یکشنبه 25 تیر 1391   صفحه اول | درباره ما | گویا


گفت‌وگو نباشد، یا خشونت جای آن می‌آید یا فریبکاری، مصطفی ملکیان

مصطفی ملکیان
ما فقط با گفت‌وگو می‌توانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مساله‌ای از سه راه رفع می‌شود، یکی گفت‌وگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفت‌وگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را می‌گیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]


بخوانید!
پرخواننده ترین ها

آیا احمدی‌نژاد به رفسنجانی نزدیک می‌شود؟

ندای سبز آزادی ـ کیان: پس از یک دوره طولانی کدورت و فاصله، چند ماهی است که احمدی‌نژاد در جلسات مجمع تشخیص مصلحت نظام حاضر می شود. هاشمی رفسنجانی از حضور فعال او در مجمع و گزارش ها و تلاش های وی و اعضای دولت اش تشکر می کند. برخی ناظران سیاسی به خصوص آنهایی که در اردوگاه محافظه کاران (اصول گرایان سنتی) ایستاده اند معتقدند این نزدیکی و آشتی و همراهی معنادار است. آنان به تحولات سیاسی آینده ایران با حضور مشترک باند احمدی‌نژاد – مشایی و طیف همسو با هاشمی رفسنجانی، به دیده ی حساسیت نگاه می کنند. اما نزدیکی احمدی‌نژاد به رفسنجانی، چقدر واقعی است و ممکن؟ دعواها و مناقشه های جدی این دو در موضوعات مختلف، از انتخابات سال ۱۳۸۴ تاکنون، چقدر روبنایی و قابل صرف نظر کردن است؟

عماد افروغ، نماینده پیشین مجلس ازجمله اصول گرایانی است که تاکید می کند: «قهر و آشتی احمدی نژاد و هاشمی رفسنجانی مشکوک است.»

شک افروغ به رابطه ی احمدی‌نژاد و رفسنجانی

عماد افروغ، نماینده مجلس هفتم با تاکید بر این مطلب که «این دو کی با یکدیگر قهر کرده بودند که حالا آشتی کنند» به «آریا» گفته: «من همواره به سیاستهای مبتنی بر دگر سازی و هدف قرار دادن دیگران برای رسیدن به منافع شخصی مشکوک بوده ام و هیچگاه هم ندیدم که در دولت فعلی هیچ برخورد جدی با رقیب انتخاباتیش در سال ۸۴ صورت گیرد.»

افروغ به سابقه ی استانداری احمدی‌نژاد در دوران ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی ارجاع می دهد. وی معتقد است: «در سال ۸۴ فقط شاهد بودیم که یک دگرسازی و یک سیبل و هدف به نام آقای هاشمی مطرح شد در حالی که در طول ۴ سال هیچ سند و پرونده ای درباره وی رو نشد اما بار دیگر در سال ۸۸ این هدف و این سیبل و این دگر سازی بار دیگر رو شد.»

وی در اظهارنظری قابل تامل، تاکید می کند: «ظاهراً این رفاقتها و دوستی ها در کنار رونشدن پرونده ها و اسناد متناسب با آن زمان می تواند سندی باشد مبنی بر اینکه این دیگرسازی ها یک طرفه نبوده، بلکه دوطرفه و با برنامه بوده است.»

افروغ ضمن تاکید بر این نکته که «به خود دیگرسازی احمدی نژاد و هاشمی مشکوک هستم» درعین حال افزوده که«آیا این خود دیگر سازی با هماهنگی و توافق آقای هاشمی بوده یا خیر؟...هاشمی همواره سیبل بوده است و بنده تردیدی در این مساله ندارم اما گاهی این سیبلیت با هماهنگی با خودش و گاهی بدون هماهنگی با خودش است. در واقع برخی خواسته اند از طریق هاشمی به قدرت برسند و به این شک ندارم اما به احمدی نژادی که استاندار هاشمی بوده شک دارم زیرا وی در آن زمان نسبت به هاشمی ساکت بوده است.»

