وزير بهداشت و "مشکوک بودن رها کردن بيماران در بيابان" در گفت‌وگو با اعتماد: هنوز مشخص نيست، خبرنگار در بيابان چه می کرده است؟ شفاف

شفاف: مرضيه وحيد دستجردی اولين وزير زن بعد از انقلاب است که در ۲۳ ماهی که دراين سمت مشغول بوده است، وزارت بهداشت با حاشيه های زيادی دست و پنجه نرم کرده است.از رها شدن بيماران در بيابان گرفته تا وضعيت خراب اورژانسهای کشور و واردات بی رويه دارو.وزير بهداشت در توضيح مشکلات به وجود آمده، گفتگويی با روزنامه اعتماد انجام داده است.

به گزارش شفاف، گزيده‌ای از سخنان او در گفت‌و‌گو با روزنامه اعتماد به شرح زير است:

*انتقاد خوب است اما نه به بهانه خدشه دار شدن اعتماد مردم به نظام سلامت که بزرگ‌ترين سرمايه وزارت بهداشت است و نبايد خدشه دار شود.

*ما برای خودمان در نظام سلامت تعريف‌هايی داريم که شايد غلط باشد اما بر اساس آن تعاريف عمل می‌کنيم و هرگاه به اين نتيجه برسيم که عملکردمان اشتباه بوده، اصلاح می‌کنيم.

*در مورد آن دو بيمار‌‌ رها شده هم ما خبر را در يک سايت ديديم و سريع بررسی کرديم. يکی از بيمار‌ها در بيمارستان امام خمينی بستری بود که رياست بيمارستان اعلام کرد اقدامات درمانی و نسخه نويسی اين بيمار به صورت رايگان انجام شده و مبلغ ناچيزی از بيمار دريافت کرده‌اند و زمانی که مطمئن شده‌اند کار درمانی بيمار به پايان رسيده است او را با آژانس به منزل فرستاده‌اند و اين شبهه برای ما ايجاد شد که چرا بيمارستان امام که هميشه اين گونه بيماران را پذيرش می‌کند، بيماری را که نشانی منزل هم دارد بايد کنار بيابان‌‌ رها کندکه به صورت اتفاقی هم خبرنگاری آنجا باشد و عکس بگيرد و به سايت‌ها بدهد. از بيمار دوم هم خبری نداشتيم و نمی‌دانستيم کجا بستری است. زيرا هيچ اثری از بستری بودن او در بيمارستان امام و محل سکونت او نبود. اين بيمار را به بهزيستی شهر ری منتقل کرده بودند که قادر به پاسخگويی نبود و بعد‌ها هم نتوانست پاسخ دهد که از کجا آمده است. با اين حال علت و چرايی اين اتفاق هنوز برای ما بسيار مبهم و تاريک است.

*در مورد آن طلبه عزيز هم من قبلايک هيات ۵ نفره را با حکم بازديد از اورژانس‌ها ی بيمارستان‌ها ابلاغ کرده بودم که تعيين تکليف بيمار از زمان پذيرش، نحوه رسيدگی به بيمار توسط پزشک متخصص مقيم در اورژانس و انتقال به بخش‌ها آمده بود و اگر درباره آن طلبه عزيز اين دستورالعمل اجرای می‌شد چنين اتفاقی برای نمی‌افتاد و من در مصاحبه‌ای که خواهم داشت اتفاقات اخير و تخلفات را بازگويی می‌کنم.

*شما به جريان سازی سياسی اشاره کرده‌ايد که من وارد اين فضا نمی‌شوم و اميدوارم چنين نباشد.

*وقتی دارو در داخل توليد می‌شود حتما ارزش افزوده ايجاد می‌کند و مردم هم از دارويی استفاده می‌کنند که کيفيت آن توسط ما نظارت و تاييد شد است و مهم‌ترين اتفاق توليد داروی ارزان است که می‌تواند کاهش هزينه از جيب مردم را منجر شود. اما اگر قرار باشد توليد داروی داخلی انحصاری باشد، قيمت همين داروبه طور کاذب افزايش پيدا می‌کندوبه دليل نبود رقابت، شايد کيفيت هم افت کند و ديد مردم هم نسبت به داروی توليد داخل ضعيف شود.

*وقتی بيمه‌ها نتوانند پاسخگو باشند، مردم هم به ناچار به بخش خصوصی روی می‌آورند و آن زمان گرفتاريهای ديگر هم از بابت پرداخت از جيبشان ايجاد می‌شود.