حذف روز جمهوری اسلامی چرا؟ ۱۳ فروردين را که هيچ ريشه‌ای ندارد و يک پندار خرافی است حذف کنيد! روزنامه جمهوری اسلامی

بسم الله الرحمن الرحيم

کميسيون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در جلسه روز يکشنبه خود با توجه به اعتراضاتی که به حذف تعطيلی روز ۱۵ خرداد در طرح افزايش تعطيلی عيد فطر صورت گرفت، ضمن عقب نشينی از حذف ۱۵ خرداد، به جای آن تصميم گرفت ۱۲ فروردين را قربانی کند و تعطيلی روز جمهوری اسلامی را حذف نمايد!

اصل طرح، که هفته گذشته يک فوريت آن با آراء ۱۴۵ نفر از نمايندگان مجلس به تصويب رسيد، اين بود که تعطيلی عيد فطر از يک روز به سه روز افزايش يابد و به جای دو روزی که به تعطيلات افزوده می‌شود، تعطيلی روزهای ۱۵ خرداد و ۲۹ اسفند حذف شود. اين طرح با اعتراض مطبوعات و مردم مواجه شد و معترضان از يکطرف به اصل افزايش تعطيلات با توجه به کثرت تعطيلات در کشور ما اعتراض کردند و از طرف ديگر حذف ۱۵ خرداد و ۲۹ اسفند، که اولی از حساس‌ترين روزهای انقلابی و دومی از بهترين روزهای ملی و يادآور مبارزه عليه استعمار انگليس است، را خلاف مصالح ملی دانستند. در اين طرح، اختيار دادن به دولت برای کاهش ساعات کار ادارات در ماه مبارک رمضان نيز پيش بينی شده بود که معترضان با اين اقدام نيز مخالفت نموده و تأکيد کردند شأن مجلس نظارت بر قوانين و جلوگيری از تخلفات ا ست و اکنون که دولت برخلاف قانون، ساعات کار ادارات را در ماه مبارک رمضان کاهش داده مجلس نبايد به جای برخورد قانونی با آن، درصدد قانونی کردن اين تخلف برآيد.

اکنون که کميسيون فرهنگی مجلس شورای اسلامی متوجه زشتی حذف ۱۵ خرداد شده حق اين بود که يا از افزايش تعطيلات عيد فطر صرفنظر می‌کرد و يا اگر بر اين کار اصرار دارد به سراغ موردی ميرفت که با مشکل مهمتری مواجه نباشد. قربانی کردن ۱۲ فروردين که روز جمهوری اسلامی است و در نظام جمهوری اسلامی مهمترين روز ملی محسوب می‌گردد، خطای بزرگی است که معلوم نيست چرا اعضای کميسيون فرهنگی مجلس به آن تن داده اند!

پس گرفتن خطای حذف ۱۵ خرداد و مرتکب شدن خطای حذف ۱۲ فروردين، مثل خروج از چاله و افتادن به چاه است. مردم حق دارند بپرسند طراحان اين قبيل پيشنهادها را چه می‌شود که مرتکب چنين خطاهای بزرگ و در عين حال آشکار می‌شوند؟ حذف تعطيلی روز جمهوری اسلامی، مساوی است با پاک کردن خاطره حضور پرشکوه مردم در پای صندوق‌های رأی در اولين همه پرسی واقعی تاريخ اين کشور که به حذف رژيم منحط و فاسد شاهنشاهی و تأسيس نظام جمهوری اسلامی منجر شد. اين حضور پرشکوه مردمی که در تاريخ ايران برای اولين بار اتفاق افتاد و تا آن زمان هرگز به مردم ايران اجازه اظهارنظر درباره نظام حکومتی دلخواهشان داده نشده بود، بقدری اهميت دارد که نه فقط سالی يکبار بلکه بطور مستمر بايد به دوستان اين نظام يادآوری و به رخ دشمنان اين نظام کشيده شود. آنهمه شهيد که در جريان انقلاب و نهضت اسلامی داده شد، آنهمه زندان رفتن ها، شکنجه ها، تبعيدها و رنج‌ها و ستم‌ها که در مبارزه با رژيم ستم شاهی تحمل شد برای اين بود که نظام جمهوری اسلامی تأسيس شود و مردم بتوانند نظر خود را آزادانه در زمينه نظام حکومتی مورد نظر خود و تعيين سرنوشت خود ابراز نمايند. حذف تعطيلی روز ۱۲ فروردين، راه را برای به فراموشی سپرده شدن اين واقعه بسيار مهم و فاصله گرفتن نسل‌های آينده از آن هموار می‌نمايد و به زودی شرايط بگونه‌ای خواهد شد که برای جوانان اين کشور اين سئوال پيش خواهد آمد که ميان نظام جمهوری اسلامی و آراء مردم چه رابطه‌ای وجود دارد؟ و آيا اصولاً اين نظام با آراء مردم تأسيس شده يا هيچ ربطی به رأی و نظر مردم نداشته است؟

همين حالا که افرادی از نسل اول انقلاب هنوز حضور دارند و بسياری از مسئوليت‌های مهم برعهده آنهاست، روز ۱۲ فروردين به دليل مقارن بودن با تعطيلات نوروز به ويژه موج دوم اين تعطيلات، در نهايت غربت و مظلوميت قرار دارد و تلاش قابل ملاحظه‌ای برای زنده نگهداشتن آن صورت نمی‌گيرد و اگر مقداری تبليغات انجام می‌شود در ميان هياهوهای تعطيلات نوروز گم می‌شود. تصور کنيد اگر تعطيلی اين روز از تقويم رسمی کشور حذف شود، چه مظلوميت مضاعفی به سراغ آن خواهد آمد.

