باربارا لوخبيلر، رئيس هيئت پارلمان اروپا در امور ايران: رهبری ايران بايد به درخواست اجازه تظاهرات پاسخ مثبت دهد

شکست خوردگی حکومت ايران در مقابل مردمش
و
مجازات های بی برو برگرد بيشتر

به مناسبت رای شورای امنيت سازمان ملل متحد مبنی بر اعمال مجازات هايی عليه ايران و نيز به مناسبت نخستين سالگرد اعتراضات مردم اين کشور عليه تقلبات انتخاباتی رياست جمهوری در تاريخ ۱۲ ژوئن ۲۰۰۹، باربارا لوخبيلر، نماينده سبزها در پارلمان اروپا و رئيس هيئت پارلمان اروپا در امور ايران، گفت:

اعدام های شوم، شکنجه، تجاوز، دادگاه های مرگ در ايران، دارای بالاترين رکورد بوده و نشانه ای از وضعيت ناگوار حقوق بشر است. از ژوئن ۲۰۰۹ تا به امروز، از هنگامی که صدها هزار نفر از مردم ايران در تهران تظاهرات کردند، نيروهای شبه نظامی بسيج و ديگر نيروهای امنيتی تمام نيروهای مخالف را سرکوب کردند. در نتيجه اين اعمال، هزاران نفر زندانی و بالاخره صد نفر کشته شدند. دادگاه ها همچنان به محاکمات فرمايشی عليه منتقدان دولت ادامه می دهند. در شش ماه گذشته ۱۷ نفر اعدام شده اند و مخالفان دولت درخيابان ها مورد تهاجم جنايتکاران رژيم قرار گرفته اند.

ما با اينکه در آستانه فرارسيدن سالگرد انتخابات، از آزادی هشتاد نفر استقبال می کنيم. اما با اين وجود آزادی همه کسانی را که در تظاهرات های مسالمت آميز دستگير شده اند، خواستاريم. رهبری ايران بايد به در خواست اجازه تظاهرات، به مناسبت سالگرد انتخابات پاسخ مثبت دهد. به کار گيری بی رحمانه نيروهای سرکوب، راه چاره ای برای پاسخگويی به نارضايتی و سرخوردگی بسياری از زنان و مردان ايرانی نيست.

دعوا های بر سر برنامه های هسته ای ايرانيان نبايد ما را از چالش های بزرگ داخلی که ايران با آنها روبروست، غافل نمايد. اتحاديه اروپا نبايد تنها به مسئله بررسی پرونده هسته ای ايران بسنده کند، بلکه بايد به تمام مشکلات موجود، از جمله تغيير و تحولات داخلی ايران، مشکلات اقتصادی آن و به مسئله امنيتی در منطقه نيز بپردازد.

ما از فضايی که در آن بين ايران، ترکيه و برزيل توافقی در زمينه تبادل اورانيوم کم غنی شده، برای سوخت هسته ای بدست آمده است، استقبال می کنيم . متاسفانه اين توافقنامه نمی تواند شک و ترديدها را در رابطه با قصد ايران در فعاليت های غنی سازی اورانيوم تا درجه پلوتونيوم قابل استفاده در سلاح هسته ای، برطرف نمايد.

به هرحال بايد ديد که آيا تنبيه های در نظر گرفته شده می تواند ايران را به سازش بکشاند. هر چند بی اعتمادی غرب به دولت ايران، برای افکار احمدی نژاد خوراک تبليغاتی را بدنبال خواهد داشت، اما بهترين شيوه تنبيه هاو تحريم ها آنهايی هستند که به مردم آسيب نرسانند.

اختلافات در ايران کاهش نيافته اند. رهبری ايران گزينه ای غير از پذيرفتن اصلاات عميق را ندارد که بنفع مردم اين کشور و ثبات منطقه هم خواهد بود.

اگر دولت ايران در راه آزادی مردم و پيشرفت کشورش تلاش نکند، مردم ايران با برخورداری از پشتوانه هزاران ساله تاريخی خود و منابع سرشار طبيعی، از خواسته هايش نخواهد گذشت و از طريق تظاهرات و اعتراضات به آن دست خواهد يافت که در آن هنگام، دولت ايران وادار به درک آن خواهد شد.
تکرار می کنيم که اصلاحات عميق سياسی در ايران بنفع مردم اين کشور و ثبات در منطقه می باشد.

بروکسل ۹ژوئن ۲۰۱۰

برگردان: از سوی فدراسيون اروپرس