نامه گزارشگران بدون مرز به بان کی مون: خواهان آزادی بدون قید و شرط همه‌ زندانیان عقیدتی در ایران شوید

سازمان گزارشگران بدون مرز در نامه سرگشاده‌ای به دبيرکل سازمان ملل متحد ضمن گزارش شمه‌ای از وضعيت حقوق بشر در ايران نوشت: "این از وظایف شماست که به نام جامعه‌ی جهانی خواهان آزادی بدون قید و شرط همه‌ی زندانیان عقیدتی در ایران شوید."

به نام جامعه‌ی جهانی خواهان آزادی بدون قید و شرط همه‌یزندانیان عقیدتی در ایران شوید

جناب آقای بانی کی مون دبیر اول سازمان ملل متحد،

در پی سفر شما به ایران، برای شرکت در نشست کشورهای غیر متعهد، که در تاریخ ٩ و ١٠ شهریور در تهران برگزار می‌شود، گزارش‌گران بدون مرز، خواهان جلب توجه شما به وضعیت غیر قابل تحمل آزادی اطلاع‌ رسانی و پیشبرد سرکوبی است که در این کشور روزنامه‌نگاران، شهروند وب‌نگاران و همه‌ی جامعه مدنی، قربانی کرده است. از فردای انتخاب مجدد محمود احمدی‌نژاد در انتخابات مورد مناقشه خرداد ١٣٨٨، مشاهدات ما به عنوان انجمن جهانی دفاع از آزادی اطلاع ‌رسانی، نشام می‌دهد که وب‌نگاران و رسانه‌ها جدید نیز همچون روزنامه‌نگاران به لیست "دشمنان نظام" اضافه شده و آنها نیز قربانی سانسور نظام یافته و پیگرد قضایی شده‌اند.

رژیم تهران درحالی نشست کشورهای غیر متعهد را برگزار می‌کند، که سرکوب علیه فعالان اطلاع رسانی تشدید شده است. بسیاری از روزنامه‌نگاران از شرکت و پوشش این نشست محروم شده‌اند. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با ارسال دستور عملی رسمی رسانه‌ها را به سانسور فراخوانده است. از جمله از انها خواسته‌ است " اهمیت برگزاری اجلاس در تهران و سخنان ایت‌الله خامنه‌ای را برجسته کنند، از انتشار اخبار تلخ و رویکردهای توام با تخریب و سیاه نمایی اجتناب کنند. ...." و خبرنگارانی نیز که اجازه شرکت و تهیه گزارش از این نسشت را یافته‌اند، از سوی مقامات تهدید شده‌اند که از پرسش‌های " بیم برانگیز برای رژیم " اجتناب کنند.

شما در اسفند ماه ١٣٨٩ و آبانماه ١٣٩٠ نگرانی خود را از " دریافت اطلاعاتی مبنی بر افزایش آزار و اذیت، بازداشت و زندانی کردن خودسرانه و احتمال شکنجه و بدرفتاری با مدافعان حقوق بشر، وکلا و روزنامه‌نگاران در ایران" ابراز کردید. این موضع گیری باعث خرسندی سازمان شد.

احضار و بازداشت‌های خودسرانه‌ی روزنامه‌نگاران و شهروند وب‌نگاران از سوی وزارت اطلاعات و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، و بدرفتاری با زندانیان در زندان‌های سراسر کشور همچنان ادامه دارد.

امروز، ایران، کشوری که شما از آن دیدار می‌کنید، با ٢٦ روزنامه‌نگار و ١٨ وب‌نگار زندانی، پس از چین، دومین زندان بزرگ جهان برای روزنامه‌نگاران است.

ما نگران جان بسیاری از این زندانیان هستیم که بیمار و از نظر جسمی و روحی به شدت ضعیف شده‌اند. آنها به شکل دائم در خطر قرار دارند، در این باره نامه‌های متعدد خانواده‌های‌ زندانیان به احمد شهید، گزارش‌گر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل برای بررسی وضعیت حقوق بشر در ایران نشان‌گر این نگرانی افزاینده است. رهبران جمهوری اسلامی، مخالفت خود را با ورود گزارش‌گر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل به کشور به شکل رسمی اعلام کرده‌اند.

سخنگوی شما آقای مارتین نسیرکی در باره دیدار شما از ایران، اعلام کرده است که :" دبیر اول سازمان ملل متحد در ایران نگرانی جامعه جهانی را به شکلی روشن با مقامات جمهوری اسلامی در میان خواهد نهاد."

شکی نیست که در این نشست نیز جمهوری اسلامی ایران چون سال‌های اخیر، سعی خواهد کرد، از وضعیت پرتنش منطقه و مذاکرات پیرامون برنامه‌های اتمی خود، بهره گیرد تا توجه افکار عمومی جهانی را از وضعیت وخامت‌بار حقوق بشر در ایران دور کند.

برگزاری این نشست و حضور شما در این کشور فرصتی است، تا با مقامات جمهوری اسلامی، در کنار مذاکرات پیرامون بحران اتمی ایران، در باره‌ی رعایت حقوق بنیادین مردم ایران و آزادی همه‌ی روزنامه‌نگاران و وب‌‌نگاران نیز گفت و گو کنید.

