نقش محمد خاتمی و مهدی هاشمی در گزارش "فتنه ۸۸" مجلس مطرح شد، مهر

حسين فدايی در تشريح گزارش کميسيون اصل ۹۰ از فتنه ۸۸ به بررسی نقش مهدی هاشمی در انتقال اخبار و اطلاعات از خارج به ايران و همچنين نقش محمد خاتمی در معرفی ميرحسين موسوی به عنوان فردی مناسب برای پيشبرد پروژه تغيير در ايران به طرف های غربی پرداخت.

به گزارش خبرنگار پارلمانی مهر، در جلسه امروز چهارشنبه مجلس شورای اسلامی گزارش کميسيون اصل نود از فتنه ۸۸ در آستانه حماسه ۹ دی قرائت شد.

حسين فدايی عضو کميسيون اصل نود در ابتدای قرائت اين گزارش گفت: کميسيون اصل نود گزارش چکيده ای را از رسيدگی به حوادث انتخابات رياست جمهوری ۲۲ خرداد ۱۳۸۸ که منجر به شکل گيری جريان فتنه شد ارائه می دهد.

فدايی افزود: با پيروزی انقلاب اسلامی ايران، غرب که الگوی ناب اسلامی را به عنوان گفتمانی در مقابل ليبرال دموکراسی می دانست، به طور همه جانبه سعی در مخدوش کردن اين نظام داشت تا مانع از الگودهی ملت ايران به ديگر ملت های جهان برای شکستن ساختار از پيش تعيين شده نظم جهانی شود. اما شکست های پی در پی نظام سلطه از جمهوری اسلامی ايران طی ۳۲ سال گذشته و پيشرفت های چشمگير ايران در اين مدت منجر به طراحی شيوه های جديد مواجهه با ايران شد.

عضو کميسيون اصل نود تصريح کرد: پيشرفت در رشته های گوناگون علمی و فناوری، تصويب راهبرد تهاجمی در سياست خارجی، به انحراف کشاندن قدرت های استکباری، عدم تمکين ايران در قبال فشارهای بيرونی، تلاش برای گستش هرچه بيشتر جبهه مبارزه با رژيم صهيونيستی، قدرت های استکباری به ويژه آمريکا را به تلاش برای انتخاب گزينه های سخت، نيمه سخت و نرم عليه ايران وادار کرد به اين اميد که بتواند پروژه تغيير رفتار نظام ما را به عنوان گام اول پروژه تغيير به ثمر رساند.

نماينده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در ادامه تصريح کرد: تجربه دوران حاکميت جريان دوم خرداد که جرج بوش پسر هنگام ترک کاخ سفيد آن را دورانی خوش خواند و از بابت به پايان رسيدن آن ابراز تأسف کرد، آمريکا و متحدانش را به اين نتيجه رساند که بهترين و کوتاهترين روش برای ايجاد تغيير در رفتار ايران اسلامی، سرمايه گذاری بر روی جريان ساختارشکن و غرب گرای داخل ايران است. در طول دوران اقتصادی و سياسی خود، خود به خوبی نشان داده بود روش ها و اهداف خود را کاملا بر مبنای تئوری ها و نيازهای غرب پياده کرده است.

وی افزود: به همين دليل بود که بلافاصله پس از پايان دولت اصلاحات برخی فرايندها شتابی روز افزون گرفت.

فدايی در تشريح اين فرايندها اظهار داشت: فرايند مراکز تصميم سازی برای تهيه راهبردهای عملياتی عليه ايران، تصويب بودجه ويژه برای حمايت از اپوزيسيون، ايجاد و تقويت ساختار و شيوه رسانه ای جديد برای ايجاد، هدايت و تغزيه آشوب داخلی، تصويب قطعنامه های تحريمی عليه ايران، فعال شدن سرويس های اطلاعاتی برای تحقق دو پروژه اپوزيسيون واحد، با برداشتن مرزها ميان گروه های مختلف اپوزيسيون و اپوزيسيون حرفه ای که اصلاح طلبان غرب گرا در سال ۸۴ فقدان آنها را جزو ضعف های اساسی خود اعلام کرده بودند و گنجاندن آن در غالب پروژه شبکه سازی در محيط های واقعی و مجازی، تقسيم کار ميان کشورهای غربی برای برقراری پيوندهای پنهان با اپوزيسيون داخلی، برنامه ريزی برای تبديل انتخابات به هسته مرکزی يک فرايند کودتای مخملی بود.

