هشدار درباره "تحریف عاشورا و تشیع علوی" در عصر و شرایط حاضر، سید محمد حسن حسینی

یادم می آید که در شب ۲۳ ماه رمضان ۱۳۸۹ (چند مدت بعد از حوادث ۱۳۸۸ و در اوج جو ارعاب و خفقان آن روزها) به مسجد ثامن الحجج (ع) شهرمان گرمه (بجنورد) رفتم. آنجا هم – مثل سایر نقاط ایران – مردم همه سیاه پوشیده بودند و در حالی که یک جوان از مصایب امام علی (ع) و خاندان او می گفت سینه می زدند و می گریستند. بعد از این که این مراسم تمام شد - و زمانی که مردم چایی میل می کردند - من از آن مداح خواستم که اجازه دهد من هم چند دقیقه از مظلومیت امام شهدا و خاندان او نه تنها در آن دوران که در عصر و شرایط حاضر هم بگویم! و میکروفون را گرفتم و بعد از آرزوی قبولی این مراسم خطاب به حضار گفتم:

ببینید دوستان! ما بر این باور هستیم که حتی یک برگ درخت هم "بدون اذن" پروردگار حکیم از درخت پایین نمی افتد و ... اینها را می گویم چون می خواهم بگویم که وقایعی از قبیل واقعه عاشورا و شهادت امیر المومنین (ع) هم با اراده و مشیت الهی اتفاق افتادند. بدون تردید پشت سر این وقایع به ظاهر تلخ "فلسفه"ای وجود دارد – قلسفه ای که باید در سرتا سر تاریخ به گوش بشریت رسانده می شد. اما قبل از پرداختن و باور آوردن به این فلسفه باید یاد آوری کنم که متاسفانه ما و اجداد ما بیش از ۱۳۰۰ سال است که داریم در ایام شهادت حضرت علی (ع) و امام حسین (ع) هیات راه می اندازیم و سینه می زنیم و گریه می کنیم در حالی که غالبا تحت حکومت معاویه و یزیدیان زمان خود زندگی کرده ایم و می کنیم! آری: معاویه ها و یزیدیان در هر عصری ممکن است باشند. آنان هر کسی در هر لباسی می توانند باشند که برای بقای کاخهای نامری و حکومت شیطانی و سپاه اهریمنی خود تحت لوای اسلام دست به هر نیرنگ و جنایتی می زنند. حکومت آنان سرشار از ظلم و ستم و تبعیض و فساد و غارت و ریا و استبداد همراه با استعمار اذهان ملت ها برای استحمار و استثمار آنها بوده و می باشد. – متاسفانه همه و همه در پوشش اسلام و احادیث و روایات و آیات قران کریم.

زمان آن فرا رسیده است که بپذیریم که امام حسین (ع) صرفا یک فرد (امام) نبود که با بی رحمی و قساوت تمام شهید و یا معدوم شد. - - امام حسین (ع) یک نگرش بود – یک راه – یک راه ماندگار فراسوی ما – فراسوی بشر. آنچه که باید توجه داشته باشیم این است که امام حسین (ع) هستی خود را برای نفی حکومت معاویه و یزیدیان زمان خود فدا کرد. ... بنابراین نماز خواندن صرف، روضه خواندن، عزا داری کردن و گریه کردن و توبه کردن و ... خوب است اما به هیچ عنوان کافی نیست: باید فلسفه عاشورا را دریابیم. باید دریابیم که وظیفه ما در هر عصری باید نفی ظلم، ستم، تبعیض و آپارتاید، خود کامگی و تمامیت خواهی و نهایتا فاشیسم و غارت و استبداد باشد. وظیفه ما شیعیان و پیروان آن بزرگواران شناسایی یزیدیان و معاویه زمان خود و قبیله و سپاه اهریمنی آنها و مبارزه و جهاد علیه آنان است: مبارزه و جهاد با تفنگ، اگر نشد با قلم، اگر نشد با زبان و اگر نشد با جان و مال و آبرو و با هستی و نیستی خود. آری این همان فلسفه ای است که در نگرش و منش و باور حسین و علی نهفته است....