در این نامه همچنان می‌خواهیم نگرانی عمیق خود را در باره دو موضوع زیر با شما درمیان بگذریم :

١ - ادامه‌ی صدور احکام زندان و زندانی کردن زنان روزنامه‌نگار و وب‌نگار

جمهوری اسلامی ایران امروز رکوردار محکوم و زندانی کردن زنان روزنامه‌نگار و وب‌نگار در جهان است. بنا بر اطلاعات گرد‌آوری شده از سوی گزارشگران بدون مرز از فردای انتخابات مورد مناقشه خرداد ١٣٨٨، بیش از ٥٧ زن روزنامه‌نگار و وب‌نگار بازداشت و از سوی دادگاه‌های انقلاب اسلامی به حبس‌های زندان از شش ماه تا ٧ سال محکوم شده‌اند.

در روزهای اخیر سه روزنامه‌نگار، ژیلا بنی یعقوب، محکوم به یک سال زندان و ٣٠ سال محرومیت از فعالیت مطبوعاتی، شیوا نظرآهاری، محکوم به چهارسال زندان و ٧٥ ضربه شلاق و ریحانه طباطبایی، محکوم به شش ماه زندان، از سوی مقامات قضایی برای تحمل مدت محکومیت‌شان به زندان فرا خوانده شده‌اند. هم اکنون در ایران، هانيه صانع فرشی، و لادن مستوفی مآب محکوم به پنج و هفت سال زندان و مهسا امرآبادی روزنامه‌نگار محکوم به دو سال زندان، در زندان اوین زندانی هستند. مسعود باستانی همسر مهسا امرآبادی همچون بهمن احمدی امویی همسر ژیلا بنی یعقوب هر دو از روزنامه‌نگاران زندانی هستند که از سال ١٣٨٨ در زندان بسر می‌برند. شهروند وب‌نگار منصوره بهکیش نیز در تیرماه سال جاری به شش ماه زندان قطعی و سه سال و نیم زندان تعلیقی ( به مدت پنج سال) برای " اجتماع و تبانی علیه نظام " و" تبلیغ علیه نظام" محکوم شده است، که هرآن ممکن است برای اجرای حکم زندانی شود.

٢– بازداشت‌های خودسرانه و نگاهداری زندانیان در زندان‌های مخفی که از سوی جمهوری اسلامی به شکل نظام‌مند علیه روزنامه‌نگاران و وب‌نگاران به کار گرفته می‌شود.

در تاریخ اول شهریور سال جاری، میرحسین موسوی ٧٢ ساله، نخست وزیر سابق جمهوری اسلامی، کاندیدای انتخابات مخدوش ریاست جمهوری در سال ١٣٨٨ و صاحب امتیاز روزنامه توقیف شده کلمه سبز، در پی یک عارضه‌ی قلبی در بیمارستانی در تهران بستری شد. فردای ان‌روز وی را دوباره به محل بازداشت خانگی‌اش ،منتقل کردند. از تاریخ ٥ اسفند ١٣٨٩، وی به همراه همسرش زهرا رهنورد روشنفکر و نویسنده و مهدی کروبی رئیس سابق مجلس شورای اسلامی جمهوری اسلامی، صاحب امتیاز روزنامه توقیف شده اعتماد ملی، در محلی نامعلوم در بازداشت خانگی بسر می‌برند و از همه حقوق خود محروم شده‌اند. فاطمه کروبی سردبیر مجله‌ی توقیف شده ایران‌دخت، و همسر مهدی کروبی که با وی بازداشت شده بود، در مهرماه ١٣٩٠ آزاد شد. مهدی کروبی نیز از بیماری‌های متعدد تشدید شده بر اثر شرایط بازداشت، رنج می‌برد.

بر خلاف قوانین ملی و بین‌المللی در ایران هیچ ناظر مستقلی داخلی یا خارجی امکان بازدید از زندان‌های ایران و گزارش نقض فاحش حقوق بنیادین زندانیان ندارد. ما از شما می خواهیم به نام جامعه جهانی مقامات جمهوری اسلامی ایران را وادار به همکاری بدون قید وشرط با سازمان ملل متحد کنید، از آنها بخواهید تا تعهدات جهانی خود را به ویژه میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی که ایران از جمله کشورهای امضا کننده‌ی آن است، رعایت کنند.

این از وظایف شماست که به نام جامعه‌ی جهانی خواهان آزادی بدون قید و شرط همه‌ی زندانیان عقیدتی در ایران شوید.

از توجه به نکات طرح شده و درخواست‌های ما در این نامه سپاسگذاریم، باشد تا آزادی اطلاع رسانی در ایران به واقعیت بدل شود.

جناب دبیر اول سازمان ملل متحد، بهترین آرزوها مرا پذیرا باشید.

کریستف دولوار
مدیرکل گزارش‌گران بدون مرز
٢٩ اگوست ٢٠١٢ پاریس