پاسخ به نوشته رضا نصری پيرامون شکايت عليه خامنه‌ای در شورای امنيت، محمد مصطفايی

قصد پاسخ در خصوص نوشته‌ی آقای رضا نصری پيرامون رسيدگی به پرونده‌ی جنايت عليه بشريت در شورای امنيت را نداشتم، اما چون گروه‌ها و افراد مختلفی به دلايل وجود شرايط خاص مايل به طرح شکايت در شورای امنيت و محاکمه مسوولين جمهوری اسلامی ايران هستند ناچار توجه خوانندگان محترم را به نکات ذيل جلب می‌کنم

تبليغات خبرنامه گويا	advertisement@gooya.com

محمد مصطفايی ـ ويژه خبرنامه گويا

۱. نبايد هرگز از ياد ببريم که حق گرفتنی است و برای گرفتن حق می بايست از تمام راه کارهای موجود استفاده مطلوب کرد و با قدرت و توان بالا برای احقاق آن تلاش کرد. بر بسياری از کسانی که از نزديک دستی در آتش دارند پوشيده نيست که اعمال ارتکابی توسط جمهوردی اسلامی ايران به رهبری آقای سيد علی خامنه ای جنايت عليه بشريت و نسل کشی است. تنها نمونه بارز اين جنايت عليه بشريت و نيز نسل کشی صرف نظر از اعمالی که در اوايل انقلاب بر اعضای مجاهدين رفت، موضوع بهاييان و دراويش است که به خودی خود و فی النفسه جنايت عليه بشريت محسوب می گردد و همچنين عملکرد مسوولين جمهوری اسلامی پس از انتخابات و سرکوب گروههای سياسی و نيز شهروندان ايرانی از جمله موارد و مصاديق جنايت عليه بشريت است. مطمنا چنانچه دولتی يا شخصی به صورت گسترده و سازمان يافته دست به جنايت بزند و ديگران تنها نظاره گر اينگونه جنايات باشند، جنايتکار با اين انگيزه که عملش مشروع است، بر ادامه جنايت خود می افزايد . حکايت جمهوری اسلامی ايران نيز به همين منوال است. اظهر من الشمس است که در اين حکومت جنايت عليه بشريت و نسل کشی صورت می گيرد و در اين مورد هيچ بحثی وجود ندارد و گمان نمی کنم که آقای نصری نيز منکر جنايت عليه بشريت شوند. اما اينکه در گوشه ای بنشينيم و دست روی دست بگذاريم و جناياتی که بر هموطنانمان صورت می گيرد را نظاره کنيم. مشخص است که افرادی همچون خامنه ای و جنتی و مصباح و احمد خاتمی با قدرت بيشتری دستور جنايت می دهند و قانون و مقررات و موازين بشری را به تمسخر می گيرند. بنابراين در اين دروه حساس چنانچه علاقه به سرنوشت کشورمان داريم به جای انکه ساز مخالف بزنيم و نکم نکم کنيم، به ديگران انگيزه و قدرت دهيم تا به دنبال احقاق حقوق هموطنان خود از هيچ کوششی دريغ نورزند، احتمال دارد در اين راه حتی شکست بخورند. هيچ اشکالی ندارد،. مهم اين است که تلاش خود را برای رسيدن به نتيجه انجام داده ايم.

۲. مصاديق جنايت عليه بشريت واضح و روشن است و اعمالی همچون نابودی گروهی و سازمان يافته اقليت های مذهبی، شکنجه، بازداشتهای خودسرانه، تبعيد و کوچاندن اجباری ، آزار و اذيت گروههای سياسی و حذف محيطی و فيزيگی افراد از گروههای سياسی از جمله مصاديق جنايت عليه بشريت و نسل کشی به حساب می آيد، حال سوال اينجاست که واقعا مسولين جمهوری اسلامی به رهبری آقای خامنه ای مرتکب جنايت عليه بشريت نشده اند؟

۳. در گذشته افراد و گروههای بوده اند که اعلام به شکايت عليه آقای خامنه ای و مسولين جمهوری اسلامی در شورای امنيت کرده اند اما متاسفانه در عمل به دلايل مختلف از جمله سنگ اندازی های برخی از مدافعين جمهوری اسلامی نتوانسته اند شکايت خود را مطرح کنند. اما حال شخص ديگری آمده و قصد دارد چنين عمل بزرگ و مهمی را به انجام رساند حال آيا انصاف است که سلاح مخالفت در دست بگيريم و نگذاريم چنين شکايتی مطرح گردد؟ و آيا انصاف و عادلانه است که تنها دست روی دست بگذاريم و اجازه دهيم که مسولين جمهوری اسلامی هر جنايتی که مايل بودند مرتکب شوند؟ به نظر می رسد که آقای رضا پهلوی با وزنه سياسی که دارند می توانند از لحاظ سياسی اين شکايت را مطرح کرده و به نتايج مطلوبی دست يابند. در اين راه چنانچه ديگر گروهها و افرادی که دارای قدرت سياسی و حقوقی هستند حمايت کنند برای رسيدن به نتيجه راه کوتاه خواهد شد.

