فراخوان مشترک نهادهای دموکراتيک و حقوق بشری ايرانيان برون‌مرزی برای بزرگداشت دومين سالگرد جنبش سبز

فراخوان مشترک نهادهای دموکراتيک و حقوق بشری ايرانيان برونمرزی
برای بزرگداشت دومين سالگرد جنبش سبز آزاديخواهی مردم ايران

در روزهای آخر خرداد ۱۳۸۸، جنبش سبز دموکراسی خواهی مردم ايران با شرکت ميليون‌ها ايرانی و با شعار «رای من کجاست» آغاز شد و با گسترش خواست‌ها به انتخابات آزاد، حقوق شهروندی، گشايش فضای سياسی و درخواست های اقتصادی اوج گرفت. مردم ايران پس از تقلب آشکار در انتخابات ۲۲ خرداد و کودتای انتخاباتی دولت عليه ملت، با رويکرد گسترده شان به خواست‌ها و برنامه هايی برای تامين آزادی‌های فردی و اجتماعی چون آزادی بيان، عقيده، اجتماعات، احزاب و نهادهای مدنی، برابری حقوق زن و مرد، تامين حقوق اقوام و اقليت‌های مذهبی، حذف سانسور، آزادی زندانيان سياسی، لغو مجازات اعدام و برای تامين عدالت اجتماعی به اعتراض و تظاهرات مسالمت آميز ميليونی دست زدند و برای پايان دادن به دولت کودتا و استبداد دينی ـ نظامی حاکم به مقاومت گسترده مدنی برخاستند.
جنبش گسترده دادخواهانه و سبز مردم ايران از سويی مرحله ای جديد از رشد و بلوغ فرهنگی، اجتماعی و سياسی ملت ما را به نمايش گذاشت، و از سويی ديگر الهام بخش مبارزان منطقه جهت پايان دادن به ديکتاتوری‌های طولانی در کشورهای‌شان بود.
در تداوم سرکوب مبارزه مردم از ابتدای روی کارآمدنش، جمهوری اسلامی ايران در دو سال گذشته با استفاده از تمام امکانات خود و با تکيه بر نيروی سياسی، تبليغاتی، مالی و نظامی به سرکوب خشن و همه جانبه جنبش مسالمت آميز مردم آگاه ايران برخاست. مردم ايران در طول اين دو سال با شکيبايی و پرهيز از خشونت در برابر خشونت و جنايت‌های رژيم، لحظه ای از اعتراض دست برنداشتند. حرکت های عظيم مردمی که با شعار «رای من کو» آغاز شد، گرچه به دنبال سرکوب شديد و کشته شدن جوانان و مردم از خيابان‌ها عقب نشست، ولی در خانه ها و کارخانه ها تداوم يافت و در هر فرصتی خود را دوباره نشان داد. مردم ايران و به ويژه جوانان بيدار ميهن در پی فرصت های مناسب هستند و به تدارک برآمدی دوباره می انديشند. آنان در غائله جنگ درونی جناح های حکومت، فريب ديکتاتور بزرگ را نخواهند خورد و حتی در صورت حذف احمدی نژاد و يارانش از پيگيری خواست‌های برحقشان دست نخواهند کشيد.
در خيابان‌ها و در زندان‌های رژيم، هزاران تن از فرزندان مبارز و فداکار ميهن با ذره ذره های جسم و جان خويش به مقاومت و پايداری برخاسته اند. آنان ياد و خاطره نداها، سهراب‌ها، فرزادها، شيرين‌ها و ترانه ها، اين ققنوس‌های جنبش دموکراسی خواهی ملت ايران را با ترنم و با قامت بلند آزاديحواهی در جان و روان مردممان جاری می‌کنند. پيکار آنان هر رور بيشتر از روز پيش، سياهی و تباهی سرکوبگران ملت را به چشم جهانيان پديدار می‌کند.
رژيم جمهوری اسلامی ايران با بر باد دادن ثروت‌های کشور و غارت آن به دست کارگزارانش و با اتخاذ سياست‌های خائنانه و نابخردانه، و مديريت ناکارشناسانه موجبات ورشکستگی عمومی اقتصاد ايران را فراهم آورده است. بر باد رفتن ۴۴۲ ميليارد دلار درآمد نفتی کشور (تنها در ۶ ساله اخير)، ورشکستگی سيستم بانکی، افزايش ۲ برابر حجم نقدينگی (پول)، افزايش معوقات بانکی به رقم پنجاه هزار ميليارد تومان، افزايش بيش از پيش تورم، ورشکستگی بنگاهها، گسترش بيش از پيش بيکاری، سقوط توليد، افزايش بی رويه و سرسام آور واردات به ميزان ۸۰% درآمد ارزی، اختصاص و سپردن هشت هزار ميليارد تومان به ۸۴ شخصيت حقيقی و حقوقی، چنگ اندازی سپاه و نظاميان در اصلی‌ترين مراکز اقتصادی (از جمله مخابرات) نتيجه مستقيم سياست‌های اقتصادی ضدمردمی اين نظام است.

