ویکی‌لیکس، ترورهای تهران و احتمالات، محمدرضا شکوهی‌فرد

آن‌چه می‌توان از ارتباط احتمالی محسوس تروهای دو استاد دانشگاه با انتشار اسناد تازه در ويکی‌ليکس برداشت کرد، با توجه به زمان اندک گذشته از وقوع اين رويداد و مبهم بودن شواهد و همچنين سير تدريجی انتشار اسناد در ويکی‌ليکس نه يک نتيجه تحليلی جامع و منسجم از جوانب گوناگون اين مسئله بل يک اشاره ساده در تأييد و تأکيد بر يک خروجی ذهنی جامعه ايرانی نسبت به اين مسئله است: ادعای فعاليت‌های هسته‌ای پاکيزه تهران بيش‌تر به يک دروغ بزرگ می‌ماند تا حقيقتی که جهان باور ندارد

تبليغات خبرنامه گويا	[email protected]

محمدرضا شکوهی‌فرد ـ ويژه خبرنامه گويا

[email protected]

يک روز پس از دور تازه انتشار گسترده ده ها هزار سند ديپلماتيک توسط ويکی ليکس سلسله انفجارها و ترورهايی در تهران روی داد.

اهداف عمليات ها دکتر فريدون عباسی دوانی استاديار اساتيد علوم پايه و مهندسی هسته ای دانشگاه شهيد بهشتی و دکتر مجيد شهرياری، عضو هيات علمی دانشکده مهندسی هسته‌ای دانشگاه شهيد بهشتی و عضو شورای ملی سزامی بودند.

دکتر فريدون عباسی دوانی، از جمله افرادی است که در قطعنامه ۱۷۴۷ شورای امنيت که در تاريخ ۲۴ مارس ۲۰۰۷ ميلادی، برابر به تصويب رسيد، مورد تحريم قرار گرفته بود.

دکتر عباسی دوانی از متخصصان ليزری وزارت دفاع و از معدود متخصصان جداسازی ايزتوپ است، وی مسئول آموزش و تحقيقات هسته ای وزارت دفاع نيز بوده است.

و دکتر شهرياری ديگر هدف ترور های ياد شده از اعضای شورای ملی سزامی (مرکز تابش سينکروترون برای تحقيقات و علوم کاربردی در خاورميانه) و از مشاوران ايران در اين پروژه بود.

البته سخن از انفجار سومی هم بميان آمد . در شهرک نظامی شهيد محلاتی. اما اين خبر فورا تکذيب شد و از خروجی خبرگزاری ها حذف گرديد.

شکل صورت پذيرفتن ترورها و استفاده از تجهيزات و نصب ماده انفجاری تحريک اتوماتيک و از راه دور آن، همچنين ساعت وقوع ترورها فکت هاييست که می تواند به تقويت احتمالات خاص ياری رساند.

در اين زمينه معاونت امنيتی استانداری تهران از تفاوت هايی در نحوه وقوع ترورها نسبت به موارد پيشين ياد کرده است.

سه احتمال، مشخصا مبنای طرح حول اين موضوع دارد.

نخست آنکه
با توجه به اهداف مسبوق ترورها که دو استاد فيزيک هسته ای دانشگاه شهيد بهشتی بوده اند ، ظن آن می رود دور تازه انتشار اسناد توسط ويکی ليکس حاوی مجموعه اطلاعات مهمی ناظر بر جزئيات تلاش های اطلاعاتی غرب و تهران برای مديريت و مهار جوانب امنيتی و هدايت اطلاعاتی برنامه هسته ای ايران باشد که فرضا نام اين دانشمندان با عناوينی در اسناد ذکر شده و تيم های امنيتی در سپاه و اطلاعات با اخذ دستورالعمل از بالا با هدف دفع و کاستن از پيامدهای وخيم احتمالی انتشار نام يا هويت يا ارتباطات اهداف ترور، پروژه حذف را کليد زده باشند و بدين سان گارد محافظ عملياتی خود را جهت دفع مخاطرات فوری احتمالی و کاهش هزينه های انتشار جزئيات در اسناد ياد شده برای خود ترتيب داده باشد.

