نامه اعظم طالقانی به رهبران و پيشکسوتان انقلاب: مردم را می‌زنند و می‌کشند و شما به تعطيلات تابستانی می‌رويد؟ موج آزادی

اعظم طالقانی، فرزند اولين امام‌جمعه تهران پس از انقلاب، با ارسال نامه‌ای به مجلس خبرگان، به آنها هشدار داد که: کشور و تماميت ارضی و ساختار سياسی آن در معرض خطر قرار گرفته، و از آنها پرسيد: آيا در اين شرايط حساس و اضطراری که مردم به شما نياز دارند بجای سرکشی به زندان‌ها و نهادهايی که در مقابل مردم قرار گرفته‌اند به تعطيلات تابستانی می‌رويد؟

متن کامل اين نامه به شرح زير است:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
أَلَمْ تَرَ کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِعَادٍ. إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ

آن شبی که در بيدادگاه شاه (دادگاه عشرت‌آباد) آراء محکوميت ۹نفر از سران و مبارزين با رژيم شاهنشاهی قرائت می‌شد، مزدوران دادگاه فرمايشی تلاش می‌کردند جمعيت را متفرق و از محوطه دادگاه دور کنند تا خود بتوانند فرار کنند. آيت‌الله سيدمحمود طالقانی فريادی بر سر آنان کشيد که ميخکوب شدند، سپس با تکيه بر عصايش سوره «والفجر» را تلاوت نمود و به تفسير آن پرداخت. آن مزدوران منتظر فرصتی بودند که از آن محيط خارج شوند. اين واقعه در خاطر کسانی که رنج‌های بی‌عدالتی، تبعيض، ستم ستمکاران و استبداد را چشيده‌اند بسيار اثرگذار بود. بيش از يکصدو پنجاه نفر حاضر در آن بيدادگاه‌ها اين آموزش انقلابی بودن و شجاعت، در ضميرشان چنان رسوخ نمود که هنوز هم آثار آن در زندگی‌شان مشاهده می‌شود.

آنچه آنروز آموختيم اين بود که پناه گرفتن در کاخ‌ها و برخورداری از کامل‌ترين تسليحات و تجهيزات در صورتی که همراه با قساوت و سنگدلی توأم گردد، نتيجه‌ای در برنخواهد داشت... و امروز شاهديم جوانان مردم را به ديوار می‌چسبانند و با باتوم و ميلگرد و چماق بر سرش می‌کوبند و سپس تحويل گروه ديگری می‌دهند، لگد و باتوم چاشنی مجددی است که بر سرو صورت و طحالش کوفته می‌شود و سپس آنان را به زندان، کلانتری، پادگان‌ و يا پايگاه‌های ديگر می‌برند، از آنجا که تصور نمی‌کردند ملت برای تحقير رأی‌شان در خيابان‌ها به اين گستردگی ظاهر شوند و هيچ طلب نکنند جز رأی خود، در مخيله حاکميت نمی‌گذشت تا زندان‌ها را بيش از اينکه هست توسعه دهد.

علما و مراجع محترم

آموزه‌های شما اين بود که بايد حق را گرفت و ستم‌پروری گناهی بزرگ است و مردم را تشويق به مبارزه می‌کرديد هم‌اکنون شما بايد در صف جلوی گرفتن حق باشيد نه آنکه در خانه‌های خود بمانيد و حداکثر به انتشار يک نامه يا بيانيه اکتفا کنيد. همان‌طور که ملاحظه می‌کنيد مردم و بخصوص جوانان از همه ما پيش‌روترند و برای گرفتن حق خود کتک و توهين و شکنجه را تا سرحد مرگ تحمل می‌کنند. آيا آنان اقامه صلاة می‌کنند يا شما و ما ! إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَی عَنِ الْفَحْشَاء وَالْمُنکَرِ.(عنکبوت ۴۵) اينک بی‌اعتنايی به رأی آنها می‌شود که اگر بخاطر کانديداهای اصلاح‌طلب به پای صندوق‌ها نمی‌آمدند ۳۰% از مردمان هم به پای صندوق‌های رأی نمی‌آمدند و برای جمهوری اسلامی و نظامی که برايش جان برکف بوده‌اند و عزيز از دست داده‌اند و خون دل‌ها خورده‌اند آبرو نمی‌آفريدند تا حاکميت بر خود ببالد که ۸۵% رأی داده‌اند! آيا از خود سوال نمی‌کنند که بيشترين رأی از فاصله ۳۰% تا ۸۵% مردم برای چه کسانی بوده است؟!

نمايندگان محترم مجلس خبرگان رهبری

آيا اين عدالت است که جواب اعتراض مردم با خون و کتک و شکنجه در زندان‌ها داده شود ؟! آيا شما، که اين مردم به شما رأی داده‌اند، توان نداريد حداقل از فرمانده کل قوا سوال کنيد اين‌همه نيرو و با اين شکل و شمايل که شستشوی مغزی به آنها داده شده و يا برای نياز اقتصادی آنها را به اين ميدان آورده‌ايد، چگونه در مقابل مردم بی‌سلاح که فقط برای نشان دادن اعتراض بحق خود در خيابان‌ها حضور می‌يابند آرايش داده‌ايد ؟! آيا اين هنر شما مسئولين کشور اسلامی است که اينگونه عمل کنيد که افکار عمومی اظهار می‌کند اين وضع را در زمان شاه مخلوع هم بياد ندارد ؟! آيا وعده‌های شما به مردم در زمان شاه می‌خواست، به چنين اوضاع و احوالی بينجامد ؟! در اسلام اصيلی که ما می‌شناسيم هيچ دليل و مستندی برای خونريزی، آزار و شکنجه وجود ندارد، لذا سوال اين است که چه کسانی دستور چنين فجايعی را داده‌اند ؟! با چه مجوزی متهمين به شدت ضرب و شتم و شکنجه می‌شوند و مورد برخوردهای ضدانسانی و ضداخلاقی قرار می‌گيرند؟!

