وزارت ارشاد: فقط یک شبکه ماهواره ای، غیر معاند است، خبرآنلاین

مدیر کل تبلیغات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در گفتگو با خبرآنلاین تایید می کند که قانون ماهواره، در موضوع تبلیغات، نقص دارد. چون مشخص نیست چه مجازاتی در انتظار خاطیان است.

امیدسلیمی بنی: مدیر کل تبلیغات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در گفتگو با خبرآنلاین تایید می کند که قانون ماهواره، در موضوع تبلیغات، نقص دارد. این نقص از آن جهت است که ممنوعیت دادن آگهی به ماهواره ها معلوم شده، ولی مشخص نیست اگر چنین کاری انجام شد، چه مجازاتی به دنبال دارد.

پیش از این، خبرآنلاین در گزارشی موضوع تبلیغات در ماهواره های مجاز و غیر مجاز را مطرح کرده بود. اکنون علیرضا کریمی، مدیرکل تبلیغات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تایید می کند بسیاری از کسبه خرده پا در تهران و شهرستانها، به ماهواره ها تبلیغات می دهند، در حالی که این کار، غیر قانونی است: "وزارت ارشاد نیز به آنها تذکر و اخطار داده این کار را ادامه ندهند، هر چند در صورت تکرار این تخلف، قانون، درباره مجازات آنها، ساکت است."

گفتگوی خبرآنلاین با مدیرکل تبلیغات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را بخوانید؛

قانون مبارزه با ماهواره درباره تبلیغات در ماهواره ها، چه نظری دارد؟

وقتی که قانون می گوید استفاده از تجهیزات ماهواره ای منع دارد و قانونگذار ممنوع کرده، یعنی اصلا نمی شود از شبکه های ماهواره ای استفاده کرد.این منع استفاده، در قانون صراحتا آمده: "ورود، توزیع و استفاده از تجهیزات دریافت ماهواره ممنوع است." ما نیز همه شبکه های ماهواره ای را معاند می دانیم، مگر این 2، 3 موردی که وزارت ارشاد آزمایشی مجوز داده است و باید منتظر ماند تا جواب بگیرد.ازاین شبکه ها نیز یک مورد لغو مجوز شده، یکی آزمایشی کار می کند و دیگری اصلا راه اندازی نشده است. این شبکه ها نیز برای پخش برنامه و برنامه سازی است، نه برای پخش تبلیغات. سئوال من نیز این است که کالای داخل ایران برای مخاطبان خارج از ایران چرا تبلیغ می شود؟ آیا کسی که در کالیفرنیا و استرالیا زندگی می کند از فلان مرغ فروشی و گل فروشی در خیابانی در تهران، خرید می کند؟ کارخانه های بزرگی نیز که به این شبکه ها تبلیغات می دهند، باید به ما بگویند وقتی درآمدشان را از داخل کشور کسب می کنند، چرا پولشان را به شبکه های ماهواره ای می دهند که به مقدسات کشور توهین می کند؟

ولی در قانون مبارزه با ماهواره، درباره تبلیغات در ماهواره که منعی بیان نشده؟

وقتی قانون می گوید ورود، توزیع و استفاده از تجهیزات دریافت ماهواره ممنوع است، یعنی ممنوع است.

به جز ممنوعیت قانونی، آیا تبلیغات در ماهواره ها، جرم نیز تلقی می شود؟

جرم هم هست، مجازاتش را هم مشخص کرده. نوشته وارد کننده، تولید کننده، توزیع کننده، استفاده کننده چه مجازاتهای حبس و جریمه ای دارند و دقیقا صراحت دارد.

می دانیم که جرم، فعل یا ترک فعلی است که در قانون به آن اشاره شده و برایش مجازات تعیین شده باشد، چطور می گویید تبلیغات در ماهواره جرم است؟

تبصره ماده 10 این قانون می گوید نشر آگهیهای تبلیغات از طرق مختلف مانند مطبوعات، صدا و سیما و تبلیغات شهری برای کالاهایی که متضمن استفاده از برنامه های ماهواره ای می شود، ممنوع است. یعنی می گوید آقای تولید کننده، اگر شما می خواهید فلان کالا را در شبکه های ماهواره ای تبلیغ کنید و اینجا نیز می خواهید در روزنامه ها، صدا و سیما و تبلیغات شهری، آن را تبلیغ کنید، ممنوعیت دارید.

خب این موضوع، جرمی که مجازات به دنبال دارد، حساب نمی شود؟

قانونگذار دارد به این صراحت عنوان می کند که ممنوعیت دارد. یعنی شما اگر از شبکه های ماهواره ای این تبلیغات را می بینید، در جامعه نباید همان تبلیغات مشاهده شود. ما نیز به تولید کننده ها همین را گفتیم، یا تبلیغات را از ایران ببر بیرون و در شبکه های ماهواره ای تبلیغ کن و یا اگر می خواهی در داخل کشور تبلیغات کنی، نباید به شبکه های ماهواره ای هم تبلیغات را بدهی.

