زنان و قانون اساسی، بيانيه شيرين عبادی به مناسبت هشت مارس

هم وطنان گرامی

۳۲ سال قبل در ۸ مارس – روز جهانی زن – طبق اطلاعيه ای که از صدا و سيمای جمهوری اسلامی ايران قرائت شد، زنانی که کارمند دولت بودند از ابتدائی ترين حق خود يعنی آزادی در پوشش محروم شدند و از آن پس به تدريج هويت و شخصيت زن ايرانی دستخوش هجوم مردانی شد که حق مادری را پاس نمی داشتند. آنان که خود را حتی از مادران شان با ارزش تر می پنداشتند، بيشرمانه در قانون‌شان نوشتند که: «ديه زن نصف ديه مرد است».

سياست پيشگان حق ناشناس، مبارزات زنان را برای پيروزی انقلاب فراموش کرده و در قانون‌شان نوشتند: «شهادت دو زن معادل با شهادت يک مرد است». مردانی که دست پرورده فرهنگ پدر سالار بودند برای خوش گذرانی هم جنسان خود قانون نوشتند و چهار زن عقدی و ده‌ها زن صيغه‌ای را مجاز دانستند و حتی در چند مرکز دولتی علنا مردان را تشويق به ازدواج موقت کرده و علاوه بر لذت دنيوی، ثواب اخروی را نيز وعده می‌دادند.

خواهران گرامی

سالها صدای حق‌طلبی زنان را به انحاء مختلف خفه کرده‌اند . گاه به بهانه سوء استفاده ضد انقلاب، گاه به دستاويز جنگ با عراق، زمانی برای حفظ امنيت ملی و زمانی ديگر به علت مبارزه با استکبار جهانی و دردناک‌تر آن‌که نه تنها حاکمان سياسی، بلکه حتی بسياری از روشنفکران نيز در به فراموشی سپردن زنان، سهيم بوده اند – در سی و دو سال گذشته که برخی برای کسب قدرت سياسی و بعضی ديگر برای تثبيت ايدئولوژی خود می‌جنگيدند، فرياد حق‌طلبی زنان به گونه‌ای شايسته، شنيده نشد.

زنان شجاعی که از حق برابر دم زدند و ندای تساوی طلبی سر دادند، گرفتار باتوم و شلاق پاسداران رژيم شده و يا سر از زندان ها در آوردند، چند نفری هم به چوبه دار سپرده شدند - روزی که رهائی انسان و نه فقط مردان را جشن بگيريم، فرزندانمان تاريخ را به گونه ای ديگر خواهند نوشت.

آزاد زنان ايرانی

روز ۸ مارس امسال (۱۳۸۹) روز ويژه ای است، در اين روز علاوه بر حقوق برابر زنان، خواست‌های دموکراتيک مردم ايران نيز مورد مطالبه قرا ر می‌گيرد – مبادا که در گير و دار حوادث سياسی، خواسته بر حق و هميشگی خود را که «تساوی حقوق» است فراموش کنيم – در اين روز همگام و هم دوش با برادران هم‌وطن خود به خيابان‌ها آمده و از خواست همگانی حمايت می‌کنيم، زيرا که دسترسی به «حقوق برابر» جز در يک حکومت دموکراتيک امکان پذير نيست، اما نبايد اجازه داد که به بهانه بروز بحران سياسی و يا پرهيز از تفرقه باز هم خواسته‌هايمان را ناديده بگيرند و بديهی است که دسترسی به «حقوق برابر» متضمن اصلاح قوانين تبعيض آميز است و رسيدن به اين هدف، مستلزم اصلاح موادی از قانون اساسی است تا امکان چنين اصلاحاتی فراهم آيد و از اين رو بازنگری در قانون اساسی جمهوری اسلامی ايران، نه يک خواست سياسی بلکه مقدمه يک حرکت مدنی است.

زنان ايران نه تشنه قدرت سياسی اند و نه طالب زندگی بی بند و بار ، بيزار از تحقير و ستم، در جستجوی عدالت و برابری هستند.

با هم دلی و همراهی خود جنبش زنان ايران را برای رسيدن به " برابری" ياری کنيد .

شيرين عبادی
۱۱ اسفند ۱۳۸۹ برابر با ۲ مارس ۲۰۱۱