خورده اند، شکنجه شده اند، تحقير شده اند، و به خيابان آمده اند تا برای آزادی بميرند.

آخرين نگاه ندا، که قلب ميليون ها ميليون انسان را در سراسر جهان تکان داده است، نگاه انتظار سی و پنج ميليون زن ايرانی از جهان است برای پشتيبانی از خواست طبيعی و سالم و انسانی شان؛ خواستی برای تغيير و برابری.

و می بينيم که آن نگاه غروب کننده در خون کار خود را کرده است و اکنون مردم جهان با صدای رسا به پاسخگويی آن برخاسته اند. به قول تلويزيون الجزيره، «يک گلوله ندا را کشت و اکنون اين ندا است که می تواند حکومت اسلامی ايران را بکشد». همانگونه که سال هاست مردمانی گفته اند که: «عاقبت اين نيروی آزادی خواهی زن ايرانی است که حکومت اسلامی را برکنار می کند»

شکوه ميرزادگی