شنبه 2 مهر 1390   صفحه اول | درباره ما | گویا


گفت‌وگو نباشد، یا خشونت جای آن می‌آید یا فریبکاری، مصطفی ملکیان

مصطفی ملکیان
ما فقط با گفت‌وگو می‌توانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مساله‌ای از سه راه رفع می‌شود، یکی گفت‌وگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفت‌وگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را می‌گیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]


بخوانید!
پرخواننده ترین ها

خانه سینما: بازداشت مستندسازان ناشی از یک سوتفاهم بزرگ!

به گزارش روابط عمومی خانه سینما جامعه اصناف سینمای ایران طی بیانیه ای از اعضای خود تقاضای شکیبایی و خویشتنداری و از دستگاه های امنیتی کشور رعایت حقوق بازداشت شد گان و بی طرفی کامل در تحقیقات و از قوه قضاییه انتظار رسیدگی عاجل و صدور احکام قانونی و عادلانه را خواستارشد.

متن بیانیه بدین شرح است: از بازداشت تنی چند از همکاران مستندسازمان نزدیک به یک هفته سپری شده است. متاسفانه این بازداشت ها ناشی از سوء تفاهم بزرگی است که بر سر فروش و پخش فیلم های مستند ساخته این همکاران به شبکه تلویزیونی بی بی سی پیش آمده است.

قبل از هرچیز باید از اصل قانونی بودن جرم و مجازات یاد و پرسش کرد.آیا به راستی قانونی مبنی بر ممنوعیت فروش آثار سینمایی به شبکه های تلویزیونی خارجی وجود دارد؟اگر چنین است چرا و چگونه سازمان های پخش و فروش دولتی در بازارهای فروش جهانی و در مناسبات دو جانبه اقدام به فروش اثار و همکاری با همین شبکه ها می کنند؟ آیا فروش فیلم درنص قانون برای دولت مجاز و برای بخش خصوصی ممنوع اعلام شده است؟



تبليغات خبرنامه گويا

[email protected] 


عروج سینمای ایران در صحنه بین المللی مدیون تدبیر بنیانگذار جمهوری اسلامی حضرت امام خمینی قدس سره شریف است. سینمای ایران فرزند همین انقلاب اسلامی است و مستند های اجتماعی جزیی تفکیک ناپذیر از همین سینما به شمار می رود. سوگمندانه سال هاست مستند سازان ایرانی به ویژه آنهایی که در حوزه مستند اجتماعی فعالیت می کنند با انواع بی مهری ها و تنگنا ها روبرویند.آنها غالبا ناچار ند بدون دریافت کمک های دولتی هزینه تولید و ساخت فیلم های خود را شخصا تامین کنند. این آثار معمولا از امکان نمایش برخور دار نمی شوند و هیچ سازمان دولتی برای خرید آنها پیشقدم نمی شود. پخش و فروش این فیلم ها در شبکه نمایش خانگی نیز عملا ممکن نیست. به این ترتیب باید پرسید سینماگری که هیچ امکانی برای پخش و نمایش و فروش آثار ساخته شده اش وجود ندارد چگونه باید گذران زندگی و معیشت کند؟

در همه جهان دولت ها برای صادرات فیلم و فروش اثار هنری به دیگر کشور ها انواع و اقسام مشوق ها و کمک ها را در اختیار هنرمندان قرار می دهند. هنرمندان و سینماگران ایرانی از دولت محترم انتظار کمک ندارند اما دست کم توقع دارند که فروش فیلم به شبکه های تلویزیونی کشور های خارجی با اتهام های سنگین امنیتی روبرو نشود. آنهم اتهاماتی که پیش از اثبات در دادگاه های صالح از تربیون های رسمی کشور اعلان و پخش شود و سوگمندانه وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز به جای حمایت از هنرمندان همانند اتهامات اثبات نشده را تکرار می کند.

هنرمندان بیش و پیش از هر چیز به اعتماد مسئولان نیاز دارند. ما همکارانمان و اصناف سینمایی را که بی صبرانه خواهان روشن شدن وضعیت هنرمندان همکاربازداشت شده شان هستند به شکیبایی و خویشتنداری فرا می خوانیم و اطمینان داریم که دستگاه های امنیتی کشور با رعایت حقوق بازداشت شدگان و بی طرفی کامل به تحقیقات در باره اتهامات وارده خواهند پرداخت و مسئولان محترم قوه قضاییه نیز در محاکم صالحه احکام قانونی و عادلانه صادر خواهند کرد،تا حیثیت بین المللی نظام جمهوری اسلامی ایران بابت این سوء تفاهمات و بی تدبیری ها متحمل هزینه های گزاف تازه نشود.


ارسال به بالاترین | ارسال به فیس بوک | نسخه قابل چاپ | بازگشت به بالای صفحه | بازگشت به صفحه اول 



















Copyright: gooya.com 2016