حاصل اين روند، افزايش جنگ قدرت ميان بالايی‌ها برای قبضه امکانات از يکسو و افزايش شکاف دولت ـ ملت و گسترش جنبش‌های اعتراضی مدنی ـ اقتصادی ـ اجتماعی از سوی ديگر است. امری که رژيم نظامی- ولايی جمهوری اسلامی را هرچه بيشتر به سقوط نزديک می‌کند.
اکنون ايرانيان برای بزرگداشت جنبش شکوهمند ملی و سبز ميليونی تهران بزرگ و شهرستانها در خرداد ۱۳۸۸، به پيشواز روزهای پايانی خرداد می‌روند. دولت نفتی ـ نظامی کودتا که با حمايت ديکتاتور بزرگ و با فرمان آتش گشودن به روی مردم به کار گمارده شده بود، در نتيجه مبارزه و نفرت عمومی ملت و بحران های درونی در انزوا قرار گرفته و همچون ديو برفی آب می‌شود. دستگاه ولی فقيه پس از اين جدال درونی و در نتيحه افزايش تحريم گسترده بين المللی و سقوط ديکتاتورهای منطقه، تهديدها و تنگناها را هرچه بيشتر تجربه خواهد کرد.
در سال ۱۳۹۰، جنبش آزاديخواهی مردم ايران می‌تواند از فرصت‌های بزرگی بهره مند شود. با ترميم شبکه های اجتماعی و اعمال اراده از راه مسالمت آميز و پافشاری بر خواست‌های آزاديخواهانه و دموکراتيک، به ويژه آزادی فوری زندانيان سياسی و پايان دادن به حبس خانگی چهره های شناخته شده جنبش سبز آقايان موسوی و کروبی، و خانم ها رهنورد و کروبی، جمهوری اسلامی را به عقب نشينی وادار نمايد.
همراه با مردم ايران، ما خواهان گذار از حکومتِ دينی و قوانين قرون وسطايی موجود به نظامی دموکراتيک بر مبنای جدايی دين از حکومت هستيم. نظامی که در آن يکپارچگی ايران و شناسايی حقوق کامل و همه جانبه سياسی ـ فرهنگی ـ اجتماعی ـ اقتصادی شهروندان در چهارچوب يک قانون اساسی مبتنی بر مفاد اعلاميه جهانی حقوق بشر و ديگر ميثاق‌های بين المللی تضمين شود.
ما، نهادهای دموکراتيک ايرانيان برون مرزی، از همه ايرانيان آزاده در گوشه و کنار جهان می‌خواهيم تا در روزهای پايانی خرداد برای گرامی‌داشت سالگرد جنبش سبز دموکراسی خواهی مردم ايران و برای رساندن صدای حق طلبانه ميليون‌ها ايرانی به جهانيان، هرگونه که می‌توانند اقدام کنند و به نوبه خود با برپايی گردهمايی، تظاهرات، کنفرانس، نمايشگاه عکس و ... تلاش خواهيم کرد از ۲۲ تا ۳۰ خرداد در اين حرکت بزرگ ملی شرکت کنيم.

اگر به عنوان يک نهاد می‌خواهيد با سازماندهی حرکتی در شهرتان به صورت مستقل، و يا در همکاری با نهادهايی از شهر شما که در حرکت سراسری بزرگداشت جنبش شرکت دارند، به ليست برگزارکنندگان اين حرکت بپيونديد، و يا می‌خواهيد از اين حرکت پشتيبانی کنيد، با ايميل زير تماس بگيريد :
[email protected]