هدف گرفتن هاشمی در مناظره های ۱۳۸۸

زمان زیادی از مناظره های انتخاباتی معروف سال ۱۳۸۸ نگذشته است. خیلی ها سخنان احمدی‌نژاد را در مناظره ی معروف اش با میرحسین موسوی به یاد دارند. وی از همان ابتدای مناظره، موسوی را در جبهه ای قرار داد که «هاشمی رفسنجانی» نیز یک ضلع مهم اش بود. احمدی‌نژاد کوشید همچون سال ۱۳۸۴، با سیبل کردن هاشمی و خانواده اش، برای خود رأی بخرد.

احمدی‌نژاد در آن مناظره گفت: «امروز آقای موسوی در مقابل من نیست. سه دولت گذشته در مقابل من است. این سه درگذشته هم از یکدیگر حمایت کردند در واقع اینها با هم بودند. زمانی که دولت تشکیل شد اینها هدفشان ضربه زدن به دولت بود. »

وی در مناظره ی مزبور همچنین افزود: «من باید ریشه این فسادها را بگویم... در انتخابات قبل اینها در مقابل اینجانب صف‌آرایی کردند و در طول این چهار سال تلاش کردند تا دولت را به زمین بزنند. اما خدای متعال کمک کرد تامابه اینجا بیاییم. حتی آقای هاشمی پیامی به یکی از پادشاهان کشورهای همسایه فرستاد که ظرف شش ماه دولت را ساقط خواهد کرد. »

او به صراحت گفت: «باور ما این است که صحنه گردان اصلی، خود آقای هاشمی است. بالاخره ما می‌بینیم چه کسی در ستاد انتخاباتی چه کسی فعال است و اینها از کجا می‌روند جلسه می‌گذارند و ارتباطات‌شان را برقرار می‌کنند.»

احمدی‌نژاد مکرر به دوران ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی ارجاع داد و ازجمله گفت: «در زمان آقای هاشمی ۵/۴۹ درصد استقراض خارجی داشتیم و بحران‌های اجتماعی بسیاری در آن زمان شهرهای ما را در برگرفته بود. و افراد زیادی نیز کشته شدند... در زمان هاشمی تنها یک روزنامه منتقد بود...»

وی همچنین به سخنرانی فائزه هاشمی در همایش دوم خرداد اشاره کرد و گفت: «دختر هاشمی در جلسه‌ای که همسر شما به همراه خاتمی درآن حضور داشت اعلام کرد که دوره اصلاحات ادامه راه سازندگی است که با روی کار آمدن این دولت بامشکل مواجه شده است گویا اشرافیتی که پایه‌گذاری کرده قرار است، موسوی ادامه دهد. حالا شما نیز به حمایت از هاشمی افتخار می‌کنید. به نظر‌ می‌رسد صحنه‌گردان اصلی این ماجرا هاشمی است. »

احمدی‌نژاد تقریبا در پاسخ به هر نقد و پرسش موسوی به هاشمی رفسنجانی گریز می زد؛ در «ماجرای کردان» گفت: «در دوره هاشمی که حامی موسوی است، یک موجی در مدیران ایجاد شد که همه می‌خواستند مدرک بگیرند. دانشگاه آزاد هم پشت اینها بود و موج ایجاد می‌کرد. آقای کردان هم یکی از این مدیران بود. من در مجلس گفتم این جور مدارک را برایش ارزش قائل نیستم و آن را کاغذ پاره می‌دانم می‌شود فهرست را بیاوریم که چقدر از مدیران دوره هاشمی و موسوی رفته‌اند مدرک قلابی گرفته‌اند... وی در دوره هاشمی وخاتمی پولدار شده است. »

احمدی‌نژاد بار دیگر به خانواده رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام ارجاع داد: «پسران آقای هاشمی چه کار می‌کنند در کشور؟! من فهرستی دارم از زمین‌هایی که مدیران گرفتند. براتون بخونم! ۴۰ هکتار! ۵۰ هکتار! ۸۰ هکتار! ۴۰۰ هکتار ! کیا گرفتند؟! کسانی که الآن دارند از شما حمایت می‌کنند! بی قانونی اینهاست آقای موسوی! استات اویل بی قانونیه! که طرف میاد، اینجا محاکمه می‌شه، محکوم می‌شه، از زندان فراری داده میشه و میره خارج! و تهش پسر آقای هاشمی است! بی قانونی در پسران برخی از این آقایانی است که امروز از شما حمایت می‌کنند.»