وی تصريح کرد: اگرچه بسياری از اين فرايندها از سال ها قبل آغاز شده بود و عمر برخی از آنها به بيش از ۲۰ سال می رسيد، اما در اين ترديدی نيست و مجموعه اطلاعات موجود هم نشان می دهد برنامه ريزی اصلی برای تبديل اين پروژه ها به فتنه داخلی پس سال ۸۴ اوج گرفته است.

فدايی تصريح کرد: اين گزارش تلاش می کند، چگونگی تکميل اين پروژه و تبديل آن به يک فتنه سياسی و اجتماعی با استناد به اطلاعات معتبر و آگاهی و روايتی دقيق از چگونگی مهار اين فتنه دقيق ارائه نمايد.

فدايی در بخش اول گزارش خود اظهار داشت: آنچه فردای پس از انتخابات سال ۸۸ را رقم زد، فرصتی بود از سالها قبل و با برنامه ريزی مدون و منسجم بيگانگان و همراهی عناصر فريب خورده داخلی فراهم آمد.

وی افزود: فضای مطلوب سوء استفاده بيگانگان از طريق حاکم شدن فضای غير عقلانی و تهييج احساسات، ناديده گرفتن تذکرات مقام معظم رهبری و ناديده گرفتن اخلاق و روابط انتخاباتی فضايی را فراهم کرد که دشمنان به پياده سازی سناريوی از پيش تعيين شده خود بپردازند در اين راستا می توان به عوامل داخلی و خارجی اشاره کرد.

فدايی در قسمت ديگری از گزارش خود، به تشريح زمينه و عوامل داخلی فتنه ۸۸ پرداخت و گفت: مجموعه اسناد موجود نشان می دهد به طور کلی راهبرد غرب در قبال جمهوری اسلامی، مبتنی بر اين پيش فرض است که در نهايت اجرای سناريوهای براندازه بايد راهی به داخل ايران بيابد و هدف فشارهای بين المللی نيز در نهايت چيزی به جز اثر گذاری در داخل ايران و فعال کردن مجموعه نيروهای غرب گرا که همواره در مقابل اکثريت مردم مجموعه ای کوچک محسوب می شوند، نيست.

وی افزود: يکی از عوامل زمينه ساز فتنه ۸۸ در زمانی به مدت ۲ دهه از سال ۸۴ بدين سو در غالب ساز و کارهايی صورت گرفته است که شامل: ۱- برقراری ارتباطات پنهان، ۲- کمک مالی، ۳- حمايت علنی از چهارچوب پروژه‌های ديپلماسی عمومی، ۴- فشار به نظام جمهوری اسلامی به منظور ايجاد فضای مانور برای جريان غرب گرا در داخل، ۵- شبکه سازی اجتماعی در حوزه های مجازی.

وی افزود: در عين حال نکته مهم در اين ميان اين است که غرب برای کليد زدن پروژه خود به آماده شدن مجموعه ای از شرايط داخلی نياز داشت و به منظور هرچه کاملتر کردن پروژه از پيش برنامه ريزی شده، انتخابات را به عنوان يکی از مهمترين نقاط قوت جمهوری اسلامی هدف قرار داد.

فدايی اظهار داشت: بررسی دقيق فتنه ۸۸ نشان می دهد عملکرد و سخنان سران داخلی و خارجی فتنه، الگو برداری کاملا دقيق از تئوری های پيش طراحی شده انقلاب های مخملی در مراکز توليد توطئه های جاسوسی در خارج از کشور و از جمله تئوری مبارزات خشونت پرهيز و روش های مسالمت آميز نافرمانی مدنی که از طرف کسانی چون جين شاپ بوده است که در تمام نمونه های غربی خود از جمله موارد اجرا شده در اروپا و آسيای ميانه به صورت انتخاب محور عمل کرده است.

نماينده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی، تصريح کرد: بر اساس اسناد موجود، کشورهای غربی و در رأس آنها دولت آمريکا بر مبنای مجموعه کدهايی که از داخل ايران دريافت کردند به اين نتيجه رسيدند که مقطع انتخابات رياست جمهوری دهم در سال ۸۸ بهترين فرصت برای اجرای کودتای مخملی در ايران است.