این فلسفه همینطور به ما می آموزد که "تشیع صفوی" "تشیع علوی" نیست. شاه عباس صفوی هم ادعا می کرد که شیعه بود!!... یادتان هست عهد و عصر شاه عباس را؟! آری او نیز در حالیکه دستانش به خون هزاران نفر – که به طور محسوس و "نامحسوس" آنها را کشته بود - آلوده بود، ریش و پشم و عمامه و انگشتر عقیق و ... داشت و همیشه لبخند بر لب! او نیز بر پیشانیش جای مهر حک کرده بود! او نیز دستور ساخت هزاران مسجد و بر پایی هزاران هیات را داد! دستور داد تا صدای اذان به همه جا برسد! و هزاران ظاهر سازی و حقه و نیرنگ و فریب و ریا و تزویر دیگر... شگفت آورتر اینکه او نیز در حکومت استبدادی خود علاوه بر اینکه صحبت از اسلام و پیغمبر می کرد، صحبت از آزادی و آزادگی هم می کرد! یادش رفته بود که حضرت علی (ع) علیرغم عظمتش و علیرغم این که حکومت حق او بود به طرف حکومت نرفت چون مردم او را (به هر دلیلی) نخواستند. حضرت علی (ع) با زور چماق و اسلحه و با راهبرد ارعاب مخالفان و ایجاد جو اختناق و خفقان و سلب آزادی های مدنی مردم خودش را به آنها تحمیل نکرد.

علاوه بر این، امروزه معاویه ها و سپاه غارتگرشان با سیاسی کاری و دروغ و نیرنگ نیز خود را به مردم تحمیل می کنند چرا که به خوبی دریافته اند که بدون انجام چنین ظاهر سازی ها و ژست هایی نمی توانند بر یک ملت شیعه حکمرانی کنند و ثروت و منابع و هویت آنان را برای بساط عیش و نوش خود و قبیله غارت گر خود اختلاس کنند و به تاراج ببرند ... اما این گرگان در لباس میش فقط برای مردمان عادی که یاد گرفته اند طوطی وار تکرار کنند و میمون وار تقلید کنند و گوسفند وار زندگی کنند و عین گاو بی خیال همه چیز باشند و روزگار خود را با نماز خواندن صرف و توبه کردن بگذرانند قابل قبول هستند و نه برای متفکران و اندیشمندان مسلمان که با ذات و سرشت واقعی و خلق و خوی شاهی او و سپاه غارتگرش آشنا هستند... معاویه و سپاه اهریمنی و غارتگر او آن طور که ادعا می کنند در لایه های زیرین هیچگاه به اسلام و خداوند مومن نیستند که بماند آنان اصلا انسان نیستند و از آنجا که همانند فرعون غرق و مست قدرت خویش شده اند خود را نه نمایندگان خدا! که خود خدا می پندارند ... و ..... و برای تایید گفته های من بروید و ببینید که چگونه این گرگ درنده خو و سپاه اهریمنی او متفکران و دگر اندیشان مسلمان آزادی خواه و عزیزان آنها را مطرود و منزوی و نهایتا با بربریت تمام قلع و قمع و معدوم می کنند.- بروید و ببینید که چگونه اندیشه اشان را در ذهنشان و حتی نسلشان را نیز در صلبشان به صلیب می کشند تا شاید بدین سیاق بقای حکومت طاغوتی و استبدادی خود را تضمین کنند و ...

***

نکته وحشتناک و حیرت آور این بود که بعد از این سخنرانیم و صحبتها و مقالات شبیه به آن که بعد از دفاع از رساله دکترایم و بازگشتم از هند در اجتماع و به ویژه در کلاسهایم داشتم از جهات متفاوت فشارهای همه جانبه بر من چندین برابر شد!؟ لازم به یاد آوریست که در رساله و کتابها و مقالاتم به معرفی اسلحه آموزشیم برای براندازی نرم حکومتهای استبدادی نیز پرداخته ام. در هر صورت با ادامه این روند و بعد از تهدید های متعددی که شدم در ۱۱ اسفند ۱۳۸۹ مرا در حالیکه قصد خروج و در واقع فرار از کشور داشتم (بلیط آنکارا داشتم و یک ساعت به حرکتم مانده بود) گرفتند و به تیمارستان! آزادی تهران بردند تا برای همیشه نام آزادی برایم وحشت آور شود.

برای اطلاعات در مورد روشهای شکنجه ایشان در تیمارستان و ... این مقاله من را مطالعه بفرمایید:
http://melliun.org/iran/101896