واکنش هاشمی؛ سند تاریخی

در اوج بحث های انتخابات ریاست جمهوری، و متعاقب حملات و اتهاماتی که احمدی‌نژاد در مناظره با موسوی، متوجه هاشمی رفسنجانی ساخت، رییس وقت مجلس خبرگان رهبری در نامه ای مهم و تاریخی به رهبر جمهوری اسلامی نوشت: «متأسفانه اظهارات عاری از حقیقت و غیرمسئولانه آقای احمدی‌نژاد در جریان مناظره با مهندس موسوی و مقدمه‌چینی‌های قبل و حوادث بعد از آن، خاطرات تلخ اظهارات و اقدامات منافقان و گروهک‌‌های ضدانقلاب در سالهای اول بعد از پیروزی انقلاب و نیز تهمت‌زدن‌ها در انتخابات ۸۴ و انتخابات مجلس ششم و لجن‌‌پراکنی‌های باند پالیزدار که در دادگاه محکوم شده را به نمایش گذاشت و از آنجا که بخشی از این اظهارات قبلاً در رسانه‌های دولتی و آتش تهیه آن در سخنرانی مشهد مقدس مطرح شده، ادعای اینکه مطالب او تحت تأثیر فضای مناظره گفته شده و فاقد برنامه‌ریزی قبلی است، پذیرفتنی نیست و گویا برای تحت‌الشعاع قرادادن گزارشهای مستند و مکرر دیوان محاسبات در خصوص مفقودالاثر بودن یک میلیارد دلار و ارتکاب چند هزار تخلّف در اجرای بودجه‌ها می‌باشد و شاید هم رقیب اصلی خود را افتخارات ربع قرن انقلاب اسلامی می‌داند.»

هاشمی رفسنجانی در این نامه مهم افزوده بود که «ده‌ها میلیون نفر در داخل و خارج ناظر دروغ‌پردازی‌ها و خلافگویی هایی بودند که برخلاف شرع و قانون و اخلاق و انصاف، افتخارات نظام اسلامی‌مان را نشانه گرفته بود.»
هرچند رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام تصریح کرده بود که «اینجانب قصد ندارم که دولت موجود را مثل دولت بنی‌صدر معرفی کنم و یا سرنوشتی شبیه آن دولت را برای این دولت بخواهم» اما افزوده بود: «مقصود این است که باید مانع گرفتار شدن کشور به سرنوشت آن روزگار شد.»

هاشمی رفسنجانی به نکته ی مهمی اشاره کرده بود: «در مراسم بزرگداشت سالگرد امامبه آقای احمدی‌نژاد گفتم که در اظهارات او خلاف‌گویی‌‌های فراوانی وجود داشته و ادعای کذب تماس تلفنی من با یکی از سران عرب و ادعای کارگردانی مبارزات انتخاباتی رقبا و اتهامات ناروا به جمعی از بزرگان نظام، از جمله جناب آقای ناطق نوری و فرزندان من و بدتر از همه زیرسوال بردن اقدامات امام راحل را یادآوری و پیشنهاد کردم با صراحت اتهام‌های نادرست را پس بگیرد که نیازی به اقدامات قانونی افراد و خانواده‌هایی که ناجوانمردانه و مظلومانه هدف تیرهای ناسزاگویی قرار گرفته‌اند، نباشد.»

وی سخنان احمدی‌نژاد را به صورت غیرمستقیم و به شکلی تلویحی، با «تهاجم افراد لاابالی و ضدانقلاب»، مقایسه و «تهمت‌ و دروغ و اهانت‌ و انحراف و حق‌کشی‌» توصیف کرده بود.

رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام در این نامه ی سرگشاده به رهبر جمهوری اسلامی، افزوده بود: «اگر فردی در موقعیت ریاست جمهوری بدون مراعات ‌شأن منصب مقدس اش خود را مجاز به ارتکاب گناهان کبیره و اخلاق‌شکن علیرغم سوگند به مراعات شرع و قانون بداند، چگونه می‌توانیم خود را از پیروان نظام مقدس اسلامی بدانیم؟»

وی از آیت الله خامنه ای خواسته بود که «برای حل این مشکل و برای رفع فتنه‌های خطرناک و خاموش کردن آتشی که هم اکنون دودش در فضا قابل مشاهده است»، «اقدام مؤثر»ی بنمایید و «مانع شعله‌ورتر شدن این آتش در جریان انتخابات و پس از آن» شود.

آغاز: چالش سنگین در انتخابات ۱۳۸۴

احمدی‌نژاد که در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۴ از شهرداری تهران، مدعی ریاست جمهوری شد، منازعه میان او و هاشمی رفسنجانی اوج گرفت. احمدی‌نژاد با شعار مبارزه با فساد و بسط عدالت و رفع فقر و تبعیض، و با حمله به رییس وقت مجلس خبرگان رهبری و خانواده اش، آرای لایه های نابرخوردار را به سوی خود سوق داد.

در واکنش به حملات و بحث های او در جریان انتخابات، هاشمی رفسنجانی پس از دور نخست انتخابات مزبور، در بیانیه ای خطاب به مردم ایران، ضمن تشکر از مشارکت آنان، نوشت: «در این میان البته آنچه ضرورت داشت که همپای این مشارکت همگانی در نظر گرفته شود، رعایت حسن سلوک انتخاباتی و ادب تبلیغاتی بود که متأسفانه به دلیل پاره‌ ‏ای اقدامات و البته دخالتهای سازمان یافته، منظره باشکوه و امیدبخش انتخابات را آلوده کرد. »

هاشمی رفسنجانی به «کج ‌‏سلیقگیها و بددلیهای برنامه ‌‏ریزی شده» اشاره کرد و از «تخریب نامزدها و زیر سؤال بردن غیرمنصفانه عملکردهای انقلاب اسلامی و مدیران کشور» انتقاد کرد.

رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام در آن نامه از «افکار متحجر و اعمال ریاکارانه» انتقاد کرده و نوشته بود: «امروز ریا و تحجر از سویی سمی مهلک و مانع جدی در راه توسعه کشور و سعادت جامعه است و از سوی دیگر آتشی است بنیان ‌‏سوز که معارف مترقی و آسمانی اسلام و قرآن را خاکستر می‌ ‏کند. متأسفانه همان تفکری که در دوران مبارزه در مقابل امام (ره) و همراهان ایستادگی می‌ ‏کرد و امام(ره) را مسئول خونهای ریخته شده در راه انقلاب معرفی می‌ کرد، امروزه پوستین اسلام را وارونه پوشیده و ریاکارانه به فریبکاری مشغول است و اصرار دارد که افکار معیوب خود را به جای معارف اصیل اسلام به دیگران تحمیل کند، تفکری که حامیان امروزی آن علی ‌‏رغم اعلام و دستور صریح رهبر معظم انقلاب مبنی بر تخریب دیگران در مبارزات انتخاباتی، میلیاردها تومان از بیت‌‏المال را صرف تهیه و نشر تهمتها و اهانتها و دروغهای خطرناک می‌‏ کنند که تاکنون دهها میلیون شبنامه منتشر کرده و هنوز هم دست‌‏ بردار نیستند.»

اتهاماتی که احمدی‌نژاد متوجه هاشمی رفسنجانی و خانواده اش کرد، وزارت نفت دولت خاتمی را وادار به پاسخ ساخت؛ وزارت نفت ایران ادعاهای احمدی‌نژاد را مبنی بر این که ثروت عظیم نفتی کشور توسط یک خانواده قدرتمند کنترل می شود رد کرد. احمدی‌نژاد با طرح این ادعا که ثروت هنگفت نفتی کشور در کنترل یک و تنها یک خانواده قدرتمند در کشور است به مساله ای حساس دست زد. وی از هیچ کس نام نبرد اما مشخص بود که او به رقیب اش، هاشمی رفسنجانی، اشاره می کند.

