اقدامات مشخص در مورد وضعيت به شدت حاد ايران؛ بيانيه فدراسيون بين‌المللی جامعه‌های حقوق بشر و جامعه دفاع از حقوق بشر در باره اعدام‌ها

فدراسيون بين المللی جامعه های حقوق بشر
جامعه دفاع از حقوق بشر در ايران

بيانيه مشترک مطبوعاتی

ايران: پنج فعال سياسی اعدام شدند ـ اقدام موثر و فوری ضروری است

پاريس، ۲۰ ارديبهشت ۱۳۸۹: پنج زندانی سياسی صبح روز ۱۹ ارديبهشت ۱۳۸۹ در زندان اوين تهران اعدام شدند. چهار تن از اين پنج نفر از اقليت کرد ايران بودند که به اتهام ارتباط با حزب حيات آزاد کردستان (پژاک)، شاخه ايرانی حزب کارگران کردستان، به مرگ محکوم شده بودند.

فرزاد کمانگر، علی حيدريان و فرهاد وکيلی در تيرماه ۱۳۸۵ دستگير شده و همواره وابستگی به پژاک را انکار کرده بودند. آنها پس از محاکمه ی غيرعلنی و فوری محکوم شدند. شيرين علم هولی در خرداد ۱۳۸۷ دستگير، گويا در طی بازجويی ها شکنجه و سپس به مرگ محکوم شد. او اخيرا، مطابق معمول در رژيم جمهوری اسلامی ايران، برای اعتراف تلويزيونی به ارتباط با پژاک زير فشار شديدی قرار گرفته بود.

نفر پنجم، مهدی اسلاميان به بمب گذاری در شيراز متهم شده بود و پيوسته بر بيگناهی خود تاکيد داشت. برادر او محسن اسلاميان به همراه دو نفر ديگر در ارديبهشت ۱۳۸۸ به اتهام خرابکاری اعدام شده بودند.

خانواده ها و وکلای اين فعالان سياسی پيش از اعدام آنها از اين موضوع مطلع نشدند.

عبدالکريم لاهيجی، نايب رئيس فدراسيون بين المللی جامعه های حقوق بشر و رئيس جامعه دفاع از حقوق بشر در ايران، گفت: «اعضای گروه های قومی بلوچ، کرد و عرب در جنوب ايران همواره قربانی محاکمه های فوری هستند و مرتب به اعدام محکوم می شوند. اين رفتار مقامات ايرانی نشانه بی اعتنايی کامل آنها به مردم و موازين بين المللی حقوق بشری است که بايد رعايت کنند.»

در روز ۶ اسفند ۱۳۸۸، دادستان تهران اعلام کرد که شش تن از معترضان پس از انتخابات به اتهام «محاربه با خدا» به مرگ محکوم شده اند. در ماه جاری دو تن ديگر نيز به اتهام همکاری با مجاهدين خلق به اعدام محکوم شده اند.

سوهير بالحسن، رئيس فدراسيون بين المللی جامعه های حقوق بشر، گفت: «اين محکوميت ها و اعدام های سياسی رژيم ايران را بيش از پيش در سطح بين المللی به انزوا می کشاند. مقامات ايران اخيرا از ترس عدم موفقيت، نامزدی خود برای عضويت در شورای حقوق بشر سازمان ملل را پس گرفتند. از طرف ديگر، بررسی ادواری عمومی کارنامه حقوق بشر ايران که در بهمن گذشته انجام شد تضعيف حمايت متحدان سنتی ايران را به نمايش گذاشت.»

فدراسيون بين المللی جامعه های حقوق بشر جامعه بين المللی را فرا می خواند اقدامات مشخص تری را در مورد اين وضعيت به شدت حاد در پيش بگيرد، به ويژه:

• يک کميسيون تحقيق شامل ارگان های حقوق بشر سازمان ملل را برای تحقيق در باره نقض حقوق بشر درارتباط با انتخابات ۲۲ خرداد ۱۳۸۸ تشکيل دهد؛
• امکان تصويب مجازات های سازمان ملل عليه مرتکبان موارد فاحش نقض حقوق بشر در ايران را مورد بحث قرار دهد؛
• اقدامات موثری برای پيشگيری و ممانعت شرکت هايی که رفتارشان معاونت با جمهوری اسلامی ايران در نقض حقوق بشر به شمار می رود معمول دارد و به ويژه صدور تجهيزات شنود و دستگاه های ديگری را که دستيابی مردم به اينترنت و رسانه های ديگر را محدود يا غيرممکن می سازد و نيز لوازمی را که برای سرکوب خشونت بار معترضان به کار می رود ممنوع کند.
برای اطلاعات بيشتر در باره مجازات اعدام در ايران، نگاه کنيد به:

• ويژه نامه برای کنگره جهانی ضد مجازات اعدام، اسفند ۱۳۸۸:
• http://www.fidh.org/IMG/pdf/ReportIran_Congress_Farsi_.pdf
• «ايران: مجزات اعدام، سياست دولتی ايجاد وحشت»، ارديبهشت ۱۳۸۸:
• http://www.fidh.org/IMG/pdf/Death_Penalty_report_Persian_.pdf