علیرضا کریمی

قبول دارید قانون درباره تبلیغات در شبکه های ماهواره ای به طور واضح عنوان جرم نداده؟

قانونگذاردر این قانون نوع مجازات را ندیده و نگفته چه مجازاتی برای این اشخاص باید باشد. به قولی خیلی محکم نیامده بگوید اگر وزارت بازرگانی این تبلیغات را دید، با این تخلفات چگونه برخورد کند.

پس چرا وزارت ارشاد برخورد می کند؟

ماده 10، به وزارت ارشاد و سازمانهای ذیربط تکلیف کرده با استفاده از اهرمهای مختلف علیه برنامه های مخرب ماهواره ای اقدام لازم را انجام دهد. این اقدام، ممکن است همه چیز باشد، اعم از سخت افزاری و نرم افزاری. دست ارشاد و سازمانهای ذیربط برای این کار باز است.

آیا باز بودن دست وزارت ارشاد به این مفهوم است که خودش، مجازات برای آگهی دهنده ها تعیین کند؟

مجازات تعیین نشده، ولی ممنوعیت تعیین شده. اینجا خلاء قانونی داریم. وقتی قانونگذار می گوید وزارت ارشاد و سایر نهادهای ذیربط می توانند برخورد کنند، خب باید بروند آئین نامه آن را درست کنند و راهکاری پیدا کنند که در صورت تخلف، چگونه برخورد شود. دو سال پیش مذاکراتی که با قوه قضائیه داشتیم، آقای شاهرودی، رئیس قوه، راهکارهایی را برای این قضیه، اعلام کردند، ولی تبدیل به راهکار قانونی نشد. بخشنامه شد.

این بخشنامه در ارشاد موجود است؟

این را باید از دستگاه قضایی دریافت کرد. بخشنامه ای نبود که تبدیل به قانون شود. این نیاز به قانون و کار و بررسی دارد. وقتی می گویند این کار را انجام ندهید، یعنی ممنوع است. اولین برخورد برای افراد این است که مانع از انجام کارهای منع شده بشویم. راهکار دیگر این است که اگر کسی ممنوعیت را در نظر نگرفت، جریمه برای او در نظر گرفته شود. ما از راهکار اول استفاده می کنیم، یعنی به افراد می گوییم کاری که ممنوع است را انجام نده.

آگهی دهنده ها به ماهواره می گویند منطق اقتصادی حکم می کند آگهی هایشان را به ماهواره بدهند. در این باره چه می فرمایید؟

ما می گوییم منطق وجود دارد. یعنی سود صاحب آگهی وجود دارد، ولی سود جمهوری اسلامی نیست. حالا کسی که در فضای این کشور زندگی می کند، باید از قانون تبعیت کند. در همه جای دنیا این موضوع وجود دارد. اگر کسی در کشوری زندگی می کند باید قانون را رعایت کند، وزیر و وکیل و صاحب صنعت هم نمی شناسد.

در صورتی که کسی این کار را کرد چه مجازاتی برایش در نظر گرفته شده؟

این نقص قانون است که نیامده بگوید اگر تخلف شد، چگونه با او برخورد شود.

روش شما برای برخود با این افراد چگونه است؟

ما برای رفع این مشکل، اولا به همه شرکتها و صاحبان آگهی و کسبه خرده پا که آگهی داده اند، اخطاریه فرستادیم. بعضا مایه خجالت است کسبه خرده پایی به شبکه های ماهواره ای آگهی می دهند که نمی شود اسمشان را خواند. به آنها و شرکتهایی که می گویند میلیاردی فروش و درآمد داریم، تذکر دادیم. اکنون می خواهم یک سئوال معرفتی بپرسم: چطور کالای خارجی را از خارج کشور وارد می کنید، می فروشید به مردم، سودتان را برمی دارید و پول اصلی را به شرکت مادر می دهید و شرکت مادر نیز کار به این مسایل ندارد و در شبکه هایی که معاند با فرهنگ و نظام و دین و آیین مردم است و به مقدسات ما توهین می کند، تبلیغات می دهید؟ حالا من حق دارم بپرسم چرا پول را از دست من می گیرید و به شبکه هایی می دهید که مقدسات من را زیر سئوال می برد؟

در عالم لوطی گری بگوییم، شما زیر چتر این مقدسات زندگی می کنید و بهره می گیرید. تویی که می گویی من این کارها را می کنم، تو به قدری ضعیفی که خرده های کاپیتولاسیون که هیچ، درسته های کاپیتولاسیون در وجودت هنوز باقی مانده. نتوانسته اید باور کنید خودتان را، مردم را. مرغ همسایه هنوز برایتان غاز است. متاسفانه خیلی از ما اینطور هستیم. هر وقت یک انسان موبور و چشم آبی می بینیم، فکر می کنیم نژاد برتر است.