واکنش ارگان دولت احمدی‌نژاد به همسویی جدید

اتفاق قابل تامل، انتشار گزارشی در روزنامه ایران، مهمترین ارگان حامی دولت احمدی‌نژاد در اردیبهشت ماه گذشته بود. ارگان وزارت ارشاد در این گزارش، به بررسی تفاوت‌های احمدی‌نژاد و رفسنجانی پرداخته بود و شاهدهای متعددی را ردیف کرده بود که نشان دهد تفکر رییس قوه مجریه با رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام، در فاصله ای محسوس است، و بحث های معطوف به نزدیکی معنادار این دو، انگیزه های سیاسی دارد.

روزنامه ایران در این گزارش نوشت: «این روزها نیز بر اساس فرمول و پروژه گره خوردگی «فتنه و انحراف» برداشتن مرزبندی میان احمدی نژاد و هاشمی رفسنجانی به طور جد در دستور کار برخی از رسانه‌های مدعی اصولگرایی قرار گرفته است. گردانندگان پشت پرده این رسانه ها که پیشتر با عملیات روانی گسترده، پیچیده و پر حجم مهمترین ویژگی‌های مثبت احمدی‌نژاد نظیر تبعیت محض از رهبری، دشمنی با استکبار و در رأس آن امریکا، مردم دوستی وی و سلامت اقتصادی و شخصی را با بهانه‌های دروغین نظیر خانه نشینی و مقاومت رئیس جمهور در برابر رهبری، اقدام جریان موهوم انحرافی در به‌هم ریختن بازار سکه و ارز به بهانه فشار به نظام برای برقراری رابطه با امریکا! و همچنین بی توجهی دولت به گرانی و تورم، زیر سؤال برده بودند؛ این بار یکی دیگر از اصلی‌ترین ویژگی‌های دولت را هدف گرفته و در پی القای این مطلب هستند که رئیس‌جمهور در حال نزدیک شدن به هاشمی رفسنجانی است!»



تبليغات خبرنامه گويا

[email protected] 


ارگان دولت احمدی‌نژاد افزوده بود: «این دروغ بزرگ در حالی همچون نارنجک به میان افکار عمومی پرتاب می‌شود که اختلاف محمود احمدی‌نژاد و هاشمی رفسنجانی از یک دعوای سیاسی فراتر بوده و افتراق این دو در حوزه اجتماعی، سیاست خارجی، اقتصاد و فرهنگ کاملاً گفتمانی است و در واقع هر کدام از طرفین نماینده یک طرز فکر مستقل و مجزا محسوب می‌شوند.»

این گزارش کوشیده بود شواهد متعددی در اختلاف رویکردهای احمدی‌نژاد و هاشمی رفسنجانی، فهرست کند؛ ازجمله نوشته بود: «سیاستگذاری در عرصه اقتصادی دولت هاشمی مبتنی بر تولید ثروت توسط افراد خاص (سرمایه دار) بدون توجه به آثار و تبعات اجتماعی آن می‌باشد، سیاستی که معتقد بود اگر ثروت در جامعه تولید شود اقشار ضعیف جامعه نیز از قِبَل خرج کردن ثروت ثروتمندان می‌توانند از آن منتفع شوند مثال معروفی در زمان دولت هاشمی در میان برخی مسئولین مطرح بود که می‌گفتند ما شمال تهران را ثروتمند می‌کنیم و سپس از آنها پول می‌گیریم و خرج جنوب تهران می‌کنیم! سیاستی که عملاً به اختلاف طبقاتی در جامعه دامن زد. اما آنچه که در دولت دکتر احمدی‌نژاد پیگیری شد سیاست تولید و توزیع ثروت بر اساس «اصل عدالت اسلامی» بود.»

این گزارش، مبنای سیاست خارجی هاشمی رفسنجانی را بر اساس استراتژی «تنش زدایی» در سایه «تعامل مخفیانه» دانسته و «دکترین احمدی نژاد» مبتنی بر اصل تهاجم «دیپلماسی عمومی» ارزیابی کرده بود.

روزنامه ایران پس از فهرست کردن موارد اختلاف نوشت که «مرزبندی‌های میان دکتر احمدی‌نژاد و هاشمی رفسنجانی به عنوان نمایندگان دو طرز تفکر، به قدری پررنگ و اساسی است که با بازی‌های رسانه‌ای و سیاسی نمی‌توان آن را نادیده گرفت.»

