تقدير از جنبش زنان و جنبش دانشجويی ايران در ايتاليا، مدرسه فمينيستی

صبری نجفی- درشهر "پوجی بونزی" (poggibonsi ) ايتاليا همه ساله مراسم يادبودی در ۲۰ مارس برای ۱۹ پارتيزان جوان شهر که درسال ۱۹۴۴ به دست فاشيستها به خاطر دفاع از کشورشان به شهادت رسيده اند برگزار می گردد در اين مراسم هر ساله با ياد آوری خاطرات و تجارب تلخ وشيرين آن روز ياد پارتيزانهای جوان را گرامی می دارند.

در مراسم امسال اين سال گشت ، جنبش مردمی ايران بعد از انتخابات و تاکيد بر جنبش زنان و جنبش دانشجويی موضوع ويژه اين مراسم بود.

شهردار پوجی بونزی خانم "لوچيا کوککری" بعد از تقدير از ۱۹ شهيد پارتيزان از آزادی و از اينکه آن را مديون جانفشانی پارتيزانها هستند سخن گفت و تاکيد کرد که در هر شرايطی می بايست پاسدار آزادی بود .

شهردار پوجی بونزی سپس از مبارزه مسالمت آميز مردم ايران برای رسيدن به آزادی و دموکراسی سخن گفت و در حمايت از جنبش مردمی ايران لوح يادبود پارتيزانها را به مصطفی خسروی از کميته دانشخويان تحکيم وحدت که چند ماهيست که در ايتاليا زندگی می کند اهدا کرد. مصطفی خسروی بعد از تشکر ابراز اميدواری کرد که روزی نه چندان دور در ايران هم گرامی داشت شهدا رابتوان در آزادی بر گزارکرد.

بخش ديگر مراسم در شهرداری پوجی بونزی به بزرگ داشت زنان پارتيزان اختصاص داشت ، که پابه پای مردان در اين راه جان باخته اند. اين مراسم به تجليل از دوزن شجاع اين سالها" منصوره شجاعی" از چهرهای شناخته شده کنشگران زن درايران و" نيلده يوتی "اولين رئيس مجلس ايتاليا اختصاص يافت .

"لئون کارلوستيملی "نويسنده کتاب" دليل احساسات تصويری از نيلده يوتی" صحبت کرد.

"لئونيده يوتی "که به نيلده يوتی مشهور است يکی از فمينيستهای مهم ايتاليا در ۱۰ آپريل ۱۹۲۰ در رجو اميليا در يک خانواده کاتوليک بدنيا آمد و تحصيلاتش را در دانشگاه کاتوليک ميلان به اتمام رساند و برای مدتی تدريس کرد و خيلی زود به آنتی فاشيستها پيوست و تدريس را رها کرد و گروه حمايت از زنان را در مقابله با فاشيسم بوجود آورد درسال ۱۹۴۶وارد پارلمان ايتاليا می شودو نوامبر ۱۹۹۹ چند روز قبل از مرگش به دليل مريضی طولانی مدت با در خواست خودش از از نمايندگی استعفا ميدهد.

نيلده يوتی در ۱۹۷۹اولين زن رئس مجلس ايتاليا ميشود و تا ۱۹۹۲ سه بار اين مقام را حفظ می کند.

در بزرگداشت منصوره شجاعی خانم لئورا ماتئی استاد انستيتو تاريخ مقاومت در شهر "سی نا" از تلاش های منصوره برای حقوق زنان ايران ؛برای برابری و نوشته های او در زمينه های فرهنگی و اجتماعی سخن گفت و از اينکه در اين فرصت می توانند مسائل زنان ايران را باز گو کنند ابراز خرسندی کرد ودر پايان افزود که مسائل همه زنان در هر گوشه دنيا به هم مربوط می شودو بسيار مايل هست که در اين زمينه هر کمکی را می توانند انجام بدهند.

صبری نجفی از فعالان حقوق زنان که برای صحبت در مورد منصوره و جنبش زنان ايران به اين مراسم دعوت شده بوداز جنبش زنان ازسی سال گذشته تا امروز,از کمپين يک ميليون امضا,از زنان فعال در بند,از مادران عزادار و از منصوره شجاعی و فعاليتهای ساليان درازش در مسائل زنان صحبت کرد.

از مرکز فرهنگی زنان و کتابخانه صديقه دولت آبادی که منصوره از موسسين آن است، از فعاليت های او در کمپين يک ميليون امضا،از موزه زنان ايران واز کتابخانه های سيار در مناطق دور ايران واز سايت مدرسه فمينيستی که در کنار نوشين احمدی راه اندازی کردند و با وجود همه فيلتر شدن ها, اخبار و مطالب زنان را می نويسند، برای حاضرين سخن گفت.

وی با اشاره به تضييع حقوق شهروندی زنان از ممنوع الخروجی او گفت و از اينکه از ۲۹ دسامبر ۲۰۱۰ برای دومين بار برای يک ماه در زندان بوده است و امروز با وثيقه ۲۵۰ ميليون تومانی آزاد است.

وی گفت که منصوره و ديگر زنان شجاع ايران افتخار بزرگی نه تنها برای ايرانيان و زنان ايران که برای همه زنان دنيا می باشند.

در پايان مراسم ، متن کوتاهی از منصوره شچاعی خطاب به شهردار و زنان آزاديخواه پوجی بونزی خوانده شد .

دربخش هايی از اين مطلب چنين اشاره شده بود :

"سال ۱۳۸۸ با اميد و شوری وصف ناپذير در ميان گروه های مختلف اجتماعی و سياسی آغاز شد. همراهی پررنگ مردم خسته از فشارهاو تنگناهابا اميد دستيابی به آرامش و امنيت و رفاه در کنار نيروهای فعال و شناخته شده، تکثر و آرايشی جديد درميان گروه های اجتماعی ايجاد کرد تا آنجا که " جنبش سبز" به مثابه نوعی "سونامی " سرمايه اجتماعی در جامعه سرازير شد که حضور موثر و پررنگ گروه های زنان به ويژه در ائتلاف " همگرايی جنبش زنان برای طرح مطالبات در انتخابات" بخش عمده اين سرمايه اجتماعی را تشکيل ميداد.

اما دريغ که زنان ايرانی ، که به دليل فعاليت های نظری وعملی خويش در ائتلاف های سال های اخير به ويژه در کمپين يک ميليون امضا و کمپين های ديگر موثرترين گروه در ايجاد حرکت های مدنی و اعتراضی بودند، از همان فردای انتخابات آماج حمله های خشونت بار شدند. يکی جان داد و ديگری روانه سلول های اوين و زندان های ديگر شد، يکی از کار و شغل اش اخراج شد و ديگری ممنوع خروج شد، يکی به اجبار بار سفر بست و ديگری سرگردان و به ناچار پنهان ، از خانه و کاشانه دورشد يکی ماند وديگری به دلگرمی او مصمم ادامه داد..."

در پايان اين مطلب منصوره شجاعی ضمن تبريک نوروز باستانی ، آرزوی به پايان رسيدن زمستان های سخت و طاقتفرسای جهان خشونت را در گرمای آغوش پرمهر برابری خواهی جهانی کرد.