مادر حميدرضا محمدی: اگر فردا اطلاع ندهند بچه من کجاست خودم را می کشم، هرانا

خبرگزاری هرانا - حميد رضا محمدی، يکی از ۱۷ زندانی بند ۳۵۰ اوين است که هم اکنون در سلول انفرادی و در دوازدهمين روز اعتصاب غذای خود بسر می برد.

اين زندانی سياسی به دليل بدرفتاری های صورت گرفته در زندان به همراه شانزده تن ديگر از زندانيان سياسی محبوس در بند ۳۵۰ از چهارم مرداد ماه دست به اعتصاب غذا زده در همين رابطه گزارشگر خبرگزاری حقوق بشر ايران"هرانا" با مادر اين زندانی سياسی گفتگوی انجام داده است که در پی می آيد:

هرانا: خانم محمدی آيا شما از وضعيت فرزند خود اطلاعی داريد؟

نخير؛ حميد رضا از روز دوشنبه هفته گذشته به دليل اعتصاب غذا به سلول انفرادی منتقل شده است و ما نيز تا کنون خبری از ايشان نداريم و هر کجا که مراجعه ميکنيم پاسخی به ما نميدهند.

هرانا: برای پيگيری وضعيت ايشان به چه نهاد های مراجعه کرده ايد و چه پاسخی به شما داده اند ؟
به دادگستری و زندان اوين مراجعه کرديم ولی هيچگونه جوابی به ما نداده اند و يک نامه نوشتيم به دادگستری که گفتند شنبه جواب آن را خواهند داد.

هرانا: چطور شد که حميد رضا دست به اعتصاب غذا زد آيا شما از علت اعتصاب غذای ايشان اطلاعی داريد؟
فرزند من شش سال بدون حتی يک روز مرخصی در زندان نگهداری می شود و در اين مدت روحيه اش ضعيف شده است ما بارها برای گرفتن مرخصی اقدام کرديم که تا کنون مخالفت شده است، از طرف ديگر هم زندانبانان زندان اوين ايشان و دوستانشان را اذيت ميکنند آنها حتی از آب سرد در گرمای تابستان محروم هستند.

هرانا: آيا در اين مدت شش سال ايشان دچار بيماری هم شده اند؟
حميد رضا در اين شش سال بيماری عصبی پيدا کرده و لرزش دستانش يکی از مشکلاتی است که الان هم دارد، يکبار نيز به دليل نامعلومی به بيمارستان "امام" منتقل شد و يک هفته ای انجا بستری شدند و وضعيت وخيمی داشتند.

هرانا: آقای محمدی در کدام شعبه و به چه اتهامی محاکمه شدند و آيا خانواده يا وکيل ايشان حضور داشتند ؟
حميد رضا را يکبار به اتهام براندازی و يکبار هم به اتهام توهين به رهبری محاکمه کردند، بار اول که محاکمه شد به شش سال حبس تعزيری محکوم شد و محاکمه دوم هم سه سال بعد از اينکه ايشان در زندان بودند انجام شد که به پنج سال حبس تعزيری محکوم شدند.
بار اول ۲۰ خرداد سال ۸۵ بدون اينکه اطلاعی به ما داده بشه به شعبه ۱۴ بازپرسی منتقل و بدون اينکه وکيلی داشته باشه محاکمه اش کردند، بار دوم هم شبانه اعلام کردند که فردا دادگاه داريد صبح بردن و اواخر ارديبهشت ۸۷ بود که حکم ۵ سال حبس به اتهام توهين به رهبری را در زندان ابلاغ کردند.
به ما اجازه وکيل گرفتن نداند حکم دادگاه تجديد نظر که صادر شد گفتن حالا ميتوانيد وکيل بگيريد که ديگه کاری هم از دست وکيل بر نمی امد.

هرانا: بنظر شما دادگستری پاسخی به نامه شما خواهد داد و شما چه خواسته ای داريد؟
به خدا ديگه هيچ کاری از دستمان بر نمياد، اصلا نميدانيم زنده ست يا نه؟ من که چيزی زيادی نمی خواهم؛ فقط ميگم يک نامه بديد تا بچه ام رو ببينم شايد من رو ديد اعتصابش را شکست.
ميگم نگذاريد يک مشکل ديگه پيش بياد و اونجا از بين بره، خواسته من اين بوده که يک ملاقات فقط بدهند، اگر فردا اطلاع ندهند بچه من کجاست و مخالفت کنند با ديدارش؛ به خدا همونجا خودم رو ميکشم، ما ديگه خسته شديم ديگه به خدا روحيه نداريم، زندگی نداريم الان نزديک سيزده، چهارده روز هست تو اعتصاب است. من يه مادرم، بچه ام را شش ساله نديدم ما هم ايرانی هستيم، ما هم بنده خدا هستيم، ما هم مسلمانيم به کی بايد بريم بگيم، کجا بايد بريم بگيم نميدونم،

با تشکر از زمانی که در اختيار هرانا قرار داديد.