پرسش سرگشاده آريا آرام نژاد، هنرمند جنبش سبز از شورای راه سبز اميد

گفتند و مجاب شديم که گروهی با ميرحسين موسوی هستند و ميرحسين، بلندگوی آنهاست. پس بعيد نبود وقتی که يک فرد از جمعی حذف شود آن جمع که فقط بلندگويش را از دست داده، به راهش ادامه دهد و چه خيال که بلندگويش در حصر و يا کشته شده باشد؟!
حالا ماه ها از عدم حضور ميرحسين موسوی می گذرد می توان خوب فهميد که چيزی "غايب" است.

نه فقط بلندگويی ، که "ادبياتی" غايب شده است . چه شد آن لحن حکيمانه ، معرفتی، ادبی و هم – سياسی بيانيه ها (که با امضای مير حسين موسوی صادر می شد) به يک باره به لحن رسمی و ادبيات کليشه ای بيانيه های تشکيلاتی مبدل گرديد؟! بيانيه هايی چند خطی برای تکذيب و محکوم کردن و تبّری و تولّی جستن!

نه! چيزی غايب شده است!

پرسش من از شما اين است که چگونه اين جمع ، که فرد مهمی را از دست داده به سادگی از کنارش گذشته است؟! چرا سکوت ميکند؟! و چرا شما عين خيالتان نيست که ماه هاست " مير حسين موسوی و ادبياتش" از ميان رفته و صرفا در حاشيه، محترم نگاه داشته شده است؟!

اين سوال ، قصد ايجاد توهم توطئه ای را ندارد اما پرسشی جدی است و می خواهد بداند شما چه پاسخی برايش داريد؟!

لابد ريش سفيدهای قوم فرياد بر خواهند آورد که "مصلحت حکم ميکند"!
بله! نسل ما ، محصول مصلحت سنجی شماست!

با احترام
آريا آرام نژاد