اشباح اينترنت، هوشنگ اسدی

متن سخنرانی دوم در اجلاس جهانی مطبوعات- ۲۰ تا ۲۲ ژوئن در بن

معمول اين است که ما در باره دولت ها و اعمال سانسور آنها بر رسانه های و بويژه اينترنت حرف بزنيم. البته کاری لازم است. بی شک دولتهای توتالتير دشمن اصلی ازادی اندو اکنون هم بيشترين نيروی خود را بروی اينترنت متمرکز کرده اند.

من ضروری می بينم ، کمی از اين موضع فاصله بگيرم ودر مورد پديده ای که اشباح اينترنت می نامم، سخن بگويم؛ زيرا آن را در فضای مجازی مورد استفاده ايرانيان پديده ای رو به رشد می بينم که روز بروز فربه ترو خطرناکتر می شود.

اشباح اينترنت ، همانطور که از نامشان پيداست ، در تاريکی های فضای مجازی زندگی می کنندو به شکلهای گوناگون ظاهر می شوند، اما هميشه نقاب بر چهره دارند.

حضور امنيتی يکی از اين شکل هاست والبته در اين زمينه دولت جمهوری اسلامی پيشقدم است. امری که دو را از انتظار نيست. مامورين امنيتی معمولا جامه زنان زيبا به تن دارند و به اين شيوه وارد فضای مجازی شوند و انواع و اقسام تر فندها را بکار می برند. هدف انهاکسب اطلاع، نفوذ در شبکه های اجتماعی و تفرقه افکنی است.

باعث تاسف و بشدت غم انگيز است که بخشی از فعالين اجتماعی ضد حکومت هم از اين شيوه استفاده می کنند .

تاسف انگيزتر از اين افراد، شبکه ها و گروههای اينترنتی هستند که برای حذف، سرکوب انديشه های مخالف و ترور شخصيت ، لباس اشباح اينترنتی را به تن می کنند.

ارسال ای ميل های تهديد آميز و سازمان يافته رايج ترين و قديمی ترين شيوه عمل اشباح ايننرنت است. فضای مجازی که مطلقا آزاد می نمايد، بهترين مکان برای حمله ملخ وار به انديشه يافردی است که نقشه براندازی او معمولا توسط افراد معينی طراحی می شود.

استفاده از سايت های گوناگون که منشاء آنها معلوم نيست ، روش ديگر است. معمولا زنجيره ای از سايت ها بااسامی متفاوت شکل می گيرندو چه بسا گرداننده آنها يک يا دونفر باشند. اين سايت ها در آن واحد انديشه ای، گروهی ياشخصی را مورد حمله قرار می دهند. وسپس بعنوان يک جريان نيرو مند برای از ميان بردن آنچه موردنظرشان است، به روشهای ديگر دست می زنند.

يکی از اين روشها، ارسال مطالب فوق برای سايت های شناخته شده و معتبر است. خوشبختانه امکان دست يابی اشباح اينترنت به اين سايتها مدام کمتر می شود. اما هنوز کم نيستند سايت های شناخته شده ای که زشت ترين مطالب راعليه ديگران منتشر می وآن رازير پوشش ازادی بيان توجيه می کنند.

به تجربه شخصی من گردانندگان اين قبيل سايت ها اغلب نه روز نامه نگاران حرفه ای ، بلکه سياسيونی هستند که به استفاده از فضای مجازی روی آورده اند.

متاسفانه بايد گفت بر خلاف سايتها ، فضاهای مجازی عمومی مانند فيس بوک و بالاترين هر روز بيشتر از پيشتر به تسخير اشباح اينترنت در می آيند.

اين فضاها ابتدا توسط جوانان ايرانی برای همبستگی و مبارزه با سانسورو خفقان مورداستفاده قرار گرفتند و سپس در منطقه گسترش يافتند ، و اکنون روز بروز بيشتر از پيشتر از هدف و وظيفه اصلی خود دور می شوند.

البته بخش کوچکی از فيس بوک و بالاترين هنوز در اختيار گفتمان سالم و تبادل آراء سازنده است.

اما گروههای کوچک سازمان يافته که اغلب به جريانات سياسی افراطی مربوطند، قارچ وار در حال گسترشند. انديشه ها و افراد بطور مداوم سرکوب می شوند. کمترين نگاه مخالفی تحمل نمی گردد. ترور شخصيت و اتهامات سياسی وامنيتی جای گفت و گوی آزاد را می گيرد و بدترين نوع استبداد توسط مدرنترين وسيله آزادی بيان اعمال می گردد.

اخيرا فضای مجازی شاهد دو نمونه قابل طرح در اين زمينه بود. مدير يکی از فضاهای عمومی، کامنتهای شامل توهين و دشنام به مقدسين مذهب شيعه را حذف کرد. بلافاصله مورد حمله شديد قرار گرفت . به او عنوان مامور جمهوری اسلامی داده شد وسپس انواع توهين های شخصی به آن اضافه گرديد.

تازه ترين نمونه اش به يک فعال سياسی جوان برمی گردد .او نظری مخالف ديگران را در يک اجلاس بزبان آورد. در فاصله اندکی فضای مجازی به توپخانه ای تبديل شد که بدترين اتهامات و تحقيرها را بجانب او روانه ساخت.

به گمان من اشباح اينتنرت چيزی جز بازتوليد استبداد ايرانی در فضای مجازی نيست و اکنون وقت آن رسيده تا در اين باره بينديشيم.