سه شنبه 24 فروردین 1389   صفحه اول | درباره ما | گویا


گفت‌وگو نباشد، یا خشونت جای آن می‌آید یا فریبکاری، مصطفی ملکیان

مصطفی ملکیان
ما فقط با گفت‌وگو می‌توانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مساله‌ای از سه راه رفع می‌شود، یکی گفت‌وگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفت‌وگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را می‌گیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]


بخوانید!
پرخواننده ترین ها

پيام احمد صدر حاج‌سيدجوادی به مناسبت هشتمين سال در گذشت يدالله سحابی، ميزان خبر

دکتر احمد صدر حاج سيد جوادی در پيامی به مناسبت هشتمين سال درگذشت يار و همرزم خود، مرحوم دکتر يدالله سحابی، به فراز هايی از زندگی آن مرحوم اشاره کرد و به حاکمان جمهوری اسلامی تذکر داد "اگر می‌خواهند از مسير ظالمانه‌ای که پيش گرفته اند، بازگردند؛ به سخنان آن پير دوباره مراجعه کنند که از آن جمله نامه‌‌ای به رهبر فعلی جمهوری اسلامی در سال ۱۳۷۸ بود که اگر مفاد آنرا آويزه‌ی گوش خود می‌کردند وضع حکومتی که با وعده‌ی مدينة النبی برسر کار آمده بود اين نمی‌شد."
به گزارش ميزان خبر اين پيام بدين شرح است:



تبليغات خبرنامه گويا

[email protected] 


به نام خدا
«الَّذِينَ یُبَلِّغُونَ رِسَالَاتِ اللَّهِ وَیَخْشَوْنَهُ وَلَا یَخْشَوْنَ أَحَدًا إِلَّا اللَّهَ وَکَفَی بِاللَّهِ حَسِيبًا» (سوره احزاب-۳۹)
هشت سال از درگذشت پير ايمان و صفا دکتر يدالله سحابی می گذرد.
مردی که به حق بايد گفت در راه ابلاغ رسالت خدايی خود بدون ترس از وجود غير خدا عمل می‌کرد و خود به عنوان الگوی آنچه که ابلاغ می‌کرد مثال زدنی بود. او مسلمانی متعبد، سياست ورزی باتقوا و معلمی دلسوز بود و در راه آنچه مطلوب می‌دانست گام به گام قدم برمی‌داشت و برای رسيدن به هدف هر وسيله‌ای را توجيه گر نمی دانست.
دکتر يداالله سحابی، به مصداق آيه‌ی شريفه‌ی « إِنَّ اللّهَ لاَ یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّی یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِمْ» (سوره رعد-آيه‌ی ۱۱) تغيير را از درون مردم جستجو می‌کرد و برای تغييرات نيز تعجيل نداشت. او عمر خود را صرف ساختن مدارس و آموزشگاه‌ها و مدارس کرد و سالهای بسياری در دانشگاه به عنوان اولين استاد زمين شناسی به تربيت شاگردان اين رشته کرد و در زندان برازجان نيز به آموزش زندانيان عادی و بی‌سواد پرداخت.
سحابی در وادی سياست نيز با وجدان خويش و از باب تکليف به وظيفه‌ی شرعی خود پاگذاشت و برای همرزمان خود در نهضت مقاومت ملی و نهضت آزادی ايران اخلاق او سرمشق همرزمانش بود. او در کار سياسی خالی از کينه بود و به جای معلول با عامل دشمنی می‌کرد. او ظلم و جهل را نشانه رفته بود و سعی می‌کرد ريشه اين دو را برکند و حتی در مقابله با افرادی که (در هر دو نظام) عمله‌ی اين دو خصلت بودند با زبان نصيحت سخن می‌گفت.
او در اين راه، زندان، تبعيد، و فحاشی‌ها را به جان خريد، ولی از بازگويی هيچ سخن حقی نترسيد. همين‌جا مناسب است به حاکمان جمهوری اسلامی تذکر دهم، اگر می‌خواهند از مسير ظالمانه‌ای که پيش گرفته اند، بازگردند؛ به سخنان آن پير دوباره مراجعه کنند که از آن جمله نامه‌‌ای به رهبر فعلی جمهوری اسلامی در سال ۱۳۷۸ بود که اگر آن انتقادات را می پذيرفتند وضع حکومتی که با وعده‌ی مدينة النبی برسر کار آمده بود اين نمی‌شد.
در پايان سخن اظهار اميدواری می‌کنم، جوانانی که در چند ماه گذشته جان بر کف برای اصلاح راه به بيراهه کشانده شده‌ی انقلاب اسلامی به خيابانها آمدند، با مطالعه‌ی تاريخ و زندگی اين بزرگواران و همرزمان ديگرش، مهندس مهدی بازرگان و آيت الله سيد محمود طالقانی، از آنان درس بگيرند و متوجه باشند که سحابی نزديک به يک قرن برای هدفش ايستادگی کرد، از حرکت باز نماند، و اميد خود را از دست نداد. مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُم مَّن قَضَی نَحْبَهُ وَمِنْهُم مَّن یَنتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا.

والسلام عليکم
احمد صدر‌ حاج‌سيدجوادی
۲۳ فروردين ۱۳۸۹


ارسال به بالاترین | ارسال به فیس بوک | نسخه قابل چاپ | بازگشت به بالای صفحه | بازگشت به صفحه اول 



















Copyright: gooya.com 2016