پيام رضا پهلوی به مناسبت ۱۱ ارديبهشت، روز جهانی کارگر

دبيرخانۀ رضا پهلوی
چهارشنبه ۸ ارديبهشت ۱۳۸۹

هم ميهنان شريف وگرامی،

اول ماه می به روز نمادين همۀ شهروندانی ثبت شده که با خلاقيت و کار و کوشش خود چرخ های ادارۀ جوامع بشری را به حرکت در می آورند. در حالی که اين روز در سراسر جهان جشن گرفته می شود، در کشور ما کارگران از محروم ترين بخش جامعه با گذران زندگی روزمره دست به گريبانند. و از برکت انقلاب نامبارک جمهوری اسلامی ماه ها از دريافت کمترين دستمزد کار خود محرومند.

با تاسف اين بخش از مبارزين ايران در شرايطی به پيشباز اين روز جهانی ميروند که استبداد و خفقان شديدی بر کشور حاکم است و شمار زيادی از همقطاران آنان در زندان ها بسر ميبرند و فشار فقر، بيکاری، گرانی و تورم و فضای محنت زای عمومی بر دوش آنان سنگينی می کند.

در جمهوری اسلامی هيچگاه بين کار، سرمايه و مديريت يک اشتراک مساعی منطقی که ضامن رفاه و پيشرفت اجتماعی است وجود نداشته است. در صورتی که در کشورهای پيشرفتۀ جهان کارگران به شکرانۀ مبارزات طولانی برای تشکيل سنديکاهای خود، نه تنها امروز از رفاه مادی چشمگيری بهره می برند، بلکه کيفيت زندگی آنها با بهره جستن از دانش ها، هنرها، بيمه ها، خدمات درمانی، حقوق بازنشستگی و گردشگری های جهانی و غيره رشگ برانگيزاست. همۀ اين دستاوردها را کارگران در سایۀ اتحاد و تشکيلات خود و مشارکت جانانه در جنبش های مردمی برای دموکراسی در کشورهايشان بدست آورده اند.

می توان از تجربیـات زیـادی بدرستی نتيجه گرفت که نظام های ديکتاتـوری حقوق کـارگر را بر نمی تابند و تنها دموکراسی و آزادی است که به سعادت کارگران منجر می شود.

من باور دارم که کارگران ايران با پيوستن به ساير جنبش های آزاديخواهانه سرانجام پيروز خواهند شد و هيچ فعال سنديکايی ديگر هيچگاه در سياهچال استبداد بسر نخواهد برد.

خداوند نگهدار ايران باد