سه شنبه 16 خرداد 1391   صفحه اول | درباره ما | گویا


گفت‌وگو نباشد، یا خشونت جای آن می‌آید یا فریبکاری، مصطفی ملکیان

مصطفی ملکیان
ما فقط با گفت‌وگو می‌توانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مساله‌ای از سه راه رفع می‌شود، یکی گفت‌وگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفت‌وگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را می‌گیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]


بخوانید!
پرخواننده ترین ها

فراخوان شيرين عبادی و سه سازمان مدافع حقوق بشر برای نجات جان زندانيان بيمار در ايران

شيرين عبادی برنده‌ی جايزه صلح نوبل، فدراسيون بين‌المللی جامعه‌های حقوق بشر، جامعه دفاع از حقوق بشر در ايران و گزارشگران بدون مرز بيانيه مشترکی در مورد وضعيت زندانيان سياسی بيمار در زندان‌های ايران منتشر کردند. در اين بيانيه آمده است: "جمهوری اسلامی ايران از وضعيت پرتنش منطقه و مذاکرات پيرامون برنامه‌های اتمی خود، بهره می‌برد تا توجه افکار عمومی جهانی را از وخامت وضعيت حقوق بشر در ايران دور کند."



تبليغات خبرنامه گويا

[email protected] 


«وضعيت حقوق بشر در ايران هر روز بدتر می‌شود، ما شاهد مرگ مشکوک زندانيان و بدرفتاری با آنها در زندان‌های سراسر ايران و به ويژه در زندان‌های اوين و رجايی شهر هستيم. خطر مرگ بسياری از زندانيان عقيدتی را تهديد می کند. برای نمونه نرگس محمدی، محمد صديق کبودوند و حسين رونقی ملکی به شدت بيمار هستند. ما خواهان ازادی فوری و بدون قيد و شرط آنها هستيم. ما مقامات مسوول ايران را فرا می‌خوانيم به بد رفتاری با زندانيان و از به خطر انداختن جان اين انسان‌ها خود داری کنند. ما مسوولان جمهوری اسلامی ايران را مسئول هرگونه پيشامد بد برای آنها می‌دانيم.

نرگس محمدی، روزنامه‌نگار و سخن‌گوی کانون مدافعان حقوق بشر در تاريخ ٢ ارديبهشت ١٣٩١، در زنجان بازداشت و به زندان اوين انتقال داده شد. پيش از اين نيز بارها احضار و بازداشت شده بود، او آخرين بار از ٢٠ خرداد تا ١١ تيرماه ١٣٨٩ را در زندان بسر برده بود. که در مدت بازداشت بر اثر فشارهای بازجويی دچار فلج عضلانی شد. در شهريور ماه همان سال از سوی شعبه ٢٨ دادگاه انقلاب تهران برای "اجتماع و تبانی عليه امنيت کشور، عضويت در کانون مدافعان حقوق بشر و فعاليت تبليغی عليه نظام جمهوری اسلامی ايران»، به ۱۱ سال زندان محکوم شد که اين حکم در اسفندماه ١٣٩٠ به شش سال کاهش يافت. در تاريخ ٢٧ ارديبهشت ماه، خانواده نرگس محمدی مطلع شد که وی را به زندان شهر زنجان منتقل کرده اند.

تقی رحمانی، که خود نيز از قربانيان آزار و اذيت قضايی و بازداشت‌های خودسرانه جمهوری اسلامی است و در اواخر سال گذشته مجبور به ترک کشور شده است. به سازمان‌های مدافع حقوق بشر در باره وضعيت وضعيت سلامت همسرش نرگس محمدی گفت : " نرگس به شکل غير قانونی و با وجود مخالفتش به زندان زنجان برد‌ه‌اند. وی با زندانيان جرائم عمومی هم‌بند است. در زندان‌های ايران به شکل عمومی امکانات پزشکی کم است، اما در شهرستان‌ها اين امکان محدودتر است. هر روز که بگذرد حدت بيماری نرگس بيشتر و درمان وی دشوارتر می‌شود."

محمد صديق کبودوند، سردبير هفته‌نامه توقيف شده‌ی پيام مردم کردستان، از دو هفته پيش در اعتصاب غذا بسر می‌برد. اين روزنامه‌نگار که از تير ماه ١٣٨٦ زندانی و يک سال بعد از سوی شعبه ١٥ دادگاه انقلاب تهران برای تاسيس سازمانی در دفاع از حقوق بشر در کردستان به يازده سال زندان محکوم شده است، از بيماری‌های متعددی رنج می‌برد، و در اعتراض به تصميم مقامات قضايی در ممانعت از ديدار با فرزندش که بيمار و در بيمارستانی در تهران بستری است، اعتصاب غذا کرده است. اين روزنامه‌نگار يکی از قربانيان سخت‌گيری‌های بی‌رحمانه‌ی مسوولان قضايی است. دستگاه قضايی درخواست‌های مکرر وی برای معالجه و مرخصی را نظام‌مند رد می‌کند.

حسين رونقی ملکی، وب‌نگار از تاريخ ٦ خرداد ١٣٩١ در اعتراض به وضعيت بازداشت خود دست به اعتصاب غذا زده است. با وجود دو عمل جراحی کليه اما هنوز در وضعيت خطرناکی بسر می‌برد. اين مدافع حقوق بشر در تاريخ ٢٢ آذر ماه از سوی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بازداشت شد، تا هفته‌ها پس از زندانی شدنش خانواده از محل بازداشت و نگاهداری وی بی خبر بودند. اين وب‌نگار به اتهام " استفاده و توليد فيلترشکن، ميزبانی از سايت‌های مدافع حقوق بشر " به پانزده سال زندان محکوم شده است. در تاريخ ١٣ خرداد ماه به دستور آيت‌الله صادق لاريجانی رئيس دستگاه قضايی اين وب‌نگار به بيمارستان انتقال داده شد، اما نزديکان وی بر اين باورند که تضمينی برای ادامه درمان وی وجود ندارد.

شيرين عبادی برنده‌ی ايرانی جايزه صلح نوبل، ،فدراسيون بين‌المللی جامعه‌های حقوق بشر، جامعه دفاع از حقوق بشر در ايران و گزارش‌گران بدون مرز در اين باره اعلام می‌کنند : "جمهوری اسلامی ايران از وضعيت پرتنش منطقه و مذاکرات پيرامون برنامه‌های اتمی خود، بهره می‌برد تا توجه افکار عمومی جهانی را از وخامت وضعيت حقوق بشر در ايران دور کند. مقامات ايران همچنان از ورود احمد شهيد، گزارش‌گر ويژه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد برای بررسی وضعيت حقوق بشر در ايران، به اين کشور ممانعت می‌کنند. بر خلاف قوانين ملی و بين‌المللی هيچ نظارتی بر زندان‌های ايران پيرامون حمايت از حقوق بنيادين زندانيان صورت نمی‌گيرد. جامعه جهانی بايد مقامات جمهوری اسلامی ايران را به همکاری بدون قيد و شرط با سازمان ملل وادار کند و امکان بازديد گزارش‌گر ويژه را از ايران فراهم آورد. "


ارسال به بالاترین | ارسال به فیس بوک | نسخه قابل چاپ | بازگشت به بالای صفحه | بازگشت به صفحه اول 



















Copyright: gooya.com 2016