با توجه به نحوه ترور دکتر مسعود علی محمدی که در شرايط زمانی و مکانی مشابه با ريسک کم عامل صورت پذيرفت و ترديدهای پيرامون آن، شمايل حوادث امروز که در ساعاتی مشخص و در مناطق نه چندان خلوت صورت پذيرفته، احتمال دخالت مستقيم سرويس های اطلاعاتی جمهوری اسلامی در اين ترورها می تواند محل مناقشه و ترديد تصور شود. خاصه وقتی دقت کنيم يکی از اين ترورها ناموفق بوده و طبعا تيم های اطلاعاتی و امنيتی جمهوری اسلامی با توجه به تبحر تاريخی خود در زمينه حذف اهداف عملياتی مسلط تر از آن عمل می کرده اند که يکی از اهداف اندکی قبل از واقعه کمتوجه موضوع شده از صحنه بگريزد.
در عين حال نبايد فراموش کرد دولت تهران در شرايط حاد داخلی و خارجی امکان منطقی انجام يک سری تصفيه حساب های درونی را خاصه در اين اشل ندارد.

البته بايد منتظر ماند و سپس تحليل مشخصی از شرايط و وقايع کنونی استخراج کرد هر چند اين ظن با توجه به تاکتيک های اجرا شده پيشين از سوی نهادهای شناخته شده امنيتی بعيد به نظر نمی رسد گرچه وزن غالبی را تا مدتی ديگر که زوايای پنهان آشکار شود نمی توان برای اين احتمال متصور بود.

احتمال دوم
باز هم معطوف به سوابقيست که از فعاليت های اين نهادها سراغ داريم. مشخصا اين احتمال می تواند قربانی شدن زودهنگام دو فرد ياد شده در کشاکش يک درگيری مسبوق به سابقه ميان نهادهای موازی اطلاعاتی در سپاه و وزارت اطلاعات باشد و البته اين احتمال هم در ارتباطی مستقيم با افشای اسناد مربوطه در ويکی ليکسخاهد بود و پيامد ظهور اختلاف شديد ميان اين دو نهاد در برخورد با موضوع و نقش زنده افراد ياد شده. با توجه به تکذيب سريع خبر انفجار سوم اين احتمال می تواند قوی باشد و تقليل کيفی ترورها که در مورد احتمال نخست بدان اشاره شد ناشی از عدم هارمونی ميان سرويس های اطلاعاتی جمهوری اسلامی مشخصا وزارت اطلاعات و اطلاعات سپاه باشد که درگير يک تضاد عملياتی شده باشند. آنچه مقوماين احتمال است تکذيب فوری انفجار سوم در شهرک شهيد محلاتی است.

و اما احتمال سوم
احتمالی که شخصا آنرا قوی تر می دانم. از اين نظر که دولت و نهادهای اطلاعاتی در تهران در شرايطی قرار ندارند که دست به چنين ريسک های امنيتی بزنند مضاف بر آنکه برنامه حذف عناصر کليدی برنامه هسته ای برنامه ای نبوده و نيست که سرويس های امنيتی نظير موساد منکر پيگيری آن شده بادشند و بارها آنرا اعلام کرده اند و البته در زمره اقدامات متعارف و منطقی مجموعه های امنيتی بحساب می آيد.
از اين رهگذر در تحليل نسبی اين رويداد، يک نزاع درجه آ ميان سرويس های اطلاعاتی غرب با تهران را می تواند متصور بود. نزاعی که آنهم خروجی تصويری بحرانی امنيتيست که ويکی ليکس و دور تازه انتشار اسناد برای تيم های اطلاعاتی امنيتی غرب پديد آورده و از اين جهت تصميم عملی حذف سوژه ها از دسترس سرويس های اطلاعاتی جمهوری اسلامی مقرون به واقع خواهد بود. در اين مورد هم سوابق کيفی در مقاطع و مناطق مختلف مقوم اين احتمال خواهد بود خاصه آنزمان که شمايل عملياتی سرويس های اسرائيلی را در لبنان وديگر نقاط منطقه بخاطر آوريم.

به هر روی آنچه ميتوان از جمع مبنايی سه احتمال ياد شده وارتباط احتمالی محسوس آن با انتشار اسناد تازه در ويکی ليکس برداشت کرد، با توجه به زمان اندک گذشته از وقوع اين رويداد و مبهم بودن شواهد و همچنين سير تدريجی انتشار اسناد در ويکی ليکس که ظرف روزهای آتی پرده از زوايای ديگری مشخصا معطوف به کيفيت مناسبات و فعاليت های اضلاع اطلاعاتی امنيتی بر خواهد داشت نه يک نتيجه تحليلی جامع و منسجم از جوانب گوناگون اين مسئله بل يک اشاره ساده درتاييد و تاکيد بر يک خروجی ذهنی جامعه ايرانی نسبت به اين مسئله است: ادعای فعاليت های هسته ای پاکيزه تهران بيشتر به يک دروغ بزرگ می ماند تا حقيقتی که جهان باور ندارد. همين.