اعلاميه مشترک شش حزب و سازمان: آزادی زندانيان سياسی را به خواستی جهانی تبديل کنيم!

همان گونه که انتظار می رفت، به دنبال سخنان علی خامنه ای در نماز جمعه ۲۹ خرداد و گسترش کشتار مردم معترض از ۳۰ خرداد، دستگاه امنيتی رژيم زندانيان سياسی را به شدت تحت فشار قرار داده است. خود ارگانهای رژيم از ۶۰۰ دستگيرشده در جريان اعتراضات روزهای اخير سخن می گويند. احتمالاً شمار بازداشت شدگان، سر به هزاران می‏زند. در تلويزيون حکومتی، شوهايی به راه انداخته اند که در آن، افرادی به عنوان شرکت کنندگان در تظاهرات، به اعمال خشونت "اعتراف" می کنند، در حالی که فيلمهای منتشرشده در سراسر جهان، نشان می دهد که مأموران حکومت با چه قساوتی مردم را مورد يورش قرار می دهند و گزمگان اونيفورم دار، با چه توحشی اموال مردم مانند اتومبيلها را تخريب می کنند. سيمای جمهوری اسلامی عکسهايی را که از برخی معترضان گرفته اند منتشر کرده و خواهان لو دادن هويت آنها شده است. می توان با قطعيت گفت که زندانيان تحت شکنجه قرار گرفته اند.

خيل بازداشت شدگان اخير، به زندانيان سياسی حکومتی پيوسته اند که زندان سياسی آن در طول سی سال هرگز خالی نبوده است. از پيش از آغاز تظاهرات کنونی نيز بسياری از دگرانديشان، فعالان جنبشهای دانشجويان، قومی-ملی، زنان و کارگران و اقليت های دينی و مذهبی در زندان بوده اند. همچنين در روزهای پس از ۲۲ خرداد، ده ها روزنامه نگار و فعال سياسی دستگير شده اند.
حکومت در مورد همه اين زندانيان، ابتدايی ترين موازين بين المللی حقوق بشر و حتی قوانين خود جمهوری اسلامی و از جمله قانون اساسی را نقض می کند. زندانيان سياسی از حقوقی که قوانين ايران و ميثاقهای بين المللی امضاشده از سوی دولت ايران برای آنها در نظر گرفته است، مانند مصونيت از بازداشت خودسرانه، صدور قرار بازداشت و تفهيم اتهام ظرف ۴ ۲ ساعت پس از دستگيری و حق برخورداری از وکيل محرومند. حکومت ايران در خشمی که از اعتراض ميليونی مردم بدان دچار شده، چنان همه ژستهای دروغين پايبندی به قانون را فراموش کرده است که حتی افراد دارای معلوليت درجه بالا را به زندان انفرادی فرستاده است.
اکنون که جهان به ايران می نگرد و توجه رسانه ها، افکار عمومی، سازمانهای غيردولتی و دولتها در سراسر دنيا به کشور ما معطوف شده است، بايد کوشيد آزادی زندانيان سياسی به خواستی جهانی تبديل شود. در اين راستا ما به هموطنانمان اين اقدامات را پيشنهاد می کنيم:
• از طريق تلفن و اينترنت، با مراجعه به منابع مختلف و به ويژه خانواده های زندانيان سياسی، اسامی زندانيان را گرد آوريم تا حکومت نتواند در خفا عليه آنان اقدام کند.
• با رسانه ها، نهادهای مدافع حقوق بشر، سازمانهای غيردولتی، احزاب، نمايندگان پارلمانها و غيره تماس بگيريم و آنان را پيوسته در جريان اسامی و آخرين اخبار مربوط به بازداشت شدگان قرار دهيم.
• بيانيه هايی به امضای نهادها و شخصيتهايی که با آنها تماس می گيريم برسانيم که در آن خواست زندانيان سياسی مطرح شده باشد.
• در تظاهرات گسترده ای که در سراسر جهان جريان دارد به خواست آزادی زندانيان سياسی توجه کنيم و آن را به يکی از محورهای اين اعتراضات مبدل سازيم.
• به اشکال متنوع مانند اعتصاب غذا، تحصن، زنجيره پيامهای اينترنتی و غيره خواهان آزادی زندانيان سياسی شويم.

حزب دموکرات کردستان ايران
حزب کومه له کردستان ايران
سازمان اتحاد فدائيان خلق ايران
سازمان فدائيان خلق ايران (اکثريت)
شورای موقت سوسياليست های چپ ايران
شورای هماهنگی جنبش جمهوريخواهان دمکرات و لائيک ايران

پنج‌شنبه ۴ تير ۱٣٨٨ - ۲۵ ژوئن ۲۰۰۹