شرح جزييات حمله و ضرب‌وشتم عروس منصور اسالو در مصاحبه همسرش با کمپين بين‌المللی حقوق بشر: "ما بی‌گناهيم، هر کسی می‌تواند به ما کمک کند"

پروانه اسانلو فعال کارگری که هم اکنون دوران محکوميت خود را درزندان می گذراند درمصاحبه ای با کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران به شرح جزييات ضرب وشتم عروس وی، زوياصمدی، درخيابان پرداخته است. پروانه اسانلو موضوع ربوده شدن زوياصمدی توسط ماموران امنيتی، ضرب وشتم، بازجويی وتهديد و رها کردن وی در ساعت ده شب زيرپل سيدخندان را درتاريخ چهارشنبه ۲ تيرماه را مورد تاييد قرار داده است.

به گفته پروانه اسانلو هم اکنون زوياصمدی، بر اثر کشيده شدن موهايش و ضرب وشتم، درحالت شوک به سرمی برد و به دليل پاره شدن سيم دندان دچارخونريزی لثه شده و به حالت عادی بازنگشته است.

کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران با دردآورخواندن آنچه براثر حمله نيروهای درظاهرناشناس که درخواست های نيروهای امنيتی را مطرح کرده اند، وقوع چنين اقدامی و عدم پيگيری آن از سوی مسوولين مرتبط و تداوم ارعاب و اعمال خشونت خودسرانه را گامی جديد در به قهقرارفتن دستگاه قضا ودادرسی ايران می داند و از مقامات عالی اين قوه می خواهد برای متوقف کردن روند زبون آزارواذيت افرادی که هيچ فعاليت وپرونده سياسی ندارند و تنها گناهشان بستگی فاميلی با يکی از فعالين کارگری است که هم اکنون در زندان به سر می برند خاتمه بدهد.

اعدام ماه گذشته فرزداکمانگر و آزار واذيت ممتد بر فعالان کارگری و به خصوص منصوراسانلو از جمله مواردی بوده است که دولت ايران را از نظر سازمان بين المللی کار درپاراگراف ويژه گذاشته شده است. اين به اين معنی است که وضع دولت ايران از لحاظ وضعيت کارگران بحرانی است و بايد مورد رسيدگی ويژه قرارگيرد. اگر يک کشوری چند سال متمادی در اين پاراگرف ويژه باقی بماند سازمان اختيار دارد که پرونده ايران را به مجمع عمومی سازمان ملل جهت صدور قطعنامه ارسال کنند. درجريان جلسه خردادماه سازمان بين المللی کار در پاسخ به اعتراضات گسترده حضار نماينده ايران از درخواست عفو برای آقای اسانلو توسط وزير کار ايران به رييس قوه قضاييه آيت الله شاهرودی خبرداد. اگر چه به جای آزادی وی هم اکنون خانواده منصوراسانلو تحت شديدترين وبی سابقه ترين فشارها براعضای خانواده اش قرارگرفته است.

پروانه اسانلو با ابراز نگرانی از فشارهای بی سابقه ياد شده که به خانواده اش وارد ميشود گفت: “ما تقاضای کمک داريم. از هر کسی که ميتواند ميخواهيم به ما کمک کند. ما بيگناهيم، خود آقای اسانلو در زندان است و خانواده او را اين طور عذاب ميدهند. آقای اسانلو سنديکايی است يا هر فعاليتی که دارد، به ما ربطی ندارد. دارد محکوميت خود را می‌کشد، به خانواده اش چه کار دارند؟ چه فايده دارد که اسانلو را آزاد کنيد اما اينطور به خانواده‌اش فشار بياوريد؟ هر کسی هر جرمی کرده است خودش مسئول است چهارسال زندانش را گذرانده و يک سال را هم ميگذراند. هنوز آزاد نشده و هنوز خبری نشده اين بلاها را به سر خانواده‌اش می‌آورند.”

همسر منصور اسانلو با تشريح اتفاقی که برای خانم صمدی رخ داده است گفت: “روز چهارشنبه دوم تيرماه ساعت پنج و نيم بعداز ظهر از محل کار که تعطيل ميشود در راه منزل بودند که در ايستگاه طرشت مترو تهران، به محض اين که می‌خواهند سوار مترو شوند از پشت موهای سرش را می کشند. او فرياد می‌کشد و از مردم کمک می خواهد و می گويد من عروس اسانلو هستم، به دادم برسيد. اما ماموران سريع دهانش را چسب می‌زنند و چشمهايش را با چشمبند می‌بندند و او را به مکانی نامعلوم منتقل ميکنند. ماموران دست و پای او را بسته و او را به شدت مورد ضرب و شتم قرار می‌دهند. به او می‌گويند بايد تعهد بدهی که اسانلو از زندان آزاد شد يا هيچ فعاليتی نکنيد يا از اين مملکت بگذاريد و برويد. در حالی که دهانش بسته بوده و نميتوانسته حرف بزند امضا نميکند و ميگويد چشمم بسته است و شايد اين سند مرگ من باشد چرا بايد امضا کنم. او را به شدت کتک ميزنند و ساعت يک ربع به ده شب او را زير پل سيدخندان از ماشين به بيرون پرت ميکنند و چشمبند و چسب دهانش را باز و رهايش ميکنند که او هم خود را به يک تلفن رسانده و به همسرش اطلاع ميدهد.”

