زهرا رهنورد از سوی مجله فارين پاليسی به عنوان سومين متفکر برتر سال ۲۰۰۹ انتخاب شد، کانون زنان ايرانی

کانون زنان ايرانی : مجله معتبر بين المللی سياست خارجی (فارين پاليسی )خانم زهرا رهنورد ( همسر ميرحسين موسوی ) را به عنوان سومين متفکربرتر جهان در سال ۲۰۰۹ ميلادی معرفی کرد.

اين نشريه نسبت به انتخاب صد انديشمند برتر در سال ۲۰۰۹ پرداخته و می نويسد اين صد نفر با ايده ها و انديشه هايشان جهان ما را در سال ۲۰۰۹ شکل داده اند.

زهرا رهنورد پس از "بن برنانکی" و "باراک اوباما" در مکان سوم اين فهرست قرار دارد.

فارين پاليسی از زهرا رهنورد به عنوان "مغز متفکر جنبش سبز ايران" نام برده و به نقش برجسته وی در هدايت مبارزات انتخاباتی همسرش ميرحسين موسوی اشاره کرده است و در ادامه گزارش زهرا رهنورد را به عنوان دانشمند اهل سياست و اصلاح طلب ايرانی معرفی کرده است.

از ديدگاه اين نشريه يکی از قابل توجه ترين لحظات از ميان کل صحنه های انتقاد آميز نسبت به انتخابات رياست جمهوری ايران که توجه جهانيان را به خود معطوف کرده بود زمانی بود که در سيزدهم خرداد ماه محمود احمدی نژاد طی مناظره انتخاباتی خود که از شبکه سراسری تلويزيون و برای عموم مردم پخش می شداعتبار و مشروعيت مدرک دکترای علوم سياسی همسر رقيب ا انتخاباتی خود (زهرا رهنورد ) را به چالش کشيد . پس از آن بود که زهرا رهنورد طی يک مصاحبه مطبوعاتی به شدت پاسخ اتهامات احمدی نژاد را داد. او رئيس جمهوری را به دروغگويی ، توهين به جنسيت و خيانت به انقلاب اسلامی محکوم کرد. اين حملات باعث اتحاد هواداران و احيای مبارزات انتخاباتی همسرش ميرحسين موسوی شد.

فارين پاليسی همچنين نوشته است :"رهنورد قبل و بعد ازانقلاب اسلامی يک اسلامگرای دو اتشه بود . سالها بعد زمانی که انقلاب ايران سهم زنان را به آنان اعطا نکرد او تبديل به نيروی محرکه در پس جنبش در حال شکل گيری فمينيستی ( برابری خواهی )ايران شد.رهنورد بعد از آنکه در شورای عالی انقلاب فرهنگی قبول سمت کرد ،خدمات زيادی برای ارتقا نقش زنان در جامعه ارائه کرد .

او بعدها از سمت رياست دانشگاه الزهرا که دانشگاهی مخصوص زنان است کنار گذاشته شد .گفته می شود علت اخراج او دعوت از وکيل فمينيست و برنده جايزه صلح نوبل شيرين عبادی بود که به دعوت رهنورد جهت ايراد سخنرانی به ان دانشگاه دعوت شده بود."

مجله فارين پاليسی همچنين در دلايل انتخاب زهرا رهنورد به عنوان متفکر سوم جهان نوشته است :" شور و خشم رهنورد نسبت به احمدی نژادکمپين انتخاباتی همسرش را به پيش راند. او به همراه همسرش شروع به سفرهای انتخاباتی و نطق های سياسی و سازماندهی هوادارانشان از طريق اجتماعات انتخاباتی ، فيس بوک ، توئيتر و پيام های مخابراتی کرد.پوسترهای انتخاباتی زوجی را نشان می داد که دست در دست هم دارند و اين بسياز موشکافانه اصلاحات آزادی خواهانه موسوی را نشان می داد. رهنورد بسيار صريح و بی پروا گفته بود :" قوی تر کردن نقش زنان در کابينه دولت و ملايم سازی قوانين تبعيض آميز جنسيتی باعث ايجاد مردم سالاری خواهد بود."

تصويری از خانم رهنورد در کنار تصاوير ساير شخصيت‌های تاثيرگذار در سال ۲۰۰۹ روی جلد آخرين شماره اين ماهنامه به چشم می‌خورد

در گزارش اين نشريه سپس به حمله محمود احمدی‌نژاد به زهرا رهنورد در مناظره وی با ميرحسين موسوی اشاره شده است و با ذکر اينکه رهنورد سپس در يک مصاحبه مطبوعاتی پاسخ اتهامات احمدی‌نژاد را داد، از اين واقعه به عنوان يکی از حوادثی که باعث تحريک مخالفان و اتحاد هواداران ميرحسين موسوی شد ياد کرده است.

اين گزارش سپس به خدمات رهنورد در شورای عالی انقلاب فرهنگی برای ارتقا نقش زنان در جامعه اشاره کرده است و با يادآوری رياست وی بر دانشگاه الزهرا از سخنرانی شيرين عبادی در اين دانشگاه به دعوت زهرا رهنورد سخن به ميان آورده است.

«سياست خارجی» در پايان اين گزارش با برشمردن گوشه‌هايی از نقش موثر زهرا رهنورد در کمپين تبليغاتی ميرحسين موسوی به برنامه‌های وی برای پيشرفت جايگاه زنان در جامعه آينده ايران اشاره می‌کند

در بخش ديگری از گزارش اين ماهنامه آمريکايی درباره زهرا رهنورد با اشاره به نقش برجسته وی در مبارزات انتخاباتی مير حسين موسوی آمده است، روی کار آمدن موسوی می‌توانست به تقويت دمکراسی و حقوق زنان در ايران منجر شود.

علاوه بر زهرا رهنورد، نام عبدالکريم سروش، فيلسوف دگرانديش ايرانی نيز در ميان يکصد متفکر برجسته جهان در سال ۲۰۰۹ به چشم می‌خورد که از سوی فارين پاليسی در رده ۴۵ جای داده شده است.

ده متفکر جهان در سال ۲۰۰۹ به انتخاب مجله فارين پاليسی به ترتيب عبارت است از :

يک -بن برناکه از امريکا
دو - باراک اوباما از امريکا
سه - زهرا رهنورد از ايران
چهار -نوريل روبينی از امريکا
پنج - راجندرا پاچائوری از هند
شش -بيل و هيلاری کلينتون از امريکا
هفت - کاس سانشتاين و ريچارد تالر از امريکا
هشت -ديويد پترائوس از امريکا
نه - ژو زيوچوان از چين
ده - سيد امام الشريف از مصر