چنين ظلمی به روز جمهوری اسلامی اگر از دشمنان اين نظام صورت می‌گرفت امری طبيعی بود، اما معلوم نيست چرا نمايندگان مجلس شورای اسلامی که دوستان اين نظام هستند، آنهم اعضای کميسيون فرهنگی که بايد به اين قبيل نکات توجه عميق داشته باشند، مرتکب چنين خطای بزرگی شده‌اند.

راه چاره را اکنون که کميسيون فرهنگی مجلس به سوی تعطيلات نوروز رفته است، می‌توان در همان تعطيلات جستجو کرد. اعضای کميسيون فرهنگی که به خود جرأت داده‌اند به حذف روز جمهوری اسلامی بيانديشند، چرا شهامت حذف تعطيلی روز ۱۳ فروردين را، که هيچ ريشه‌ای ندارد و صرفاً يک پندار خرافی است، ندارند؟ می‌گوئيد حذف ۱۳ فروردين موجب سروصدا و تبليغات دشمنان نظام جمهوری اسلامی و تحريک احساسات ملی گرائی ميشود و به اين جهت با خسارت همراه است؟ بسيار خوب، نمايندگان مجلس که نبايد تصور کنند فقط بايد در راه‌های هموار برانند. هنر شما اينست که راه‌های ناهموار را هموار کنيد و با تدبير صحيح به پيش برويد و پندارهای خرافی و بی پايه را از فرهنگ مردم بزدائيد، نه آنکه به جای حذف خرافات و به جای سروسامان دادن به تعطيلات بی رويه نوروز به سراغ قربانی کردن ۱۲ فروردين برويد.

اصولاً چرا طراحان افزايش تعطيلات عيد فطر، به فکر سروسامان دادن به تعطيلات نوروز که رسماً دو هفته و بطور غيررسمی يکماه کشور را فلج می‌کند نمی‌افتند؟ اصل تعطيلات نوروز را قبول داريم، اما ترتيبی بدهيد که به همان ۵ روز (يک روز ۲۹ اسفند و ۴ روز اول فروردين) اکتفا شود و از روز پنجم فروردين همه چيز به حال عادی برگردد آنگاه با تدابير صحيح درصدد متعادل ساختن ساير تعطيلات برآئيد. اينکه با عجله درصدد افزودن به تعطيلات عيد فطر بر ميآئيد و ابتدا پيشنهاد دو فوريت می‌کنيد و سپس بر يک فوريت آن پای می‌فشاريد و آنگاه در کميسيون فرهنگی آنرا با سرعت بی‌سابقه پی گيری می‌کنيد تا حتماً قبل از عيد فطر آنرا به نتيجه برسانيد، چه دليلی دارد؟ آيا مشکل مردم اين کشور همين است و ديگر هيچ کار زمين مانده‌ای وجود ندارد؟ مشکل بيکاری وتورم و فقر و هزاران درد بی درمان موکلان خود در گوشه و کنار کشور را حل کرده ايد و فقط مانده است همين افزايش تعطيلات عيد فطر که اينگونه شتابان به دنبال تصويب آن هستيد؟! مسأله ميزان تعطيلات کشور را که نمی‌توان با اين عجله حل کرد. چنين موضوع مهمی با ابعاد گسترده‌ای که دارد بايد مورد مطالعه و نظرخواهی قرار گيرد و بعد از طی مراحل زياد و با صرف وقت کافی درباره آن تصميم گيری شود، نه آنکه مثل کلاف نخی که قرار است رنگ شود وارد خمره رنگ رزی گردد و اندکی بعد از خمره خارج شود و کار تمام شده تلقی گردد.

پيشنهاد روشن اينست که هیأت رئيسه مجلس شورای اسلامی بررسی اين طرح را به تأخير بياندازد و در فرصتی مناسب با دريافت نظرات همه‌ی صاحبنظران و انجام مطالعات کافی به مطالعه همه جانبه آن پرداخته شود و سپس به صحن علنی مجلس راه يابد. در اين فرصت، از عموم مردم نيز خواسته شود نقطه نظرهای خود را به کميسيون بررسی کننده ارسال دارند و در همين فرصت، بحث‌های کارشناسی مستمری در رسانه ملی و ساير رسانه‌ها صورت بگيرد تا طرحی جامع و مانع تهيه و به صحن علنی عرضه شود. البته نمايندگان مجلس نيز بايد با مطالعه دقيق و گسترده و اطلاع کافی از نقطه نظرات مردم و چگونگی تعطيلات در ساير کشورها و بدون آنکه تحت تأثير فضاسازی‌ها قرار گيرند، براساس مصالح عمومی درباره چنين طرحی نظر بدهند تا به يک قانون منطقی و قابل اجرا تبديل شود و هر روز به تجديدنظر و دستکاری نياز نداشته باشد. چنين طرحی، محدود به بخشی از تعطيلات نخواهد بود، بلکه به عنوان طرحی جامع در برگيرنده همه نکات و مسائل مربوط به تعطيلات و ساعات کار اداری خواهد بود و طبعاً اگر با فرصت و مطالعه و بررسی کامل به نتيجه برسد کليه دغدغه‌های موجود را نيز از بين خواهد برد. آنچه در شأن مجلس و قوه مقننه در نظام جمهوری اسلامی است، اينست نه تصويب يک طرح کارشناسی نشده و مقطعی و دارای اشکالات گوناگون.