به گفته پروانه اسانلو حال عمومی خانم صمدی نامناسب است: ” هنوز در حالت شوک است و تعادل روانی ندارد. او را دکتر برديم و عکس گرفتيم، خوشبختانه شکستگی نداشت اما سيم ارتودونسی دندانهايش پاره شده و تمام لثه‌هايش را زخمی کرده است. از بينی‌اش خون ميآيد و صبح هم دچار حالت تهوع شد.”

او با اشاره به سابقه برخورد با خانواده وتهديداتی که پيش از اين عليه خانواده مطرح شده بود گفت: “يک سال است که عروس مرا تهديد می‌کنند و به هر نحوی مزاحم او می‌شوند. ما به نهادهای قضايی شکايت کرديم. متاسفانه هيچ پيگيری انجام ندادند. فکر نمی‌کرديم چنين اقدامی کنند. عروس من را تلفنی به شعبه ۱۴ احضار کردند. خودش سر کار می رفت و من به جای او رفتم و به رييس شعبه ۱۴ مراجعه کردم. گفتند ما او را احضار نکرده‌ايم و خبر نداريم. گفتم پس چه کسی زنگ می‌زند و احضارش می‌کند؟ پارسال هم در خيابان کلت را پهلويش گذاشتند و می‌خواستند او را به زور سوار ماشين کنند. ما به دفتر حقوق بشر و دفتر حقوق شهروندی، رييس کل دادگستری و دادستان هم نامه نوشتيم. اما متاسفانه حتا ما را صدا نکردند که بپرسند موضوع چه بوده. فکر می‌کرديم که آقای اسانلو دارد محکوميت‌اش را می‌گذراند و کاری به خانواده ندارند. خودشان هم ميدانند ما نه فعاليتی داريم و نه هيچ جايی شرکت ميکنيم. به خصوص عروس من که واقعا بيگناه است. او فقط شب نامزدی آقای اسانلو را ديده است. در فاصله دو زندان آقای اسانلو، به اين دليل که احتمال بازداشت مجدد ايشان وجود داشت، مراسم نامزدی گرفتيم که اگر به زندان برگشتند در اين جشن حضور داشته باشند. بعد از آن هم دوباره به زندان منتقل شدند. ايشان يک دختر مظلوم و بی گناه هستند و تا الان حتی ملاقات آقای اسانلو هم نرفته اند. فقط گاهگداری ايشان که از زندان تلفن ميزنند احوالپرسی ميکنند.”

پروانه اسانلو در خصوص احتمال آزادی همسرش و اخباری که در اين رابطه منتشر شده است گفت: “ما هم شنيدهايم که وزير کار گفته است آقای اسانلو آزاد خواهند شد. نميدانيم آزادی ايشان دست رييس قوه قضاييه است يا وزير کار. اما فعلا هيچ خبری از آزادی او نيست. نه خود او اطلاع دارد و نه خانوادهاش. ديروز هم او را به دادگاه خواستند اما دوباره او را به سلول بازگرداندند و به دادگاه نبردند. بار قبل هم او را پنج روز به بند ديگری منتقل کردند. در حال حاضر ايشان در اندرزگاه ۳ سالن۸ هستند. چشم ايشان مدتها است که نياز به معاينات پزشکی دارد. عمل بايپس قلب انجام داده و نياز به آنژيوگرافی دارد. حتا دکترهای پزشکی قانونی هم اين را در پرونده زندان او نوشته‌اند که نياز به ام آر آی و آنژيوگرافی و اقدامات درمانی دارند.”

کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران معتقد است شرح حالی که توسط خانم پروانه اسانلو مطرح شده نشان دهنده نقض سيستماتيک حقوق شهروندان به سبوعانه و غيرانسانی ترين روشهاست. آن چه بر خانواده اسانلو می رود تنها بخشی از اعمال فشارهای غيرقانونی به فعالان جامعه مدنی ايران و خانواده های آنهاست که در بسياری موارد به خاطر ارعاب آنها از مطرح کردن چنين فشارهايی حتی در افکار عمومی نيز مطرح نمی شود. اتفاق دردناکی که برای عروس آقای اسانلو افتاده همچنين نقض کامل سخنان محمدجوادلاريجانی در اجلاس حقوق بشرشورای حقوق بشر در ژنو در اواخر ماه خرداد است که طی آن وی هرگونه شکنجه وخشونت و آزار واذيت فعالان سياسی وخانواده هايشان را رد کرد.

کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران طی ماه های گذشته موارد متعددی از فشار بر روی خانواده زندانيان، کشته شدگان بعد از انتخابات و نيز فعالان سياسی واجتماعی را دريافت کرده که نشان از عزم واراده بخشی از دستگاه های امنيتی برای خفه کردن صدای جامعه مدنی ايران است که با سکوت مقامات عالی سياسی ايران برای ادامه چنين رفتارهای غيرانسانی دست خود را بيش از هر زمانی باز می بينند.