بيانيه خانواده محمد منتظری: شهيد محمد منتظری، انديشمندی غريب و ناشناخته

بسم الله الرحمن الرحيم ‏
(اليس الصبح بقريب؟!)‏
‏
درخت تنومند تاريخ ريشه در خون به ناحق ريخته انسان های وارسته‏ ‏و آزاده ای دارد که همواره با کژانديشی ها و ناراستی ها در ستيز بوده اند;‏ ‏گواه صادق اين مدعا، عاشورای هفتم تيرماه ۱۳۶۰ است . در آن فاجعه‏ ‏خونبار، به يکباره هفتاد و دو تن از راست قامتان انقلاب به خون‏ ‏درغلطيدند، که در ميان اين اسطوره های مقاومت و ستارگان تابناک‏ ‏آسمان ايمان و شهادت ، شهيد دکتر بهشتی و شهيد محمد منتظری را‏ ‏فروغی ديگر است .

‏ ‏شهيد محمد منتظری انديشمندی است که در زمان خويش غريب بود‏ ‏و ناشناخته . او فراتر از دوران خويش می‎انديشيد; و نگاه نافذش ، حقايق‏ ‏نانوشته را در پس پرده های زمان به خوبی می‎خواند; و اين جملات از‏ ‏دغدغه های هميشگی فکر و ذهنش بود که :
‏ ‏
"می گويند انقلاب فرزندان خويش را می‎خورد... اين انقلاب نيست‏ ‏که فرزندان خود را می‎خورد، بلکه فرصت طلبانی که در گذشته مخالف‏ ‏انقلاب بوده اند، لباس عوض کرده و شعارهای تند و افراطی در ظاهر به‏ ‏نفع انقلاب می‎دهند; اينها هستند که توده ها را فريب داده و فرزندان‏ ‏انقلاب را نابود می‎کنند".

‏ ‏و اينک در بيست و نهمين سالگرد شهادت اين عزيز، راستی و صدق‏ ‏کلامش را در می‎يابيم و با همه وجود می‎فهميم و احساس می‎کنيم .

‏ ‏محمد منتظری زمانی اين حقايق را بيان می‎کند که آيت الله منتظری در‏ ‏جايگاه اجتماعی دومين شخصيت انقلاب است . او هنوز اهانت ها و‏ ‏برخوردهای خشن دوران برکناری ايشان از قائم مقامی رهبری را نديده‏ ‏است .

‏ ‏محمد شاهد تهاجم های مکرر و تخريب های وحشيانه حسينيه شهدا‏ ‏در سال های ۷۱ و ۷۲ و ۷۶ و به تعطيلی کشاندن درس های پدر نبوده‏ ‏است . او حصر خانگی و ناجوانمردانه ۵ ساله پدر مظلوم و بيمار خود را‏ ‏نديد. وی هرگز يورش های شبانه و وحشيانه به بيت و دفتر پدر، همراه و‏ ‏مراد خود را شاهد نبود.

‏ ‏شهيد محمد هيچگاه شاهد سيل تهمت ها و افتراها و تبليغات سوء عليه‏ ‏آيت الله منتظری نبود. او فجايع و مصائب ۲۵ خرداد و ۳۰ خرداد ۱۳۸۸ را‏ ‏نديد. او جنايات کهريزک را مشاهده نکرد. او زندانيان بيگناه و‏ ‏دادگاه های فرمايشی طاغوت مآبانه را نديد.

‏ ‏محمد منتظری مرگ مظلومانه پدر را نديد. او شاهد نبود که در‏ ‏حکومتی که برای استقرارش ساليانی دراز در کنار پدر و ديگر مبارزان‏ ‏راه آزادی محنت کشيد و خون دل خورد و شکنجه شد، شاگردان ناسپاس‏ ‏پدر حتی از برگزاری مراسم ختم برای پدرش جلوگيری کرده و در شام‏ ‏غريبانش ، دفتر و منزل او توسط ايادی و مأموران لباس شخصی حکومتی‏ ‏سنگباران می‎شود.