ستایش های احمدی‌نژاد از رفسنجانی

منتقدان اصول گرای احمدی‌نژاد که وی را فردی افراط و تفریطی می دانند، نزدیکی وی به هاشمی رفسنجانی را نیز با حساسیت تحلیل می کنند. اصول گرایان منتقد نزدیکی رییس قوه مجریه به رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام، که این آشتی را مشکوک توصیف می کنند، برخی مواضع احمدی‌نژاد را درباره هاشمی رفسنجانی شاهد می آورند.
به گزارش تعامل، گرچه عملکرد هاشمی از سال های دور پر از انتقاد و سئوال بوده است اما نظر احمدی‌نژاد تا پیش از سال ۸۴ متفاوت بوده و همواره به نیکی از رفسنجانی یاد می کرده است.

ازجمله در مهرماه سال ۱۳۷۵، وقتی احمدی‌نژاد استاندار هاشمی در اردبیل بود، به هنگام استقبال از رفسنجانی می گوید: «هاشمی رفسنجانی، شخصیت بزرگ انقلابی و اندیشمند و سفر ایشان به استان اردبیل باعث رسیدن این استان به جایگاه مطلوب خود است.»

وی همان هنگام در گفت‌وگو با روزنامه «ایران» می گوید: «آیت‌الله رفسنجانی، رییس‌جمهور ایران، همیشه و در همه ابعاد در صحنه‌ها و شرایط دشوار انقلاب اسلامی، از عناصر تعیین کننده است و نام ‌هاشمی در تاریخ پر افتخار انقلاب اسلامی با درخشندگی و به نیکی ثبت خواهد شد.»

جالب تر این که در بهمن ۱۳۷۸، دو سال و نیم بعد از دولت سازندگی، در انتخابات مجلس ششم، احمدی‌نژاد ریاست ستاد تبلیغاتی هاشمی رفسنجانی را در منطقة نارمک به عهده می‌گیرد و به نفع وی، وارد میدان تبلیغات انتخاباتی می‌شود.

وی در اسفند ۱۳۷۸ (پس از انتخابات مجلس ششم)، در اظهارنظری که هفته نامه «شُما» ارگان حزب مؤتلفه اسلامی منتشر می کند، در مورد آرای هاشمی رفسنجانی می گوید: «در چهارصد صندوق اول، آقای هاشمی رفسنجانی حدوداً نفر هفتم بوده است. در تهران معمولا‌ً از سیصد هزار رأی به بالا‌، روند ثابت می‌ماند اما در این مسیر آنقدر اعلا‌م نکردند که ما نمی‌دانیم چه اتفاقی افتاد که رتبه آقای هاشمی به ۲۶ و ۲۷ و حالا‌ هم سی‌ام رسیده است و تازه رفته‌اند یک کسی را آورده‌اند که می‌گوید شاکی هستم.»

احمدی‌نژاد در مهرماه ۱۳۷۹ (سه سال پس از دولت هاشمی رفسنجانی)، در انتقاد از دوم خردادی‌هایی که در آستانه انتخابات مجلس ششم بر ضد هاشمی فعالیت می کردند، گفت: «برخورد جناح دولتی در انتخابات مجلس ششم با آقای هاشمی رفسنجانی، هم تأسف بار است و هم در عین حال عبرت انگیز است و نکته‌ای نیست که به سادگی امکان توجیه داشته باشد. جمع زیادی از افرادی که ادعای حضور در جبهه دوم خرداد را دارند، بخش اصلی حیات خود را مدیون شخصیت آقای هاشمی هستند، اما به محض اینکه ایشان در مقابل زیاده خواهی‌ها و انحرافات قطعی این مجموعه ایستاد و در انتخابات مجلس ششم به تحمیلات استبدادی آنان تن نداد و تسلیم خواسته‌های غیرمنطقی بعضی از این مدعیان مردمسالاری نشد، لشکر تخریب و ماشین تبلیغاتی آن‌ها هجوم خود را آغاز کرد و شخصیتی را که تا چند ماه قبل، از او به عنوان امیر کبیر دوران سازندگی یاد می‌کردند و حتی مصمم بودند با تغییر قانون اساسی دوره مدیریت ایشان را تمدید کنند، با ناجوانمردانه‌ترین و پیچیده‌ترین شیوه‌های تبلیغاتی مورد هجوم قرار دادند.»