آيا اينها نفوذی‌های ضدانقلاب و خارجی‌های ضدانقلاب ايرانند يا افرادی‌‌اند که مورد آموزش‌های خاص قرار گرفته‌اند؟! چرا دايره دستگيری‌ها به مسئولان پرسابقه خود جمهوری اسلامی به اين اندازه گسترده شده است و خانواده‌های آنها نيز مورد تهديد قرار گرفته‌اند که صدايشان را حتی برای خبررسانی و اعتراض بلند نکنند وگرنه اوضاع بر زندانی‌شان سخت‌تر خواهد شد و يا حتی فرزندان‌شان نيز دستگير می‌شوند؟!

اين همه درد و رنج را بايد به کجا برد؟ آيا از جمهوريت و اسلاميت چيزی باقی مانده است که آقايان به مقام و مسئول بودن چنين حاکميتی مفتخر باشند ؟!...

نمايندگان محترم مجلس خبرگان قانون اساسی

شما که واضع و حافظ قانون اساسی می‌باشيد تاکنون در کجا و کی به عدم اجرای اصول ۲۶و۲۷ قانون اساسی که راهپيمائی و اعتراض را آزاد اعلام داشته و حاکميت از انجام اين امر ممانعت نموده است؛ اعتراض نموده‌ايد ؟! چگونه می‌توان شما را نخبه و نمايندگان برحق مردم دانست که از حق آنان دفاع نمی‌کنيد؟! افکار عمومی می‌گويد: از روحانيون و مدعيان دين می‌شنيديم که «اين مملکت صاحب دارد، امام زمان(ع) صاحبش است و نگران نباشيد مشکلات مرتفع می‌شود». ولی شرايطی که می‌بينيم نه مملکت صاحب دارد و نه فريادرسی هست. قوه قضائيه هم بجای دفاع و حمايت از حقوق حقه مردم، خود مدعی آنانست. پس ما به کجا پناه ببريم؟ آيا اين برادرکشی نيست؟! آيا نبايد قوه قضائيه با اجرای عدالت جلوی برادرکشی و کينه‌ورزی را می‌گرفت؟!..

آنها می‌گويند بعد از انقلاب که انتظار رفتار عادلانه و عدم تبعيض‌ از حاکميت و شورای نگهبان را داشتيم انجام نشد ولی اين‌بار بيش از هميشه حقوق ما را پايمال نمودند. در حالی که مدارک و اسناد و شکايات بيش از آنچه که مورد نياز بود را در اختيار داشتند ولی با بی‌اعتنايی از حقوق مردم گذشتند. ظاهراً برای حفظ نظام اسلامی سرپوش بر اعتراض‌ها گذاردند! در حاليکه سراسر نهج البلاغه و کتاب خدا تأکيد بر حق‌الناس و عدالت است و اساس اسلام همين‌ است. لذا وجود بی‌عدالتی، دروغ و ستم ... از جانب حاکميت بيانگر پايان يافتن نظامی است که بخاطر اسلام شکل گرفته بود.

نمايندگان محترم مردم مجلس شورای اسلامی

شما نماينده مردمی هستيد که با هزاران اميد به شما رأی داده‌اند آيا در اين شرايط حساس و اضطراری که مردم به شما نياز دارند بجای سرکشی به زندان‌ها و نهادهايی که در مقابل مردم قرار گرفته‌اند به تعطيلات تابستانی می‌رويد؟! چگونه شب سر بر زمين می‌گذاريد در حالی‌که مردم برای ابراز اعتراض خود در خيابان‌ها حضور پيدا می‌کنند و تعداد زيادی کشته، زخمی و دستگير می‌شوند و طی يکماه گذشته اين روند ادامه داشته است؟!

نهادهای مسئول

در پايان متذکر می‌گردد با توجه به اينکه کشور و تماميت ارضی و ساختار سياسی آن در معرض خطر قرار گرفته، بايد با حضور خود در بين خانواده‌های شهدا و زندانيان، و هرکجا که زندانی‌ای نگه داشته می‌شوند، بررسی کنيد و ملاحظه کنيد آيا ممکن است افکار عمومی اشتباه کند ؟! چاره‌ای بيانديشيد که آتش زيرخاکستر بسيار خطرناک‌تر از گل‌های آتش روشن است و به اين بيانديشيد که «إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ کُلُّ أُولـئِکَ کَانَ عَنْهُ مَسْؤُولاً»(اسراء ۳۶) قيامت نزديک است و از همين جا شروع می‌شود. پاسخ درباره حقوق مردم بسيار سخت‌تر از حقوق خداست که خدا تجلی قيام بحق مردم است و آفرينش خدا با استبداد و ستم هيچ‌گونه سازگاری ندارد.

«رَبَّنَا وَلاَ تُحَمِّلْنَا مَا لاَ طَاقَةَ لَنَا بِهِ»(بقره۲۸۶)

اعظم طالقانی
۲۴تير۱۳۸۸

رونوشت:
- مجمع تشخيص مصلحت نظام
- شورای نگهبان
- نمايندگان محترم مردم و مجلس شورای اسلامی
- نهادهای محترم مسئول