نامه پدر ضياء نبوی به رئيس ديوان عالی کشور، دانشجونيوز

پدر ضياء نبوی دانشجوی ستاره دار و عضو انجمن اسلامی دانشگاه نوشيروانی بابِل که دو هفته پيش به زندان اهواز تبعيد شد، با نگارش نامه ای به رئيس ديوان عالی کشور هرگونه ارتباط و وابستگی ضياء، به گروه های مخالف جمهوری اسلامی را به شدت تکذيب کرده و مينويسد: "خانواده من جزء طبقات پايين اقتصادی جامعه و از صنف دهقانی- کارگری ساده روستای هستند و من تمام عمربا زحمت وتلاش کار کرده ام تا لقمه حلالی برای فرزندانم کسب نمايم.اکنون در سن پنجاه وپنج سالگی تقريبا ناتوان از کارکردن هستم و چشم اميد ما بعد از خدا همين پسرم می باشد و اين در حالی است که نه تنها او در کنار ما نيست بلکه ما حتی توان مالی کافی بری رفتن به ملاقاتش در جای دور افتاده ای چون اهواز را هم نداريم."

لازم به ذکر است که پدر اين دانشجوی در بند بعد از تبعيد پسرش به زندان اهواز بارها به تهران آماده تا با مقامات قضايی ملاقات کند اما او را به ديوان عالی دادرسی راه نداده اند.

متن کامل اين نامه که در اختيار دانشجونيوز قرار گرفته به شرح زير است:

بسمه تعالی
رياست محترم ديوان عالی دادرسی
سلام عليکم،

با احترام به استحضار می رساند که اين جانب سيد علی اکبر نبوی چاشمی پدر سيد ضياء الدين نبوی چاشمی هستم.سيد ضياء ه درتاريخ بيست و پنجم خرداد ماه ۱۳۸۸ دستگير شده بود حدود دو هفته ای است که به زندان اهواز منتقل (تبعيد) شده است.تقريبا هيچ يک از اتهاماتی که فرزند من به خاطرآن ها محاکمه و محکوم شده است درست نيستند،به خصوص اتهام «ارتباط و همکاری با گروهک منافقين» که صد در صد نادرست ونابجا می باشد.من پسرم را به خوبی می شناسم و حاضرم به خدا سوگند ياد کنم که او هيچ ارتباط و وابستگی نه تنها به اين سازمان بلکه به هيچ سازمان وگروهی ندارد.تاآنجا که من می دانم فرزندم جزء فعالين دانشجويی برای احقاق حق تحصيل خودشان بوده است و فعاليت هايش حتی اگر رنگ و بوی سياسی هم گرفته باشد هرگز مخل نظم عمومی ويا اقدامی عليه امنيت کشور و...نبوده است.کلا ايشان هم جزء کسانی است که می خواهد به شکل مدنی ومسالمت اميز و از راه های قانونی در اصلاح امور کشور دخيل باشند و...

گذشته از اين مسايل سيد ضياء تنها پسر من است وبعد از توکل واميد به خدا تنها تکيه گاه و اميد آينده خانواده است.خانواده من جزء طبقات پايين اقتصادی جامعه و از صنف دهقانی- کارگری ساده روستای هستند و من تمام عمربا زحمت وتلاش کار کرده ام تا لقمه حلالی برای فرزندانم کسب نمايم.اکنون در سن پنجاه وپنج سالگی تقريبا ناتوان از کارکردن هستم و چشم اميد ما بعد از خدا همين پسرم می باشد و اين در حالی است که نه تنها او در کنار ما نيست بلکه ما حتی توان مالی کافی بری رفتن به ملاقاتش در جای دور افتاده ای چون اهواز را هم نداريم. اکنون اميدواريم که با عنايت خداوند و توجه شما فرزندمان به آغوش خانواده باز گردد.

به همين دليل از شما در خواست اعاده دادرسی و اجرای ماده ۲۷۲ را داشته و اميدوارم که با يک محاکمه عادلانه فرزندمان را ازاتهامات ناروايی که به او نسبت داده شده تبرئه نموده و به آغوش خانواده بازگردانيد و با اين کار خداپسندانه از خدا پاداش بگيريد.

به عنوان اخرين کلام بايد بگويم که خدا شاهد است که فرزند من هيچگونه وابستگی سياسی به هيچ گروه خارج از کشور ندارد واگر هم کاری کرده باشد با عقل و درک خودش انجام داده است که اميدوارم به چشم اغماض به آنها نگريسته شده وبه جوانی وپاک نهادی او رحم کنيد تا انشاءالله رحمت خدا شامل همه ما بشود.

با تشکر و سپاس
سيد علی اکبر نبوی چاشمی