احمدی نژاد و هاشمی؛ از منازعه تا مصالحه

نزاع احمدی‌نژاد با هاشمی رفسنجانی در عرصه های گوناگون (از دانشگاه آزاد تا مترو و از مصوبات و لوایح دولت تا انتخابات ۱۳۸۸) ظاهرا به هر دلیل و علت، به حوزه ی مصالحه پا نهاده است.

در جریان افتتاح مجلس نهم٬ حضور هم‌زمان و شانه به شانه‌ احمدی‌نژاد و هاشمی‌رفسنجانی٬ نگاه‌ بسیاری ناظران سیاسی را به خود جلب کرد.

ماه گذشته و پس از انتصاب اعضای جدید مجمع تشخیص مصلحت نظام هم احمدی‌نژاد در جلسات این شورا حاضر شد؛ حضوری که به خصوص پس از حدود سه سال غیبت، معنادار و قابل توجه بود. هاشمی رفسنجانی از مشارکت وی در جلسات استقبال کرد و گزارش ها و اقدامات بعدی وی و دولت اش را نیز مورد تشویق قرار داد.

برخی ناظران، حضور احمدی‌نژاد در مجمع تشخیص مصلحت نظام را کوششی برای نزدیکی به هاشمی‌رفسنجانی تعبیر کردند. افزون بر این، در ماه‌های اخیر٬ احمدی‌نژاد به گونه ای محسوس٬ در برخی اقدامات خود علیه ‌رفسنجانی تجدیدنظر کرده؛ ازجمله آن که وی حکم برکناری عبدالله جاسبی از دانشگاه آزاد را امضا نکرده و خواستار عضویت و حضور رییس سابق دانشگاه آزاد در شورای عالی انقلاب فرهنگی شده است.

صادق زیباکلام در یادداشتی در این خصوص نوشته: «مدت‌هاست که احمدی‌نژاد به قول فرنگی‌ها یک جور سیگنال‌هایی را برای هاشمی‌رفسنجانی می‌فرستد و به نظر می‌رسد به دنبال راهی برای نزدیک شدن به هاشمی است. اینکه چرا احمدی‌نژاد می‌خواهد به هاشمی نزدیک شود دلایل مختلفی می‌تواند داشته باشد، یکی از این دلایل می‌تواند به اوج رسیدن اختلافات احمدی‌نژاد با اصولگرایان باشد.شاید احمدی‌نژاد به دنبال یارگیری و شکل دادن یک ائتلاف جدید به وسیله نزدیک کردن خود به آقای هاشمی باشد. احمدی‌نژاد قطعا ریاست‌جمهوری سال آینده را مد نظر دارد و می‌داند که امسال وارد رقابت‌ها خواهد شد، حال که او از اصولگرایان جدا شده است شاید می‌خواهد دست به ائتلاف با هاشمی‌رفسنجانی و عقبه او بزند.»

مستقل از پروژه ی سیاسی احمدی‌نژاد و مقاصد و انگیزه هایش برای نزدیکی به هاشمی رفسنجانی، نمی توان بر یک نکته ی مهم چشم پوشید، و آن، اختلاف معنادار دیدگاه‌ها و رویکردهای این دو است. برخلاف احمدی‌نژاد که رویکردهای پوپولیستی دارد، هاشمی نخبه گراست؛ و این مستقل از تفاوت های گفتمانی جدی و محسوس میان دو مقام ارشد جمهوری اسلامی در عرصه های مختلف سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی و بین المللی است. با این همه، نزدیک شدن احمدی‌نژاد به هاشمی رفسنجانی، به قدر لازم برای اصول گرایان منتقد وی، حساسیت برانگیز است. چنان که در واکنش اخیر عماد افروغ، بخشی از این حساسیت خودنمایی کرده است.


ارسال به بالاترین | ارسال به فیس بوک | نسخه قابل چاپ | بازگشت به بالای صفحه | بازگشت به صفحه اول 



















Copyright: gooya.com 2016