وی با برشمردن عواملی که موجب متقاعد شدن نظام سلطه برای انجام انقلاب مخملی در سال ۸۸ شده است، گفت: اين عوامل شامل:

۱- مسافرت های خارجی افرادی چون محمد خاتمی که اغلب تلاش برای متقاعد کردن طرف خارجی به اينکه ميرحسين موسوی فردی مناسب برای پيش بردن پروژه تغييرات ساختاری در ايران است، اختصاص داشته است. اسناد موجود نشان می دهد در تونس، ترکيه، استراليا برای ترغيب خارجی ها به حمايت از موسوی تلاش کرده و موفق نيز شده است.

۲- مسافرت مجموعه ای از عوامل اطلاعاتی خارجی در پوشش های مختلف به داخل ايران و برآورد اوضاع داخلی ايران به شناخت تاريخی از شخصيت ميرحسين موسوی به دليل حضور عوامل وابسته به سرويس های اطلاعاتی در کنار وی، مانند اردشير اميرارجمند.

۳- پيشبرد پروژه شبکه سازی با همراهی گروه هايی چون حزب مشارکت و سازمان مجاهدين از سال ۸۸ به اين سو، که اصلی ترين مکانيزم اجرايی آن برگزاری دوره های متعدد براندازی نرم در خارج از ايران برای گروه های برانداز داخلی و مسافرت بيش از چند صد نفر از چهره های شناخته شده جريان دوم خرداد به خارج از ايران به منظور شرکت در اين دوره ها در فاصله سال های ۸۴ تا ۸۸.

وی در تشريح آخرين عاملی که پيام هايی را به غرب برای برگزاری فتنه در سال ۸۸ داده است، اظهار داشت: بر اساس اسناد موجود مهدی هاشمی نقشی عمده در ارسال پيام های خارج به ايران داشته و از جمله پيام های مستقيم وی برای آمريکا در اواخر سال ۸۷ موجب شد آمريکا پروژه مذاکرات هسته ای با ايران که اهميت حياتی برای آنها داشت را تعطيل کرده و انرژی خود را بر پيروزی اصلاح طلبان در انتخابات ۸۸ متمرکز نمايند.

فدايی افزود: آنچه به عنوان عوامل خارجی زمينه ساز فتنه ۸۸ مورد نظر است، صرفاً يک فاکتور تأثيرگذار بر سهل شدن بروز فتنه ۸۸ نيست بلکه می توان به جد گفت؛ طرف غربی در برنامه ريزی، سازماندهی و هدايت ناآرامی های اجتماعی به سمت و سوی مورد نظر خود نقش اصلی را بر عهده داشته فلذا مديريت فتنه ۸۸ بر عهده طرف غربی بوده است.

وی تأکيد کرد: در اثبات اين موضوع شواهد بسيار قطعی در مواضع رسمی سکانداران غرب، مراکز توليد و توطئه آمريکايی و رسانه های ديداری و شنيداری غرب موجود است. آنچه در اين بحث اشاره می شود، شواهد موجود از دخالت و مديريت غربی ها در اين ۳ مقطع است.

اين عضو کميسيون اصل ۹۰ مجلس در ادامه به تشريح نقش غرب در فتنه ۸۸ پرداخت و اظهار داشت: بنيادهای غربی حامی براندازی ، به نتيجه نرسيدن جنگ سخت در ايران موجب شد نظام سلطه جهت پيگيری اهداف خود در ايران و خاورميانه پرونده خاصی در اتاق های فکری خود برای ايران به وجود آورد. مويد اين موضع تعدد قابل ملاحظه توليدات موسسات برانداز ايران است.

فدايی گفت: مرور پژوهش های انجام شده در بنيادهای غربی طی سال های نزديک به ۲۰۰۹ نشان می دهد که تحليلگران از عدم وجود يک استراتژی کلان نگر پيرامون ايران و غرق شدن در تاکتيک هايی همچون ايران منهای انرژی هسته ای نگران اند و به دنبال دستيابی به اين استراتژی مدون هستند. به وجود آمدن چنين ديدگاهی موجب می شود که يکباره تعداد پژوهش ها پيرامون دستيابی به يک استراتژی کلان در برخورد با ايران و بازشناسی ارکان جمهوری اسلامی اوج گيرد.