۴. از همان ابتدای مطرح کردن اين موضوع به هيچ عنوان بحث دادگاه بين المللی کيفری مطرح نبود است که آقای رضا نصری نوشته اند که مطرح کردن اين شکايت در دادگاه بين المللی کيفری قابليت طرح ندارد. اين شکايت در شورای امنيت مطرح خواهد شد و تلاش هايی نيز صورت خواهد گرفت تا کشوهای عضو شورای امنيت به شکايت مطرح شده توجه نمايند. اين عمل حتی اگر به نتيجه هم نرسد دارای ارزش است چرا که توجه بسياری از کشورهای جهان را به موضوع حقوق بشر ايران جلب می گردد و اين عمل باعث خواهد شد که کشورهای ديگری که مدافع حقوق بشر هستند، از شهروندان ايرانی بيش از پيش حمايت کنند چرا که ادعای جنايت عليه بشريت به هيچ عنوان نه تبليغاتی است و نه بی دليل و مدرک است. اين ادعا، ادعايی است قابل اثبات و با امکانات و ميزان نفوذی که ايرانيان در صحنه بين المللی دارند کاملا هم خوانی دارد.

۵. نظر آقای نصری بر اين است که جناياتی که جمهوری اسلامی انجام می دهد وجدان انسان را به درد نمی آورد؟ اين بی انصافی محض است. آيا اعدام های فله ای و بی حساب و کتابی که انجام می شود وجدان انسان را به درد نمی اورد؟ آيا بی حرمتی به زنان و دختران در خانه و خيابان و سرکوب گسترده فعالين حقوق زنان وجدان انسان را به درد نمی آورد؟ آيا بازداشت های غير قانونی ، شکنجه های سازمان يافته و سلب حقوق بديهی و اوليه متهمين و تجاوزهای داخل زندان و بيرون زندان وجدان انسان را به درد نمی اورد؟ و صدها و بلکه هزاران آيای ديگر. بياييد انصاف داشته باشيم و به جای حمايت از جنايتکاران اينچنينی، کمی به فکر آينده فرزندان خود باشيم و لااقل برای آنها تلاش کنيم که جامعه سالم و با نشاط توام با انسانيت و اخلاق داشته باشند.

۶. نوشته ايد که اقدماتی که جمهوری اسلامی انجام می دهد زنگ خطری در جامعه جهانی نيست تا شورای امنيت مداخله کند. به نظر می رسد پرونده حقوق بشر و جنايت عليه بشريت ايران اين قابليت را دارد که چنانچه مورد حمايت جدی قرار گيرد به نتيجه مطلوب برسد وضعيت حقوق بشر ايران از يک سو و دست يابی ايران به سلاح اتمی از سوی ديگر زنگ خطری جدی برای جامعه جهانی است. افرادی که ابايی از شکنجه، اعدام و قتل و غارت و بريدن دست و پای شهروندان خود نداشته باشند مطمن باشيد که اگر به سلاح اتمی دست يابند ابايی از کشتن مردمان کشورهای ديگر هم ندارند. به خصوص اينکه مرتکب، دارای ايدولوژی خاصی باشد که برای رسيدن به مقصودش هر جنايتی را مشروع دانسته و از آن حمايت کند.

۷. من وضعيت ايران را جدای از عربستان سعودی، مناطق اشغال شده توسط اسراييل، کره شمالی و بسياری از کشورهای آسيای ميانه حتی چين می دانم چرا که ايرانيان دارای پتانسيل بسياری قوی به خصوص در خارج از کشور هستند. فعاليت هايی که فعالين حقوق مدنی و سياسی در داخل و خارج از کشور انجام می دهند قابل تحصين است. ايرانيان اگر چه در داخل کشور از حداقل آزادی بيان برخوردار نيستند. اما در خارج از کشور با ارتباطاتی که با داخل کشور دارند توانسته اند دلايل و مدارک بسيار ارزنده ای از جنايت عليه بشريت تهيه کنند و به ياد داشته باشيد معنای جنايت عليه بشريت صرفا جنايات ظاهری و مستقيم را شامل نمی شود. جنايت عليه بشريت به هر نوع فعل يا ترک فعلی گفته می شود که در چارچوب مصاديقی که گفته شد به شهروندان يک کشور و يا گروههای خاص لطمه وارد کند. بنابراين اين اميد در ايرانيان وجود دارد تا بتوانند از مکانيزم های بسيار خوبی که دارند بهترين استفاده را ببرند و اگر هم در اين راه به نتيجه نرسيدند نبايد دست بردارندو بايد تلاش های خود را صد چندان کنند.

۸. گزارشگر ويژه حقوق بشر يک وظيفه خاص دارد و آن هم تهيه و تنظيم گزارش به سازمان ملل است. در اين گزارش به وضعيت حقوق بشر ايران پرداخته می شود و به صورت ضمنی امکان دارد به موضوع جنايت عليه بشريت نيز پرداخته شود. اما چنانچه گروهها و افراد مختلف اسناد ديگری را ارايه دهند و اعضای شورای امنيت را به موضوع مهم جنايت عليه بشريت در ايران آگاه کنند، و از سازمان ملل خواسته شود که پرونده حقوق بشر و شکاياتی که مطرح می شود را به شورای امنيت ارجاع کنند. می توانيم اميدوار باشيم که موضوع جنايت عليه بشريت در دادگاه کيفری بين الملل مطرح گردد. اين شکايت با موضوع پرونده اتمی ايران متفاوت است. اين موضوع جنبه کيفری داشته و مرجع رسيدگی به آن در نهايت پس از ارسال پرونده توسط شورای امنيت، دادگاه کيفری بين الملل است.

به هر تقدير وظيفه ما ايرانی هاست که تا در توان داريم ياری گر و مدافع هموطنانمان باشيم و به همين دليل تلاش آقای پهلوی را در اين مودر ارج می نهم .

به اميد رسيدن به آزادی، دموکراسی و عدالت واقعی.

محمد مصطفايی