برگزار کنندگان:
۱- اتحاد برای ايران / بلژيک
شنبه ۱۸ ژوئن ۲۰۱۱ (۲۸ خرداد ۱۳۹۰) از ساعت ۱۸
تظاهرات در برابر سفارت ايران در بروکسل
۲- اتحاد برای پيشبرد سکولار دموکراسی در ايران / آمريکای شمالی
۳- انجمن زنان ايرانی / مونترآل
۴- انجمن سکو لار دموکراسی / اورنج کانتی
۵- انجمن سکولار دمکراسی / شيکاگو
۶- انجمن سکولار دمکراسی / لس آنجلس
۷- بنياد اسماعيل خويی / آتلانتا
۸- پشتيبانان دموکراسی و آزادی برای ايران- آتلانتا
شنبه ۱۸ ژوئن ۲۰۱۱ (۲۸ خرداد ۱۳۹۰) از ساعت ۱۶:۳۰
۵۹۲۰ جاده رازول، شماره ۱۱۱ آ
۹- جامعه حقوق بشر برای ايران- جنوب کاليفرنيا
۱۰- جبهه‌ متحده دانشجويی / تورونتو
۱۱- جمعيت پشتيبانان دمکراسی و حقوق بشر در ايران / اسن
۱۲- جمعيت پشتيبانی از مبارزات مردم ايران / استکهلم
۱۳- جنبش سبز لندن / لندن
۱۴- حاميان مادران پارک لاله / اسلو
۱۵- حاميان مادران پارک لاله / دورتموند
۱۶- حاميان مادران پارک لاله / ژنو
۱۷- حاميان مادران پارک لاله / لس آنجلس- ولی
۱۸- حاميان مادران پارک لاله / لندن
۱۹- دانشجويان سبز / برمن
۲۰- شبکه همبستگی ملی ايرانيان / فرزنو
۲۱- کانون دفاع ازحقوق بشر در ايران - دورتموند
۲۲- کميته مستقل ضد سرکوب شهروندان ايرانی / پاريس
چهارشنبه ۱۵ ژوئن ۲۰۱۱ (۲۵ خرداد ۱۳۹۰) از ساعت ۱۹ تا ۲۰
دوچرخه سواری سبز اعتراض از ميدان باستيل به ميدان سن ميشل،
تظاهرات در ميدان سن ميشل از ساعت ۲۰ تا ۲۱
شنبه ۱۸ ژوئن ۲۰۱۱ (۲۸ خرداد ۱۳۹۰) از ساعت ۱۹ تا ۲۱
تظاهرات ميدان حقوق بشر (تروکادرو) – مترو تروکادرو
۲۳- کميته همبستگی با مبارزات مردم ايران / شيکاگو
۲۴- گروه ۲۲ خرداد / ‌هامبورگ
۲۵- گروه مدافعان حقوق بشر برای ايران / فلوريدا
۲۶- مادران ايرانی‌ / هامبورگ
۲۷- مرکز بين‌المللی حقوق بشر / تورونتو
۲۸- مونيخ هميار ايران / مونيخ
شنبه ۱۸ ژوئن ۲۰۱۱ (۲۸ خرداد ۱۳۹۰) از ساعت ۱۹ تا ۲۱
گردهمايی ميدان کارل (اشتاخوس)
۲۹- همايش ايرانيان / هامبورگ

کلن
۳۰- انجمن پويا برای حمايت از جامعه مدنی ايران و مشارکت مردمی
۳۱- جمعيت پشتيبانی از مبارزات دمکراتيک مردم ايران
۳۲- خانه همبستگی مهر
۳۳- دانشجويان و جوانان موج سبز
۳۴- کميته جمعی از ايرانيان نورد راين وستفالن
۳۵- حاميان مادران پارک لاله

وين
۳۶- حاميان مادران پارک لاله در وين – اتريش
۳۷- جمعيت دفاع از حقوق مردم ايران در اتريش‬‎
۳۸- نسل آزاديخواه ايران‎
۳۹- نهاد دفاع از دمکراسی و آزادی در ايران - ندای ايران

پشتيبانان
۴۰- انتشارات خاوران / پاريس
۴۱- انجمن بيان / بلژيک
۴۲- انجمن تئاتر ايران و آلمان / کلن ـ آلمان
۴۳- انجمن سکولاردمکراسی/ واشنگتن
۴۴- انجمن همبستگی / دالاس
۴۵- ايرانيان صلح طلب / دالاس
۴۶- جامعه ی دفاع از حقوق بشر و دموکراسی در ايران / سوئد
۴۷- جمعيت دفاع از زندانيان سياسی ايران
۴۸- راديو همصدا / اتاوا
۴۹- سايت ايران ما
۵۰- شبکه فرهنگی ايرانيان اروپا / سوئد
۵۱- فدراسيون اروپرس
۵۲- کانون پژوهش فرهنگ ايران / گوتنبرگ
۵۳- کانون دموکراتيک ايرانيان / دالاس
۵۴- کانون گفتگو و بحث آزاد ايرانيان / نيويورک
۵۵- کميته آمريکاييان- ايرانيان پيشرو / آمريکا
۵۶- کميته ايران / بوستون
۵۷- ندای برای ايران آزاد /جهانی
۵۸- همبستگی جهانی برای جامعه سکولار