رييس کميته محيط‌زيست شورای شهر تهران: آب‌پاشی آسمان تهران،‌اقدام عوام‌پسندانه برای حل صورت مساله است، ايلنا

برای هواپيماهای سم‌پاش نزديک به ۶۴ هزار سورت پرواز نياز است و اين ميزان آلايندگی همين سورت پردازها و مشخص نبودن اينکه اين نيم ميلی‌متر بارندگی مشکلی را از هوا تهران حل کند، خود مسئله است.

ايلنا: رئيس کميته محيط زيست شورای شهر تهران می‌گويد؛حل معضل پيچيده‌ای مانند مسئله آلودگی هوا، با برنامه‌ريزی، تدوين ساز و کارهای هماهنگ و کارآمد مديريتی و در واقع تامين اعتبارات، هماهنگی بين بخشی، نظارت و پايش مستتمر امکان‌پذير است و هيچ راه ديگری هم ندارد.
معصومه ابتکار رئيس کميته محيط زيست شورای شهر تهران در گفت‌و‌گوی با خبرنگار ايلنا در مورد راه‌حل‌های غلبه بر معضل آلودگی هوای تهران گفت:برای حل مشکل آلودگی هوا در تهران بايد برای منبع آلودگی برنامه‌ريزی شود، مشخص شود که آلاينده‌ها کدامند، منابعشان مشخص شود و براساس آن برنامه‌ريزی‌ها صورت بگيرد.

او با بيان اينکه غير از مهارمنبع توليد کننده آلودگی و کاهش توليد آلودگی، هيچ راه ديگری ندارد،افزود: مسائل مانند آبپاشی در هوای شهر هم خيلی مايه تاسف است زيرا مطرح شدن مسائلی از اين دست در واقع فقط يک ظاهرسازی است و هيچ اثری مثبتی که ندارد، حتی شايد آثار مخرب هم داشته باشد.
ابتکار تصريح کرد: حتی ايجاد يک ميلی‌متر بارندگی برای شهر تهران با اين نوع هواپيماهای سم‌پاش نزديک به ۶۴ هزار سورت پرواز نياز است و اين ميزان آلايندگی همين سورت پردازها و مشخص نبودن اينکه اين نيم ميلی‌متر بارندگی مشکلی را از هوا تهران حل کند، خود مسئله است.
او ادامه داد: پهنه ۷۰۰ ـ ۸۰۰ کيلومتر مربعی تهران شوخی نيست و مطرح کردن موضوعی مانند تصفيه هوا و مسئله پاشيدن آب بر روی تهران محاسبه نشده است. چون اصلا هيچ دستگاه تصفيه‌ای در دنيا وجود ندارد چه ۱۰۰ تای آن و چه۱۰۰۰ تای آن بتوانند چنين حجم هوايی را تصفيه کند. اندازه‌های شهر تهران، اندازه‌های يک ساختمان يا يک استاديوم نيست.
ابتکار با بيان اينکه راه‌حل اين موضوع همان است که ساير کشورهای دنيا نيز آن را تجربه کرده‌اند گفت: از سال ۷۹ مطالعات و برنامه مديريت آلودگی هوا تهران تدوين و به مدت ۵ سال اين برنامه اجرا شد.
او ادامه داد: نتايج خوبی مانند حذف سرب از هوای شهر تهران،تعيين استانداردهايی برای هوای تهران، ترويج اتوبوس‌های گازسوز، حمل و نقل عمومی، اقدامات مانند توسعه مراکز، معاينه فنی است دستاوردهای اجرای اين برنامه ۵ ساله است.
عضو شورای شهرتهران تصريح کرد:ما نمی‌خواهيم يک کار صوری انجام دهيم و معضلی را از گردن خود باز کنيم، ما می‌خواهيم واقعا مشکلی از مشکلات تهران حل می‌شود و راه‌حل درست دشوار است، و اين راه‌حل‌های کوتاه مدت، از سر باز کردن و پاک کردن صورت مسئله است.
او تصريح کرد: اين اقدامات دهن پر کن باعث می‌شود که شايد عوام بگويند چه راه‌های خوبی، پس چرا مسئولان قبلی متوجه اين امر نشدند هواپيماهايی روی شهر بفرستند و آب بپاشند.
ابتکاردر مورد عملکرد کميته اضطرار نيز گفت: اگر از طريق تعطيلی می‌توان بر مشکل آلودگی هوای تهران غلبه کرد، بهتر است کلاً تهران را تعطيل کنيم.
او ادامه داد:اين خوب است که شرايط از هشدار به اضطرار نرسد اما اين راه‌حل نيست بلکه وظيفه نهاد مسئول اين است که برنامه‌ای داشته باشند، تا مشکل به طور اساسی مرتفع شود.
رئيس کميته محيط زيست شورای شهر تصريح کرد: برای مثال ژاپن، طی يک برنامه ۱۰ سال توانست مشکل آلودگی هوای توکيو را که تعداد خودروهای آن از تهران هم بيشتر است،ولی با يک برنامه جدی، منسجم و سختع‌گيرانه، معضل آلودگی، ترافيک و حمل و نقل را راه حل کرده است.
او تصريح کرد:اينها مسائل لاينحلی نيست بلکه تنها با برنامه‌ريزی، يک اراده و مديريت قوی، مسائل قابل حل است.
ابتکار با انتقاد از بی‌برنامه‌گی در عملکرد نهاد‌های مسئول گفت: درست است وضعيت هوا از هشدار به اضطرار نرسيده اما از وضعيت هشدار هم خارج نشده است،
او ادامه داد:به ياد داشته باشيم،تداوم اين وضعيت هشدار به شدت نگران‌کننده است و به طور يقين سالمندان و خردسال و حتی افراد ميانسالی که در سطح شهر فعاليت می‌کنند، آسيب‌های جسمی و بهداشتی به دنبال دارد، بنابراين اصلا مشکلی مرتفع نشده و مشکل کمان وجود دارد و تنها از تشديد آن با تعطيلی جلوگيری کرده‌ايم.
به گزارش خبرنگار ايلنا، به نظر می‌رسد اقداماتی تخيلی مانند پاشيدن آب در هوای تهران به وسيله هواپيما و يا استفاده از تصفيه کننده برای هوای تهران نتواند، مشکلی از مشکلات هوای تهرانی حل کند که به گفته يوسف رشيدی مديرعامل شرکت کنترل کيفيت هوای تهران با مجموع امروز،۵۰روز غيراستاندارد را پشت سر گذاشت.
با اين تفاسير تعداد روزهای ناسالم امسال، ۳۳ روز از استاندار روزهای ناسالم يک سال فراتر رفته است.
بايد به ياد داشت که حل کردن معضلی مانند آلودگی هوای تهران با توجه به تجارب موفقی مانند توکيوی ژاپن جز با برنامه ريزی بلند مدت حداقل ۱۰ساله مقدور نيست.