‏ ‏او سه ماه و اندی پس از مرگ پدر، مرگ مادر رنجور و فداکار خويش‏ ‏را مشاهده نکرد. او نديد که برای مادر سالخورده و رنج کشيده اش اجازه‏ ‏تشييع داده نمی شود; و متأسفانه عده ای از دوستان و عزيزان تنها به جرم‏ ‏حضور بر سر خاک آن مرحومه مظلومه دستگير و روانه زندان می‎شوند.

‏ ‏شهيد محمد منتظری شاهد نبود که فقط شش ماه پس از فاجعه مرگ‏ ‏پدر، يعنی شخصيتی که مبارزات و مجاهداتش در شکل گيری و پاگرفتن‏ ‏اين نظام نقشی بس موثر و کارساز داشت ، در يک يورش وحشيانه شبانه‏ ‏و در حضور مسئولان حکومتی ، توسط افراد شناخته شده و معلوم الحال ،‏ ‏دفترش تخريب ، غارت و در نهايت پلمب می‎شود.

‏ ‏او ناباورانه شاهد اين نبود که محل سکونت خانواده اش توسط افراد‏ ‏مهاجم و با شعار حمايت از رهبری ، به وسيله سنگ و چوب و لگد مورد‏ ‏حمله قرار می‎گيرد.

‏ ‏او نديد که با سر دادن شعارهای موهن و با شعارنويسی هايی بر در و‏ ‏ديوار، پدرش را و خانواده اش را منافق خواندند.

‏ ‏جای بسی تأسف است که در حکومت و نظامی که ادعای جمهوريت و‏ ‏اسلاميت را دارد، چنين اعمال مغاير با اصول اوليه شرع و انسانيت انجام‏ ‏می‎شود; و متأسفانه همه اين زشتی ها و کجروی ها سکوت تأييد آميز‏ ‏مقامات حکومتی و حوزوی را به دنبال داشته است ; و وا اسفا، حوزه ای که‏ ‏در ساليانی دراز، با حفظ استقلال خود به عنوان سردمدار حرکتهای‏ ‏سياسی و اجتماعی ، ملجأ و پناهگاهی برای توده های رنج کشيده و‏ ‏مستضعف به حساب می‎آمد اکنون در کمال ناباوری فقط نظاره گر است .

‏ ‏آری ، شهيد محمد منتظری اين بی مهری ها، اهانت ها، تجاوزات و‏ ‏انحرافات را شاهد نبود و آنگونه سخن می‎گفت ; گويی که از پس پرده ‏پر ابهام زمان ، چنين روزگار غريبی را می‎بيند.

‏ ‏و امروز با وجود جو حاکمی که جز خشونت و ارعاب را نمی فهمد و‏ ‏نمی داند، و ملتی را سوگوار عزيزان از دست رفته و آمال تباه شده آنان‏ ‏کرده است ، چگونه می‎توان مراسم و يادبودی داشت و در مراسم عزای آن‏ ‏عزيز به سوگ نشست ؟! که ما خود ساليانی است بغض خويش‏ ‏فرو خورده ايم و داغ عزاداری آن عزيز را بر دل داريم و تکرار چندين باره‏ ‏تاريخ را شاهديم . ما غم سنگين حضرت علی (ع) و بغض فروخورده‏ ‏حضرت زينب (س) و وحشت و هراس فرزندان امام حسين (ع) را‏ ‏می‎شناسيم ; و امسال نيز همچون چند سال گذشته به منظور جلوگيری از‏ ‏آزار و اذيت افراد شرکت کننده که موجب شرمساری خانواده می‎گردد، از‏ ‏برگزاری مراسم خودداری نموده و در کنار مردم آزاده ايران ، مانند گذشته‏ ‏و همچون پدر و فقيه و مرجع صبور و مظلوممان ، شکايت خويش به درگاه‏ ‏احديت می‎بريم و برای ظهور ناجی مستضعفان دست به دعا‏ ‏برمی داريم.
‏ ‏
« ربنا افرغ علينا صبرا و ثبت اقدامنا ».
‏
‏پنجم تيرماه ۱۳۸۹‏
‏خانواده شهيد محمد منتظری