منطق اقتصادی حکم می کند آگهی را ارزانتر در جایی داد که بیشتر دیده شود، شما محدودیتها را اعمال می کنید ولی درباره منطق اقتصادی آگهی دادن در ماهواره، چه می شود گفت؟

من هم اقتصادی نگاه می کنم. این زهری که آنها می پاشند را اگر بخواهم درمان کنم، باید چقدر هزینه کنم؟ من نیز یک مغازه دار هستم. من به جز اینکه حاکمیت هستم، خودم را مغازه و بنگاه فرهنگی می بینم. او هم یک بنگاه اقتصادی است و این ضرری که به من می زند، باید با چقدر هزینه جبران شود؟ حالا می توانم جلوی او بایستم. او علیه من تبلیغات می کند با امکانات خودش، من هم علیه او مبارزه می کنم، با امکانات خودم. اگر هم حاکمیت باشم که خیلی ارجح هستم به این مبارزه.

با این حال، تبلیغات کالاهای داخلی هنوز به ماهواره ها می رود؟

وقتی تعداد آگهی نامه های ما در کشور 1200 تاست و ماهانه بیش از 2 میلیون شمارگان دارد، سایتها آگهی تبلیغاتی دارند، تابلو های تبلیغاتی ما اثرات تبلیغاتی بسیار بیشتری از شبکه های ماهواره ای دارد، چرا باید تبلیغات به آن طرف برود؟

می گویند چون هزینه تبلیغات در اینجا زیاد است.

بله، ولی او برای مبارزه با حاکمیت، تبلیغات خود را ارزان کرده، هزینه تبلیغات در ایران زیاد است، ولی در ماهواره کم، چون آنها دارند سرمایه گذاری می کنند تا با نظام مقابله کنند. ارزان می گیرد تا در مبارزه فرهنگی، ما را شکست دهد. این را متوجه هستید، ما هم متوجه هستیم، آن کاسب خرده پا و مرغ فروش هم متوجه است، ولی پول را می دهد به دشمن، چون دنبال سود اقتصادی خودش است. حالا من موظف هستم اولا با آن شبکه معاند که دشمن من است، مبارزه کنم، دوم، تبلیغات داخلی را تقویت کنم، سوم، راه را برای آن صاحب صنعتی که می خواهد تبلیغات موثر در داخل داشته باشد، هموار کنم تا از دست من فرار نکند و جذب دشمن شود. وظیفه دارم امکانات ارشاد را در اختیارش بگذارم. نمی توانم به آن مرغ فروش بگویم برود در روزنامه سراسری تبلیغات کند، آگهی نامه های محلی برای همین درست شده است. در اقتصاد کلان نیز دوستانی که احضار شدند، گفتند که تعداد بیننده های شبکه های ماهواره ها با توجه به تعداد 54 تایی آنها، کمتر از شبکه 3 ماست که فوتبال پخش می کند. خودشان می دانند و معترف هستند.

به جز مبارزه و اخطار، چه خواهید کرد تا تبلیغات ارزان در اختیار صاحبان کالاها و مشاغل قرار گیرد؟

به زودی شبکه بازار از طریق صدا و سیما افتتاح می شود و قرار است هزینه ها بسیار پایین تر باشد. تمام فعالیتها را به کار می گیریم، از شهرداری خواسته ایم فضا را برای تبلیغات کالای داخلی راحت تر کنند. فضای خوبی با 1200 آگهی نامه در سراسر کشور وجود دارد که همه می توانند تبلیغات بدهند و جواب بگیرند. وقتی می بینید از تبلیغات داخل استادیوم آزادی نتیجه می گیرد، می آید و آگهی می دهد. منتهی یادتان نرود هنوز برای عده ای مرغ همسایه، غاز است.

آیا شبکه های ماهواره ای مجاز که اخیرا مجوز گرفته اند نیز مشمول ممنوعیت تبلیغات هستند؟

ما برای تبلیغات با آنها صحبت نکردیم، این شبکه ها برای برنامه سازی مجوز گرفته اند. از طرفی می دانیم هر رسانه ای با تبلیغات زنده است. باید هزینه ها را از طریق تبلیغات جبران کند. این که صدا و سیما هم مستقل شده تا درآمد زایی کند، همین است. مدیران شبکه های ماهواره ای که مجوز گرفته اند، می گویند ما می آییم چیزهایی از ایران را نشان می دهیم که صدا و سیما فرصت نمی کند نشان دهد. موضوعات محرمانه و سری را نمی گوییم، مباحثی که عمومی است و به مردم می شود گفت را می خواهند نشان بدهد. برای این کار که نباید از جیب من خرج کنند. شما اگر برای داخل کشور برنامه می سازید، صدا و سیمای داخلی، از بابت فکر، تجربه، نیروی انسانی و خیلی مسایل، از کسی که می آید شبکه بزند و دیپلم هم ندارد، بالاتر است. شما فکر می کنید کسی که می خواهد شبکه بزند و دیپلم هم ندارد، می خواهد به مردم چه چیزی را نشان بدهد که ندیده اند؟